ΜΕΡΟΣ Β΄ Ἡ ἀνθρώπινη ζωή, ψυχῇ τε καὶ σώματι, ξεκινᾶ ἀπὸ τὴν πρώτην στιγμὴν τῆς Ἑνώσεως ᾠαρίου καὶ σπερματοζῳαρίου Β΄.

ὑπὸ τοῦ Πατρὸς καὶ Καθηγουμένου
τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σταυροβουνίου
Ἀρχιμανδρίτου Ἀθανασίου

«Καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἀναστήσονται ἄνδρες λαλοῦντες διεστραμμένα τοῦ ἀποσπᾶν τοὺς μαθητὰς ὀπίσω αὐτῶν» (Πράξ. κ´, 30).

Οὐαὶ δὲ καὶ τρισαλλοίμονον, ἐὰν κάποιοι, προφανῶς ἀνθρωπαρέσκως καὶ οὐδόλως θεαρέστως κινούμενοι, προωθοῦν στανικὴν καὶ νοθευμένην “ἁγιοκατάταξιν” αὐτοῦ τοῦ “ἄλλου”, παραβλέποντες δυστυχέστατα αὐτοὶ οἱ “κάποιοι”, ὅτι μία τοιαύτη “πρᾶξις” θὰ ἀποστεροῦσε, κατ᾽ ἀνάγκην, ἀπὸ αὐτὸν τὸν πλάνον “ἄλλον”, τὰς προσευχὰς τῶν πιστῶν ὑπὲρ συγχωρήσεως τῶν ἁμαρτιῶν του καὶ ὑπὲρ ἀναπαύσεως τῆς ψυχῆς του, ἀφοῦ θέλουν νὰ ἐπιβάλουν νὰ θεωρῆται πλέον αὐτὸς ὁ “ἄλλος” σὰν… “ἅγιος”!!!

Μὴν τὸ λησμονοῦμεν:

Τὰ ἐν γνώσει φονευόμενα ἔμβρια, ἀπὸ οἱασδήποτε “ἡλικίας”, ἀπὸ ἄκρας συλλήψεως καὶ μετά, κατὰ τὴν φοβερὰν ὥραν τῆς Κρίσεως, θὰ “κραυγάζουν διαμαρτυρομένα” ἐνώπιον τοῦ θρόνου τοῦ Θεοῦ καὶ θὰ μᾶς λέγουν: «Ἀγαπητοί μας γονεῖς, ἐσεῖς, μὲ τὴν ἔκτρωσιν, μᾶς ἐφονεύσατε, ἐσεῖς μᾶς ἐστερήσατε τὸ ἅγιον Βάπτισμα, ἐσεῖς μᾶς ἐκλείσατε τὴν ὁδὸν τῆς ζωῆς πρὸς τὴν Βασιλείαν τῶν Οὐρανῶν!» Ἀλίμονον εἰς τοὺς ἀμετανοήτους αὐτοὺς γονεῖς, κατὰ τὴν ὥραν ἐκείνην!

Ἀλλὰ διατί, ἀγαπητοί μου γονεῖς, εἴτε διὰ μίαν δοκιμασίαν κατὰ τὸν καιρὸν τῆς ἐγκυμοσύνης, εἴτε διὰ κάποιον πρόβλημα, ποὺ συναντᾶτε, εἴτε δι᾽ ἕναν ἀνεύθυνον λόγον κάποιου ἰατροῦ, εἴτε δι᾽ ἕναν λόγον κάποιου ἄλλου, φερομένου ὡς τάχα “ἐξουσίαν ἔχοντος”, εἴτε καὶ διὰ τελείως ἀπαράδεκτον λόγον “πλανεμένως λαλοῦντος”, εἴτε διὰ μίαν ἐφάμαρτον ἄποψιν ῾῾φίλων᾽᾽ ἢ συγγενῶν σας, διατὶ νὰ φονεύετε τὰ παιδιά σας;

Προσοχὴ εἰς ὅλους μας, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί:

Οὔτε Θεὸν φοβούμεθα, οὔτε ἀγγέλους σεβόμεθα, οὔτε καὶ ἁγίους ἐντρεπόμεθα;

Ἀπὸ τὸ τεῦχος 132-141, Δεκέμβριος, 2019 τοῦ περιοδικοῦ τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ». σ. 937-967.