Περὶ τοῦ ᾿Επισκοπικοῦ ἀξιώματος - Παλλαδίου B΄.

(Πίνακας: Αλεξία Φιλίππου)

Παρ᾿ ὅλα αὐτὰ οἱ ἀντιπρόσωποι τῆς πόλης δὲν ὑποχωροῦσαν. Μπροστὰ στὴν ἐπιμονὴ τους αὐτῆς καὶ ἐνῷ τὸν ἔβλεπαν κατάπληκτοι, ὁ ᾿Αμμώνιος ἁρπάζει ἕνα ψαλίδι καὶ ἀποκόπτει σύρριζα τὸ ἁριστερό του αὐτί: «Ἂς σᾶς πείσῃ τοὐλάχιστο αὐτό, τοὺς εἶπε, ὅτι εἶναι τελείως ἀδύνατο νὰ γίνῃ ἐκεῖνο , ποὺ μὲ ἀναγκάζετε, ἐφ᾿ ὅσον ὁ νόμος τῆς ᾿Εκκλησίας ἐμποδίζει αὐτόν, ποὺ ἔχει κομμένο αὐτι, νὰ προαχθῇ στὸ ἀξίωμα τῆς ἱερωσύνης.

Περίλυποι τότε οἱ ἀντιπρόσωποι τῆς πόλεως ἐκείνης τὸν ἄφησαν καὶ ἀνεχώρησαν. Αὐτοὶ στὴ συνέχεια πῆγαν στὸ Μητροπολίτη καὶ τοὺς ἐξέθεσαν τὰ γεγονότα. Ὁ Μητροπολίτης, ἀφοῦ σκέφτηκε λίγο, τοὺς ἀπαντᾶ: «Τὸν νόμο αὐτὸ ἂς τὸν ἐφαρμόσουν οἱ ᾿Ιουδαῖοι. ᾿Εγὼ καὶ μὲ κομμένη τὴ μύτη νὰ μοῦ τὸν φέρετε θὰ τὸν χειροτονήσω, ἀρκεῖ νὰ εἶναι ἄξιος καὶ νὰ εἶναι ἐνάρετη ἡ ζωή του.

Μετὰ ἀπ᾿ αὐτὸ πῆγαν πάλι στὸν τόπο ποὺ ἀσκήτευε ὁ ᾿Αμμώνιος καὶ τὸν παρακαλοῦσαν ξανὰ νὰ δεχθῇ τὴν πρότασή τους καὶ νὰ χειροτονηθῇ ᾿Επίσκοπος τῆς πόλεώς τους. Καθόλου ὅμως δὲν ἐπείθετο ὁ ᾿Αμμώνιος.

Ὑστερα ἀπὸ τὴν ἐπιμονή του αὐτὴ ἐπεχείρησαν νὰ τὸν ἀπαγάγουν μὲ τὴ βία. Σὲ ἀπάντηση ὁ 'Αμμώνιος τοὺς λέγει, διαβεβαιώνοντάς τους γιὰ τὴν ἀμετακίνητη πρόθεσή του: «Προσέξετε, διότι ἐὰν μὲ ἀναγκάσετε νὰ μετακινηθῶ ἀπὸ τὸν τόπο τῆς ἡσυχίας μου, παρὰ τὴ θέλησή μου, δὲ θὰ διστάσω νὰ κόψω καὶ τὴ γλῶσσαν μου». ῞Οταν ἄκουσαν αὐτὴ τὴν ἀπειλὴ οἱ ἄνδρες τῆς πόλης, τὸν ἄφησαν πλέον ὁριστικὰ καὶ ἔφυγαν.

«Ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν, ἀκουέτω...».