του Χριστόδουλου Βασιλειάδη
Γιατί φανερώθηκε με γλώσσες από φωτιά; Όχι μόνο για να δειχθεί ότι το Άγιο Πνεύμα είναι της ίδιας ουσίας με τον Πατέρα και τον Γιο. Γιατί (όπως λέει η Γραφή) ο Θεός μας είναι φωτιά, φωτιά που καταστρέφει την σκληρότητα. Αλλά και για να δειχθεί η διπλή ενέργεια την οποία θα είχε το κήρυγμα των Αποστόλων. Γιατί μπορεί και να ωφελήσει και να τιμωρήσει. Και όπως η φωτιά έχει από τη φύση της τη δύναμη και να φωτίζει και να καίει, έτσι και ο λόγος της διδασκαλίας, που γίνεται σύμφωνα προς το θέλημα του Χριστού, εκείνους που υπακούουν τους φωτίζει, εκείνους δε που μέχρι το τέλος δεν υπακούουν τους παραδίδει στη φωτιά και στην αιώνια κόλαση. Όμως δεν είπε (η γραφή) «γλώσσες φωτιάς», αλλά «σαν φωτιάς», για να μη νομίση κάποιος ότι εκείνη η φωτιά (δηλ. Το Άγιο Πνεύμα) είναι υλική και μπορεί να την αισθανθή κάποιος, αλλά για να πάρουμε μια ιδέα απ΄αυτό παράδειγμα για την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος. Όμως για ποιό λόγο φάνηκαν σ΄αυτούς οι γλώσσες να διαμοιράζονται; Επειδή μόνο στον Χριστό, που και αυτός ήλθε από τον Ουρανό (όπως και το Πνεύμα) δίνει ο Πατέρας το Πνεύμα χωρίς μέτρο, γιατί Εκείνος είχε ολόκληρο και κατά την ανθρώπινη φύση Του, την θεία φύση και ενέργεια. Σε κανένα όμως από τους άλλους δεν δωρήθηκε ολόκληρη η χάρη του Πνεύματος, αλλά πήρε ο καθένας ένα μέρος απ΄αυτήν, ώστε να μη νομίση κάποιος ότι η Χάρη που έδωσε το Πνεύμα στους Αγίους αποτελεί την φύση τους. Και η λέξη «κάθισε» δε φανερώνει μόνο ότι το Άγιο Πνεύμα έχει θεϊκήν εξουσία, αλλά και ότι είναι ενωμένο και δεν διαιρείται. «Λένε ότι κάθισε πάνω στον καθένα απ΄αυτούς ξεχωριστά και όλοι εγέμισαν από Άγιο Πνεύμα». Δηλ. Και όταν το Άγιο Πνεύμα μοιράζεται στις διάφορες ενέργειές Του, σε κάθε ενέργειαν είναι μπροστά και ενεργεί ολόκληρο το Άγιο Πνεύμα, χωριζόμενον χωρίς να μοιράζεται και σ΄αυτό μετέχουν (εκείνοι που το λαμβάνουν) όχι κατά ένα μέρος, αλλά εξ ολοκλήρου όπως γίνεται με την ακτίνα του ήλιου...»
Περιοδικόν Ο ΛΟΓΟΣ (Τεύχος 17, 6-19 ΙΟΥΝΙΟΥ 1993)
(συνεχίζεται)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου