Χριστόδουλος Βασιλειάδης
(Πίνακας: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)
Ἄν ἀκολουθήσουμε τὸ ἴδιο στὴν ἴδια σειρὰ στὶς ἐπιστολὲς τοῦ ἀποστόλου Παύλου,
θὰ δοῦμε πόσο ἀναγαία εἶναι ἡ προσευχὴ σὲ ὅλες τὶς περιστάσεις, πῶς τὸ Ἅγιο Πνεῦμα
μᾶς βοηθεῖ νὰ προσευχώμαστε, πῶς ὅλοι ὀφείλουμε νὰ προσευχώμαστε «ἐν Πνεύματι»,
πόσο ἀναγκαία γιὰ τὴν προσευχὴ εἶναι ἡ ἐσωτερικὴ γαλήνη καὶ εἰρήνη καὶ πόσο ἀναγκαῖο
εἶναι τὸ νὰ προσευχώμαστε «ἀδιαλείπτως». Ἐν κατακλείδι θὰ μπορούσαμε νὰ
παρατηρήσωμε ὅτι ὅλοι μας ὀφείλουμε νὰ προσευχώμαστε ὄχο μόνο γιὰ τὸν ἑαυτό μας
ἀλλὰ καὶ γιὰ τὸ συνάνθρωπό μας[1].
(συνεχίζεται)
[1] Βλ. «Οἱ περιπέτειες ἑνὸς προσκυνητοῦ», μτφρ. Παντελεήμονος Καρανικόλα (μητρ. Κορίνθου), ἐκδ. Παπαδημητρίου 202006, σσ. 202-203.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου