Ἡ στάσις τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος Πολυκάρπου, Ἐπισκόπου Σμύρνης, ἀπέναντι τῶν αἱρετικῶν, «οἰκουμενιστῶν» καὶ «νικολαϊτῶν» τῆς ἐποχῆς του Α΄.

 

Νωπογραφία ἐκ τοῦ Καθολικοῦ
τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σταυροβουνίου

Πρωτοπρεσβυτέρου Γεωργίου Χρ. Εὐθυμίου
Καθηγητοῦ Θεολογικῆς Σχολῆς
Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

Ἐπιθυμῶ νὰ ἀναφερθῶ δι’ ὀλίγων εἰς τὴν στάσιν τοῦ αὐθεντικοῦ Ποιμένος τῆς Ἐκκλησίας μας τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος Πολυκάρπου, ἐπισκόπου Σμύρνης, ἔναντι τῶν αἱρέσεων καὶ τῶν αἱρετικῶν, οἱ ὁποῖοι ἦσαν καὶ κατὰ τὴν ἐποχὴν τῆς ποιμαντορίας του πολλοὶ καὶ ἐδημιούργουν ὀξύτατα προβλήματα εἰς τὴν ἀρχέγονον Ἐκκλησίαν, κάτι ἀνάλογον, δηλαδή, τρόπον πρὸς τὰ συμβαίνοντα καὶ εἰς τὴν ἐποχήν μας.

***

(συνεχίζεται)

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».

Οὐνία, ὁ Δούρειος ἵππος τοῦ παπισμοῦ Ε΄.

τοῦ Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Σκίτσο: Χριστόδουλος Βασιλειάδης)

          Ὁ οἰκουμενικὸς πατριάρχης Γρηγόριος ΣΤ΄ κατὰ τὸ 1838 σὲ ἐγκύκλιό του ἀποκαλεῖ τοὺς Οὐνῖτες προβατόσχημους λύκους, δολίους καὶ ἀπατεῶνες. Οἱ Οὐνῖτες κατὰ τὴν περίοδο ἐκείνη δροῦσαν κυρίως στὴ Συρία, Αἴγυπτο καὶ Παλαιστίνη. Μετὰ τὸν κριμαϊκὸ πόλεμο[1],  ἄρχισε στὴ Βουλγαρία ἡ κρίση τῶν Οὐνιτῶν. Αὐτὴ ὁδήγησε στὸ Βουλγαρικὸ σχίσμα τοῦ 1870. Κατὰ τὸ 1897 οἱ Γάλλοι Ἀσσομψιονιστὲς μοναχοὶ ἄρχισαν νὰ ὑποστηρίζουν τοὺς Οὐνῖτες τῆς Βουλγαρίας καὶ νὰ ἐξαπλώνουν τὴν Οὐνία στὴν Κωνσταντινούπολη καὶ τὴ Θράκη. Ὁ πάπας Βενέδικτος ὁ ΙΓ΄ ἔδωσε ἐντολὴ σὲ λατίνους κληρικοὺς νὰ λειτουργοῦν στὰ παπικὰ σχολεῖα τῆς Κωνταντινούπολης μὲ ὀρθόδοξα ἄμφια. Αὐτὸς εἶναι καὶ ὁ λόγος, ποὺ ὁ οἰκουμενικὸς πατριάρχης Ἰωακεὶν ὁ Γ΄ τὸ 1907 ἔστειλε ἐγκύκλιο, στὴν ὁποία στιλητεύει τὴν οὐνιτικὴ προπαγάνδα.

(συνεχίζεται)

---

[1] Ὁ Κριμαϊκὸς πόλεμος ξεκίνησε τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 1853 και τελείωσε τὸν Φεβρουάριο τοῦ 1856. Στὸ ἕνα στρατόπεδο ἦταν ἡ Ρωσσικὴ αὐτοκρατορία καὶ στὸ ἄλλο οἱ συμμαχικὲς δυνάμεις τῆς Βρετανικῆς αυτοκρατορίας, τῆς Γαλλικῆς αὐτοκρατορίας, τῆς Ὀθωμανικῆς αὐτοκρατορίας και τοῦ Βασιλείου τῆς Σαρδηνίας.

ΕΚ ΔΕΞΙΩΝ ΚΑΙ ΕΞ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ - ΤΟ ΠΙΑΝΟ

Κωδικός: T08 Ημερομηνία Έκδοσης: Ιανουάριος 1998 Διαστάσεις (cm²): 17x24 Σελίδες: 56 Τιμή Πώλησης: € 6

Δοκίμιο πάνω σε κεφαλαιώδη θέματα του πιάνου, όπως χρόνο, ρυθμό, δακτυλισμοί, έκφραση, τεχνική κλπ., χωρισμένο σε διάφορα κεφάλαια. Οδηγός κυρίως για προχωρημένους μαθητές και καθηγητές.

Περὶ συμπροσευχῶν καὶ περὶ τοῦ βαπτίσματος τῶν ἑτεροδόξων Γ΄.

ὑπὸ τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου (Τσαλίκη) τοῦ ἐν Εὔβοίᾳ

Καὶ σὲ ἕνα τρίτο περιστατικὸ ἑνὸς Καθολικοῦ (παπικοῦ), ποὺ θέλησε νὰ βαπτισθεῖ, ἀφοῦ ὁ Γέροντας τὸν προέτρεψε νὰ ἐπισκεφθεῖ τὸν ἐπίσκοπο τῆς περιοχῆς του, ἀπ᾽ ὅπου ἐπέστρεψε μὲ τὴ σύσταση ὅτι δὲν χρειάζεται βάπτισμα ἀλλὰ μόνο χρίσμα.

