Ἀντινικολαϊτικὰ κείμενα, Οἱ Προγαμιαῖες σχέσεις Η΄.

ὑπὸ τοῦ Ἁγίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου[1] 

Ἀλλὰ ὁ καλὸς Θεὸς βλέποντας τὸν μεγάλο ἡρωϊσμὸ τοῦ ἁγνοῦ νέου, ποὺ ἐνήργησε σὰν νέος Ἅγιος Μαρτινιανός, γιὰ νὰ διατηρηθεῖ ἁγνός, τὸν κράτησε ἐπάνω στὸ νερό, χωρὶς κἂν νὰ βραχεῖ! «Ἐνῶ πετάχθηκα, μοῦ ἔλεγε, μὲ τὸ κεφάλι κάτω, δὲν κατάλαβα πῶς βρέθηκα ὄρθιος ἐπάνω στὸ νερό, χωρὶς νὰ βραχοῦν τὰ ῥοῦχα μου!» Ἐκείνη τὴ στιγμὴ ἔνιωσε καὶ μιὰ ἐσωτερικὴ γαλήνη μὲ μιὰ ἀνέκφραστη γλυκύτητα, ποὺ ἐξαφάνισε τελείως κάθε λογισμὸ ἁμαρτωλὸ καὶ κάθε ἐρεθισμὸ σαρκικό, ποὺ τοῦ εἶχε δημιουργήσει προηγουμένως μὲ τὶς ἄσεμνες χειρονομίες της ἡ κοπέλα. Ὅταν εἶδε μετὰ ἡ κοπέλα ἐπάνω στὸ νερὸ ὄρθιο τὸν Ἀντώνιο, ἄρχισε νὰ κλαίει μετανιωμένη γιὰ τὸ σφάλμα της καὶ συγκινημένη γιὰ τὸ μεγάλο αὐτὸ θαῦμα.

— * —

(συνεχίζεται)

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».