25η ΜΑΡΤΙΟΥ - Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ, «Ἰδοὺ ἡ δούλη Κυρίου, γένοιτό μοι κατὰ τὸ ῥῆμά σου». Β΄.

Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Εικόνα: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

          Τότε ὁ πανάγαθος Θεός, μέσα στὴν ἀπειροτέλεια ἀγάπη Του, θέλοντας νὰ στείλῃ τὸν μοναδικὸ Υἱό Του στὴ γῆ, γιὰ νὰ ἀνασύρῃ τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ τὴν ἁμαρτία, καὶ νὰ τοῦ δώσῃ τὴν πρώτη ὀμορφιά, ποὺ εἶχε μέσα στὸν Παράδεισο, προστάζει τὸν ἀρχάγγελο Γαβριήλ, λέγοντάς του: «Πήγαινε, Γαβριήλ, ἐσὺ ποὺ εἶσαι ὁ ὑπηρέτης μου ὁ γνήσιος, στὴν πόλη τῆς Ναζαρέτ. Ἐκεῖ βρίσκεται ἡ παρθένος Μαριάμ, ποὺ κατοικεῖ μὲ τὸν ἀῤῥαβωνιαστικό της ᾿Ιωσήφ. Ἐκεῖ θέλω νὰ ἑτοιμάσῃς χῶρο κατάλληλο, γιὰ νὰ μπορέσῃ νὰ σαρκωθῇ ὁ Υἱός μου ὁ ἀγαπητός».

          Ὁ Θεὸς δὲν θέλησε νὰ στείλῃ κανένα ἄλλο, παρὰ τὸ γεγονὸς ὅτι ὑπῆρχαν πολλοὶ ἄγγελοι στὸν οὐρανό, ἐκτὸς ἀπὸ τὸν Ἀρχάγγελο Γαβριήλ. Καὶ αὐτὸ γιατὶ τὸ ὄνομά του, τὸ ὁποῖο σημαίνει Θεὸς καὶ ἄνθρωπος, θὰ φανερώνῃ Αὐτόν, ὁ ὁποῖος θὰ γεννηθῇ ἀπὸ τὴν ἄχραντη Παρθένο, τὸν Ἰησοῦ Χριστό, ποὺ εἶναι ὁ ἀπειροτέλειος Θεὸς καὶ ὁ ἀπειροτέλειος ἄνθρωπος.

(συνεχίζεται)