ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΓΝΩΣΕΙΣ, Δ΄.

Χριστόδουλος Βασιλειάδης

(Πίνακας: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

Γι’ αυτό, όταν οι πατέρες της Εκκλησίας μιλούν για γνώση του Θεού, δεν εννοούν τη κοσμική γνώση, ή έστω την θεολογική κατάρτιση, αλλά την προσευχητική κατάσταση του ανθρώπου, που ζει το μυστήριο της παρουσίας του Θεού. Γι’ αυτό ο όσιος Νείλος ο ασκητής λέγει: «Εἰ θεολόγος εἶ, προσεύξῃ ἀληθῶς∙ καί, εἰ ἀληθῶς προσεύξῃ, θεολόγος εἶ»[1]. Η μόνη κατάσταση που δέχεται η Εκκλησία, ως γνώση του Θεού είναι η θεωρία των ακτίστων ενεργειών του Θεού, και όχι οι μάταιες και πρόσκαιρες κοσμικές γνώσεις, οι οποίες έχουν ημερομηνία λήξεως. Αφήνω και το γεγονός ότι ενηλικιωνόμενος ο άνθρωπος αρχίζει και ατονεί η μνήμη, αφού κυριαρχεί πλέον η κρίση.

(συνεχίζεται)

---

[1] Οσίου και θεοφόρου πατρός ημῶν Νείλου του Ασκητού, Φιλοκαλία Α΄, σ. 182, ξα΄.