2.5. Δευτέρα Παρουσία Η΄.

του Άριστου Θουκυδίδη

Χημικού, M.Th.

(Σκίτσο: Χριστόδουλος Βασιλειάδης)

Γ) Θα επικρατεί στην οικουμένη μεγάλη αποστασία.

    Αναφερόμενος ο Χριστός στα «σημεῖα τῶν ἐσχάτων καιρῶν» και απαντώντας σε σχετική ερώτηση των μαθητών του, προφητεύει: «καί διά τό πληθυνθῆναι τήν ἀνομίαν ψυγήσεται ἡ ἀγάπη τῶν πολλῶν»[1], διότι οι πειρασμοί θα είναι τόσο έντονοι, ώστε «πλανῆσαι, εἰ δυνατόν καί τούς ἐκλεκτούς»[2]. Έτσι ο Απόστολος Παύλος συμβουλεύει τον μαθητή του Τιμόθεο και προφητεύει ταυτόχρονα: «Τοῦτο δέ γίνωσκε, ὅτι ἐν ἐσχάταις ἡμέραις ἐνστήσονται καιροί χαλεποί. Ἔσονται γάρ οἱ ἄνθρωποι φίλαυτοι, φιλάργυροι, ἀλαζόνες, ὑπερήφανοι, βλάσφημοι, γονεῦσιν ἀπειθεῖς, ἀχάριστοι, ἀνόσιοι, ἄστοργοι, ἄσπονδοι, διάβολοι, ἀκρατεῖς, ἀνήμεροι, ἀφιλάγαθοι, προδόται, προπετεῖς, τετυφωμένοι, φιλήδονοι μᾶλλον ἤ φιλόθεοι, ἔχοντες μόρφωσιν εὐσεβείας, τήν δέ δύναμιν αὐτῆς ἠρνημένοι»[3]. Επομένως  θα πληθυνθεί  τόσο πολύ η αμαρτία και η ανομία, που οι ευσεβείς θα είναι φαινομενικά ευσεβείς, δηλαδή υποκριτές, θα προσποιούνται θεοσέβεια και η αγάπη τους προς τον Θεό και τούς ανθρώπους θα παγώσει, με αποτέλεσμα να «διαφθαρεῖ σέ μίσος»[4]. Ακόμα η αναισχυντία που θα επικρατεί θα αποτελεί πραγματικό μαρτύριο για όσους θα ήθελαν να ζήσουν με σωφροσύνη, νέους και γέροντες. Είναι χαρακτηριστική η απάντηση που έδωσε ο Χριστός στη Σαλώμη, σε σχετική ερώτησή της για το τέλος του κόσμου, που διασώζεται σε απόκρυφο κείμενο στα έργα του Κλήμεντα Αλεξανδρέα: «Ὅταν πατήσητε τό ἔνδυμα τῆς αἰσχύνης καί ὅταν γένηται τά δύο ἕν, καί τό ἄρρεν θῆλυ καί τό θῆλυ ἄρρεν, καί οὔτε θῆλυ οὔτε ἄρρεν, τότε ἥξει τό τέλος»[5].

(συνεχίζεται)

---

[1] Ματθ. 24, 12.

[2] ό.π., 24, 24.

[3] Β΄ Τιμ. 3, 1-5.

[4] Διδαχή τῶν Ἀποστόλων, 16, 3, ΒΕΠ, τ. 2, σ. 220.

[5] ΚΛΗΜΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΑ,  Στρωματεῖς,  P. G. 8, 1192-1193.