Οἱ ἅγιοι Κωνσταντῖνος καὶ Ἑλένη B΄.

(Φωτογραφία: Αλεξία Φιλίππου)

          Σὲ μιὰ ἐκστρατεία ἐναντίον τῶν Περσῶν ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος ἀσθένησε βαριά. ᾿Επειδὴ ἡ κατάσταση τῆς ὑγείας του χειροτέρευε, ζήτησε καὶ ἀξιώθηκε τοῦ βαπτίσματος. ῞Οταν βαπτίσθηκε, φόρεσε τὰ λευκὰ ἐνδύματα τοῦ βαπτίσματος, τὰ ὁποῖα φοροῦσε μέχρι τὸν θάνατό του, τὸ 337 μ.Χ. Ἦταν τότε ἑξῆντα τριῶν χρονῶν καὶ ἐβασίλευσε γιὰ τριᾶντα ὁλόκληρα χρόνια καὶ δέκα μῆνες.

          Τὸ ὅτι βαπτίσθηκε ὁ ἅγιος κατὰ τὸ τέλος τῆς ζωῆς του δὲν ἐπηρεάζει καθόλου τὴν ἁγιότητά του, γιατὶ αὐτός, ὅπως ὁ Μέγας Βασίλειος, ὁ Γρηγόριος καὶ ἄλλοι, περίμεναν νὰ γίνουν τριᾶντα χρόνων, γιὰ νὰ βαπτισθοῦν, μιμούμενοι τὸν Κύριο. ᾿Εξάλλου πάντοτε ἤθελε νὰ βαπτισθῇ στὸν ᾿Ιορδάνη ποταμό.

          Ὁ ἅγιος ἀπέκτησε μὲ τὴν πρώτη του γυναῖκα, τὸν Κρίσπο, ἐνῷ μὲ τὴ δεύτερη (τὴ Φαῦστα), τοὺς μετέπειτα αὐτοκράτορες Κωνσταντῖνο, Κωνστάντιο καὶ Κώνσταντα, καθὼς καὶ δύο κόρες, τὴν Κωνσταντία καὶ Ἑλένη, ἡ ὁποία ἀτυχῶς ὑπῆρξε σύζυγος τοῦ ᾿Ιουλιανοῦ τοῦ Παραβάτη. Ἡ Φαῦστα, ἐπειδὴ φοβόταν ὅτι ὁ Κρίσπος θὰ διαδεχόταν τὸν ῞Αγιο, ἀντὶ τῶν υἱῶν της, τὸν ἐσυκοφάντησε ὅτι θέλησε νὰ βιάσῃ τὴν ἴδια καὶ νὰ σκοτώσῃ τὸν πατέρα του, γιὰ νὰ γίνῃ ἐκεῖνος αὐτοκράτορας. Ὁ ἅγιος, πιστεύοντας τὰ συκοφαντικὰ λόγια τῆς Φαύστας, διέταξε καὶ ἐθανάτωσαν τὸν Κρίσπον, σύμφωνα μὲ τοὺς νόμους τῆς ἐποχῆς ἐκείνης, γιὰ νὰ μὴ φανῇ ὅτι σὲ ἄλλους ἐφαρμόζει τὸν νόμο καὶ σὲ ἄλλους ὄχι. Ἡ ἁγία Ἑλένη, ὅμως, ἔλεγχε τὸν ἅγιο καθημερινὰ γιὰ τὴν πράξη του αὐτή, καὶ ὁ ἅγιος, ἀφοῦ διέταξε νὰ ἐρευνήσουν προσεκτικώτερα τὴν ὑπόθεση καὶ ἀφοῦ ἔμαθε τὴν ἀλήθεια, διέταξε, δίκαια τότε, σύμφωνα μὲ τοὺς νόμους τῆς ἐποχῆς ἐκείνης, τὸν θάνατο τῆς Φαύστας. Σ’ ὅλη του τὴ ζωὴ θρηνοῦσε γιὰ τὴν πράξη αὐτή. ῎Εφτειαξε δὲ καὶ ἕνα ἀνδριάντα τοῦ Κρίσπου, στὸν ὁποῖο ἔγραφε· «Στὸν ἀδικημένο υἱό μου».

Χριστόδουλος Βασιλειάδης, Κείμενα ἐπὶ ζητημάτων τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς, Ἐορτολόγιο, Τριώδιο-Πεντηκοστάριο, Ὀρθόδοξοι προβληματισμοί, ἐκδόσεις Ἁγία Ταϊσία, Λευκωσία 2017.