Είναι οι προγαμιαίες σχέσεις πορνεία;
Υπάρχουν
πολλοί, ενίοτε και καθηγητές Θεολόγοι (και όχι μόνο Γυμνασίου ή Λυκείου) που
διδάσκουν μια πολύ «βολική» και «έξυπνη» θεωρία: Ότι πορνεία είναι μόνο η σαρκική ικανοποίηση
που γίνεται έξω από το γάμο με πόρνες και με χρήματα (δηλαδή με πληρωμή). Ενώ όπου υπάρχει αγάπη, όπου υπάρχει ψυχική
επαφή, εκεί δεν έχουμε πορνεία. Συνεπώς,
ένα ζευγάρι νέων που αγαπιούνται και η σαρκική σχέση του αποτελεί «ολοκλήρωση
της αγάπης τους», δεν είναι πορνεία και άρα δεν κάνουν αμαρτία! Το Ευαγγέλιο μόνο την πορνεία και τη μοιχεία
απαγορεύει. Δεν απαγορεύει την
«ολοκλήρωση της αγάπης» ενός ζευγαριού!
Βέβαια
η λέξη «πορνεία» στην κυριολεξία σημαίνει
την ικανοποίηση των σαρκικών ορέξεων με χρήματα, αφού στην αρχαιότητα
ασκούσαν το «επάγγελμα» αυτό γυναίκες αγορασμένες, δηλαδή δούλες.
Όμως
εκτός από την κύρια σημασία της λέξης πορνεία, είχε ανέκαθεν και τη σημασία της
σαρκικής σχέσεως δύο ετερόφυλων προσώπων, χωρίς να υπάρχει χρηματική δοσοληψία.
Μια είναι η νόμιμη συζυγία ανδρός
και γυναικός, αυτή που γίνεται με την ευλογία του Μυστηρίου του γάμου. Κάθε πράξη που γίνεται έξω από το Μυστήριο
του γάμου χαρακτηρίζεται ως πορνεία ή μοιχεία και καμιά διάκριση δεν γίνεται αν
συμβαίνει με αμοιβή ή εξ αγάπης.
Πουθενά
στην Αγία Γραφή δεν δικαιώνονται οι προγαμιαίες σχέσεις εφ’ όσον γίνονται
μεταξύ δύο προσώπων που αγαπιούνται. Και
πουθενά στην Αγία Γραφή δεν θα βρούμε αμνήστευση των σχέσεων αυτών, επειδή
απουσιάζει η πληρωμή και γίνεται επίκληση του ερωτικού αισθήματος.
Ας
αναφέρουμε μερικά παραδείγματα:
1) Η
περίπτωση της Σαμαρείτιδας. Είχε τελέσει
πέντε νόμιμους γάμους (ο νόμος τότε το επέτρεπε) και τώρα συζεί με ξένον άνδρα,
ασφαλώς γιατί «αγαπιούνται»! Έχει όμως
τη συνείδηση της βαρειά, γι’ αυτό και όταν ο Κύριος της λέει να πάει να φωνάξει
τον (νόμιμο) άνδρα της, εκείνη του λέει «ούκ έχω άνδρα» για να κρύψει ότι συζεί
παρανόμως με άνδρα που δεν είναι νόμιμος σύζυγός της. Και ο Κύριος την επιβεβαιώνει, λέγοντας της
ότι είπε την αλήθεια, γιατί πέντε άνδρες νυμφεύθηκε και αυτόν που έχει τώρα δεν
είναι ο νόμιμος σύζυγός της. Δηλαδή ο
Κύριος αρνείται πως η σχέση αυτή είναι νόμιμη και αποδεκτή.
2) Ο Απόστολος
Παύλος ήταν άγαμος. Γράφει λοιπόν για
τους άγαμους άνδρες και τις χήρες γυναίκες, ότι θα προτιμούσε και αυτοί να
παραμείνουν όπως και αυτός, δηλαδή, να μην παντρευτούν. Δεν αγνοεί όμως ότι η αγαμία είναι μεν
ανώτερη, αλλά όχι και εύκολος δρόμος.
Γι’ αυτό προσθέτει: «Αν δεν μπορούν, λόγω της ασθένειας της σάρκας να
εγκρατεύονται, τότε καλόν είναι να παντρευτούν». Δεν τους είπε να… βολευτούν με εξώγαμες
σεξουαλικές σχέσεις, βρίσκοντας ο καθένας ή η καθεμία ένα… ταίρι έξω από το
γάμο!
