ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ – ΕΘΝΙΚΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΥ A΄.

Μαρία Χατζηνικολάου

φιλόλογος

0

(Σκίτσο: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

Η Ιστορία κατέγραψε κρίσεις πολλές.  Και πολλές καταστροφές μεγάλες και δραματικές, που οι Έλληνες κλήθηκαν ν’ αντιμετωπίσουν, για να συνεχίσουν την ιστορική τους πορεία και τα κατάφεραν.  Η πιο μεγάλη όμως καταστροφή που καταγράφτηκε ποτέ ήταν η Άλωση της Βασιλεύουσας.

Την αποφράδα μέρα της 29ης Μαΐου 1453, στην Κωνσταντινούπολη αντιπαρατάχθηκαν από τη μια οι Οσμανίδες και η ωμή τους βία, στηριζόμενοι στην υλική τους δύναμη και από την άλλη το Βυζάντιο και το δίκαιό του, πιστεύοντας στον ηθικό θρίαμβο.  Το αποτέλεσμα της σύγκρουσης υπήρξε το αναπόδραστα αναμενόμενο.  Οι Οσμανίδες εξασφάλισαν τη νίκη της υλικής δύναμης και της ωμής βίας και το Βυζάντιο διαφύλαξε την τιμή του δικαίου.  Με την άλωση δεν έπεσε μόνο η πόλη που κυριεύτηκε, δεν έπεσε μόνο η βασιλεία που καταλύθηκε.  Με την άλωση επισκιάστηκε με μιας κόσμος ολόκληρος πραγμάτων και δογμάτων, ο κόσμος ο ελληνικός.  Μα δε χάθηκε.  Μόνο επισκιάσθηκε.

(συνεχίζεται)