Ἁγίου Ἰουστίνου (Πόποβιτς), Οἱ Τρεῖς κύριες πτώσεις εἰς τὴν Ἱστορίαν τοῦ ἀνθρωπίνου γένους

«Εἰς τὴν ἱστορίαν τοῦ ἀνθρωπίνου γένους ὑπάρχουν τρεῖς κυρίως πτώσεις:

• Ἡ πτῶσις τοῦ Ἀδάμ·

• ἡ πτῶσις τοῦ Ἰούδα·

• ἡ πτῶσις τοῦ Πάπα.

Ἡ οὐσία τῆς πτώσεως εἰς τὴν ἁμαρτίαν εἶναι πάντοτε ἡ ἰδία:

• Τὸ νὰ θέλῃ κανεὶς νὰ γίνῃ “καλὸς” διὰ τοῦ ἑαυτοῦ του·

• τὸ νὰ θέλῃ κανεὶς νὰ γίνῃ τέλειος διὰ τοῦ ἑαυτοῦ του·

• τὸ νὰ θέλῃ κανεὶς νὰ γίνῃ Θεὸς διὰ τοῦ ἑαυτοῦ του.

Τοιουτοτρόπως ὅμως ὁ ἄνθρωπος, ἔστω καὶ ἀσυναισθήτως, ἐξισοῦται μὲ τὸν διάβολον, διότι καὶ ὁ διάβολος ἤθελε νὰ γίνῃ Θεὸς διὰ τοῦ ἑαυτοῦ του, νὰ ἀντικαταστήσῃ τὸν Θεὸν μὲ τὸν ἑαυτόν του.

Καὶ εἰς τὴν ὑψηλοφροσύνην του αὐτήν, διὰ μιᾶς ἔγινε διάβολος, τελείως κεχωρισμένως ἀπὸ τὸν Θεὸν καὶ ὅλος ἐναντίον τοῦ Θεοῦ»!

 Ἀπὸ τὸ τεῦχος 142-149, Μάιος, 2020 τοῦ περιοδικοῦ τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ». σ. 1067-1068.