Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ, Πράξεις τῶν ἀποστόλων καὶ ἐπιστολὲς τοῦ ἀποστόλου Παύλου Ζ΄.

Χριστόδουλος Βασιλειάδης

(Κάρβουνο: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

Ἡ προσευχὴ πρέπει νὰ εἶναι αιδάλειπτος καὶ ὁ νοῦς τοῦ ἀνθρώπου νὰ εἶναι συνεχῶς στραμμένος πρὸς τὸν Θεό. Λέγει ὁ ἀπόστολος τῶν ἐθνῶν πρὸς τοὺς Θεσσαλονικεῖς ὅτι πρέπει συνεχῶς καὶ ἀκατάπαυστα νὰ προσευχώμαστε πρὸς τὸν Θεό[1]. Ὅλοι μας ὀφείλουμε νὰ προσευχώμαστε ὄχι μόνο γιὰ τὸν ἑαυτό μας ἀλλὰ καὶ γιὰ ὅλους τοὺς ἄλλους συνανθρώπους μας. Γράφωντας πρὸς τὸν Τιμόθεο ὁ ἀπόστολος Παῦλος, τὸν προτρέπει πρῶτα ἀπὸ ὅλα νὰ κάνῃ δεήσεις, προσευχές, παρακλήσεις, εὐχαριστίες, γιὰ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους, γιὰ τοὺς βασιλεῖς καὶ γιὰ ὅλους ἐκείνους ποὺ κατέχουν ἀξιώματα καὶ θέσεις μέσα στὴν κοινωνία, ὥστε νὰ τοὺς φωτίζῃ ὁ Θεός νὰ κυβαρνοῦν μὲ σύνεση, γιὰ νὰ διερχώμαστε τὴ ζωή μας εἰρηνικὴ καὶ ἥσυχημὲ κάθε εὐσέβεια καὶ σεμνότητα.

(συνεχίζεται)

---

[1] Α΄ Θεσ. 5, 17: «ἀδιαλείπτως προσεύχεσθε».