Αἱ εὐρύτεραι προ-Εκτάσεις τῆς Ἐκτροπῆς τῶν Ἐκτρώσεων Ε΄.

ὑπὸ τοῦ Πατρὸς καὶ Καθηγουμένου
τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σταυροβουνίου
Ἀρχιμανδρίτου Ἀθανασίου.

Καὶ ὁ ἐξώφθαλμος παραλογισμὸς ἔγκειται εἰς τὸ γεγονὸς ὅτι: Κατὰ τὴν ἐπίμονον καὶ ἐπίπονον προσπάθειαν δημιουργίας ῾῾πάσῃ θυσίᾳ᾽᾽ μιᾶς νέας ζωῆς, χρησιμοποιοῦνται συχνάκις τοιαῦται μέθοδοι, κατὰ τὰς ὁποίας ἐνυπάρχει ἰσχυρὰ ἡ πιθανότης νὰ φονεύωνται πολλαὶ ἄλλαι ἀνθρώπιναι ζωαὶ κατὰ τὴν διαδικασίαν καὶ ἀλληλουχίαν τῶν λεγομένων ἀλγορίθμων διὰ τὴν πραγμάτωσιν “ἐξωσωματικῶν συλλήψεων”.

Προκειμένου νὰ φέρωμεν εἰς ὕπαρξιν ἔστω μίαν ζωήν, φονεύομεν, οὐδόλως σπανίως, ἐλαφρᾷ τῇ καρδίᾳ, ἐν τῇ πορείᾳ τῆς “διαδικασίας”, ἄλλας ζωάς!!!

Ὤ τῆς παραλόγου καταπτώσεως τοῦ ἐλλόγου ἀνθρώπου!!!

(συνεχίζεται)

* * *

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».