Κοντάκιο A΄.

του Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Σκίτσο: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

Τὸ ἁπλὸ τροπάριο ἐξελίχθηκε σταδιακὰ σὲ εἱρμὸ καὶ ἀκολούθως σὲ «ὕμνους» καὶ «κανόνες». Μέχρι τὴν ἐποχὴ τῶν Ἀνδρέα Κρήτης, Ἰωάννη Δαμασκηνοῦ καὶ Κοσμᾶ Μαϊουμᾶ κυριαρχοῦν στὴν ὑμνολογία οἱ «ὕμνοι», οἱ ὁποῖοι ἀργότερα ὠνομάστηκαν «κοντάκια». Τὸ κοντάκιο περιλαμβάνει διηγήσεις καὶ διάλογο, μὲ καθορισμένη σειρὰ τροπαρίων καὶ σταθερὸ σύστημα. Πρῶτος συνθέτης κοντακίων θεωρεῖται ὁ Ρωμανὸς ὁ Μελῳδός. Τὰ κοντάκια ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ Ῥωμανοῦ τοῦ Μελῳδοῦ ὀνομάζονται ὕμνοι. Ἄλλες ὁρολογίες τῶν κοντακίων εἶναι ἔπος, ᾠδή, δέηση, αἶνος, ποίημα καὶ ψαλμός. Ἡ ὁρολογία «κοντάκιον» συναντᾶται γιὰ πρώτη φορὰ τὸν 9^ο αἰῶνα. Τὰ τελευταῖα βρίσκονται στὸ βιβλίο, ποὺ ὀνομάζεται «Τροπολόγιον».

(συνεχίζεται)