Μοναδική
διέξοδος ο γάμος. «Μονόδρομος». Άλλη διέξοδος δεν υπάρχει. Ούτε διανοείται ο Παύλος την εύκολη «λύση»
των εξ αγάπης σχέσεων γι’ αυτούς που δεν εγκρατεύονται.
Αυτά
λέει το Πνεύμα το Άγιον δια στόματος Παύλου!
3) Και ερχόμαστε
στο χωρίο (Α’ Κορ. ζ’ 27-28).
«Δέδεσαι
γυναικί; μη ζητεί λύσιν. Λέλυσαι από γυναικός; μη ζητεί γυναίκα. Εάν δε και γήμης ουχ ήμαρτες». Μια σχέση βλέπει ο Παύλος αναμάρτητη. Αυτή στο γάμο. Ούτε υπαινιγμός υπάρχει για σχέσεις «εξ
αγάπης» έξω από το γάμο.
4) Επίσης ο θείος
Παύλος γράφει στην (Α’ Κορ. 5, 1) επιστολή του.
«Όλως ακούεται εν υμίν πορνεία, και τοιαύτη πορνεία, ήτις ουδέ εν τοις
έθνεσιν ονομάζεται, ώστε γυναίκα τινά του πατρός έχειν». Ο άνθρωπος για τον οποίον ομιλεί ο Παύλος δεν
επεσκέπτετο πορνεία, απλώς συζούσε με τη μητριά του και προφανώς ο δεσμός του
ήταν «εξ αγάπης». Δεν συζεί με
χρήματα. Και όμως για τον Παύλο η
αθέμιτος αυτή συζυγία ήταν πορνεία.
Οι
επινοήσεις αυτές οδηγούν σε ΑΤΥΠΟΝ ΠΟΛΥΓΑΜΙΑΝ!
Γιατί
είναι αυτονόητο ότι, όταν οι χριστιανές νέες διαφωνήσουν αργότερα με το πρόσωπο
που αγαπούν σήμερα και με το οποίο «ολοκληρώνουν την αγάπη τους», δεν
εμποδίζονται να το αντικαταστήσουν με άλλο.
Κι αν και με εκείνο διαφωνήσουν και χωρισθούν, θα αναζητήσουν την
«αγάπη» τρίτου, μετά τέταρτου, πέμπτου κ.ο.κ.
μέχρις ότου «κάπου, κάποτε, με κάποιον» καταλήξουν σε γάμο. Το ίδιο θα πράττουν και οι Χριστιανοί
νέοι. Όλα αυτά είναι αναμάρτητα(!!),
γιατί γίνονται… «εξ αγάπης» και όχι με χρήματα.
Ωραίος Χριστιανισμός!
Αυτές
είναι οι θέσεις του Χριστού και της Εκκλησίας Του. Ας μη μας πλανά ο Διάβολος. Ας μη απατούμε τον εαυτό μας. Όλοι είμαστε αμαρτωλοί και ανάξιοι, «Τις
καθαρός από ρύπου…»; Άς προσφέρουμε όμως
την αμαρτωλότητα μας με ταπείνωση στο Θεό με τη μορφή της μετάνοιας. Μη καθησυχάζουμε και ναρκώνουμε τη συνείδησή
μας λέγοντας ότι οι προγαμιαίες σχέσεις δεν είναι αμαρτία. Ότι είμαστε αδύνατοι, ναι. Ότι παρασυρθήκαμε, ναι. Όχι όμως ότι δεν είναι αμαρτία, δεν είναι
πορνεία.
Αδελφοί,
«στώμεν καλώς· στώμεν μετά
φόβου»!! Είτε είμαστε Επίσκοποι, κληρικοί, πνευματικοί, θεολόγοι, λαϊκοί. Ο Χριστός δεν εμπαίζεται. Ο λόγος του Θεού είναι σαφής: «Εν εσχάταις
ημέραις ενστήσονται καιροί χαλεποί·
έσονται γαρ οι άνθρωποι φίλαυτοι… ακρατείς… φιλήδονοι μάλλον ή φιλόθεοι (Β’
Τιμ. 3, 1)».
π. Επιφ. Θεοδωρόπουλος