Χωρὶς νὰ σχολιάσει τὴν παραπάνω ἀντιμετώπιση, ἔφερε μία μεγάλη κολυμβήθρα στὸ Μοναστήρι καί, βοηθούμενος ἀπὸ ἕνα ἀρχιμανδρίτη, πνευματικό του τέκνο, βάπτισε κανονικὰ τὸν ἐν λόγῳ ἄνθρωπο στὸ παρεκκλήσι τοῦ Ἁγίου Χαραλάμπη.

(Ἀπὸ τὸ σπουδαῖο βιβλίο τοῦ ἀρχιμ. Ἰωάννου Κωστὼφ «Ἀντιαιρετικὰ Ἐφόδια: Ὄχι νὰ ἐκτρέφουμε ἀλλὰ νὰ ἐκτρέπουμε τὴν αἵρεσι»)

***

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».

Οὐνία, ὁ Δούρειος ἵππος τοῦ παπισμοῦ Δ΄.

τοῦ Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Κάρβουνο: Χριστόδουλος Βασιλειάδης)

          Οἱ Οὐνῖτες ἀνέπτυξαν μεγάλη δραστηριότητα κατὰ τὴν περίοδο τῆς δουλείας τῶν ἑλλήνων ἀπὸ τοὺς ὀθωμανούς, καθὼς καὶ κατὰ τὴν περίοδο τῆς Ἑνετοκρατίας, στὶς περιοχές, οἱ ὁποῖες ἦταν ἑνετοκρατούμενες. Κατὰ τὸ 1583 μ.Χ. οἱ Ἰησουΐτες ἔκαναν τὴν ἐμφάνισή τους στὴν Κωνσταντινούπολη. Αὐτοὶ εἶχαν στὴ διάθεσή τους διάφορα μέσα, ὅπως χρήματα, ἐκδόσεις καὶ πολιτικὴ κάλυψη, καὶ μὲ αὐτὸ τὸν τρόπο ἐπηρέασαν πολλοὺς ὀρθοδόξους χριστιανοὺς τόσο στὰ Βαλκάνια ὅσο καὶ στὴ Μικρὰ Ἀσία. Αὐτὸς ἦταν καὶ ὁ λόγος, ποὺ τὸ 1722 μ.Χ. συγκλήθηκε ἡ πανορθόδοξη σύνοδος στὴν Κωνσταντινούπολη[1]. Ἡ πανορθόδοξη αὐτὴ σύνοδος ἀπέστειλε ἐγκύκλιο πρὸς τὸ χριστεπώνυμο πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας, στὴν ὁποία καταδίκασε τὴν Οὐνία, ἡ δράση τῆς ὁποίας περιέκλειε πολλοὺς κινδύνους.

(συνεχίζεται)

---

[1] Στὴν ἐν λόγῳ σύνοδο ἔλαβαν μέρος ὁ πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Ἰερεμίας ὁ Γ΄, ὁ πατριάρχης Ἀντιοχείας Ἀθανάσιος ὁ Γ΄ καὶ ὁ πατριάρχης Ἱεροσολύμων Χρύσανθος.

Η ΤΕΧΝΙΚΗ ΤΗΣ ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΑΣ

Κωδικός: T04 Ημερομηνία Έκδοσης: Φεβρουάριος 1989 Διαστάσεις (cm²): 17x24 Σελίδες: 48 Τιμή Πώλησης: € 4

Απλή, αλλά συστηματική περιγραφή διαφόρων τρόπων φιλοτεχνήσεων των Αγίων Εικόνων, ούτως ώστε ο μελετητής του τευχιδίου να μπορεί να επιλέξει, αφού δοκιμάσει, τον τρόπο και τη μέθοδο, που τον εκφράζει καλύτερα.

Περὶ συμπροσευχῶν καὶ περὶ τοῦ βαπτίσματος τῶν ἑτεροδόξων Β΄.

ὑπὸ τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου (Τσαλίκη) τοῦ ἐν Εὔβοίᾳ

Οἱ Πατέρες ἀπαγορεύουν τὴ συμπροσευχὴ ποὺ προηγεῖται τῆς κοινῆς τραπέζης.

Σὲ ἄλλη περίπτωση ἐπισκέφθηκαν τὸ Μοναστήρι μας δύο Ἁγιορεῖτες ἱερομόναχοι καὶ μία ἡλικιωμένη κυρία Καθολική, ρωσικῆς καταγωγῆς, ποὺ εἶχε ἀποφασίσει νὰ γίνει Ὀρθόδοξη».

Ὅταν στὸ Γέροντα ἀναφέρθηκε ὅτι, κατόπιν ἀποφάσεως τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, στὰ ἄτομα αὐτὰ εἶναι ἀρκετὸ (μόνο) τὸ μυστήριο τοῦ Χρίσματος, χωρὶς τὸ Βάπτισμα, ὁ Γέροντας εἶπε:

«Δὲν γνωρίζω τί ἀποφάσισε ἡ Ἱερὰ Σύνοδος. Ἐκεῖνο ποὺ γνωρίζω εἶναι ὅτι τὸ Εὐαγγέλιο λέει: “Ὁ πιστεύσας καὶ βαπτισθεὶς σωθήσεται”.

Γι᾽ αὐτὸ πρέπει νὰ γίνεται κανονικὰ τὸ μυστήριο τοῦ Βαπτίσματος καὶ τὸ μυστήριο τοῦ Χρίσματος».

***

(συνεχίζεται)

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».