Τετάρτη 30 Απριλίου 2025

Περὶ Ἱεραποστολῆς Γ΄.

ὑπὸ τοῦ Πατρὸς καὶ Καθηγουμένου
τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σταυροβουνίου
Ἀρχιμανδρίτου Ἀθανασίου

Τὸ κήρυγμα τῆς Ἱεραποστολῆς, εἶναι ἡ ἀποκάλυψις καὶ ἡ φανέρωσις αὐτοῦ, ποὺ ἤδη δόθηκε ἐξ ὑπαρχῆς εἰς τὸν ἄνθρωπον ὑπὸ τοῦ Δημιουργοῦ του, ἀλλὰ (αὐτὸ) καταχώθη καὶ ἀπεκρύβη, βεβαρυμένο ὑπὸ τῶν ἀλλοτρίων καὶ τοξικῶν ὑλικῶν, ἕνεκα τῆς παραμορφώσεως τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου, μετὰ τὴν πτῶσι του εἰς τὴν ἁμαρτία καὶ τὴν ἀμετανόητον ἐμμονήν του νὰ ζῇ καὶ νὰ κυλίεται μέσα εἰς αὐτήν.

(συνεχίζεται)

— * —

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».

Ο ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΟ ΤΟΥ ΕΡΓΟ Δ΄.

Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Εικόνα: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

Ὁ ἐπίσκοπος δὲν πρέπει νὰ ἀνέχεται οὔτε νὰ δεικνύεται χαλαρὸς πρὸς τοὺς κακούς. Ἐπιβάλλεται νὰ ἔχῃ ὑπομονή, καρτερία καὶ ἀντοχή, νὰ στιγματίζῃ τὴν κακία καὶ νὰ ἐπαινῇ τὸ καλό. Πρέπει νὰ ἐλέγχῃ ἐν ἀγάπῃ καὶ νὰ ὀρθοτομῇ τὸν λόγο τῆς ἀληθείας. Ἀσφαλῶς προσπάθεια τοῦ ἐπισκόπου εἶναι κατ’ ἐξοχὴν νὰ ξεριζώσῃ ἀπὸ τὴν καρδία του κάθε κακία καὶ ἁμαρτία, ἡ ὁποία χωρίζῃ τὸν ἄνρθωπο ἀπὸ τὸν Θεό. Ἔτσι ὁ ποιμένας θὰ γίνεται παράδειγμα πρὸς μίμηση καὶ λυχνία, ἡ ὁποία θὰ φωτίζῃ τοὺς πιστούς.

(συνεχίζεται)

Τρίτη 29 Απριλίου 2025

Περὶ Ἱεραποστολῆς Β΄.

ὑπὸ τοῦ Πατρὸς καὶ Καθηγουμένου
τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σταυροβουνίου
Ἀρχιμανδρίτου Ἀθανασίου

Ἡ Πίστις εἰς τὸ Πρόσωπο τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ καὶ εἰς τὴν Διδασκαλία Του οὐδόλως ἀποτελεῖ κάποιαν ἀνούσιαν “τυπικὴν θεώρησιν” καὶ ἀποδοχὴν “ἀψύχου κηρύγματος”, ἀλλ᾽ ἀποτελεῖ κατ᾽ οὐσίαν πορείαν ἀνιοῦσαν: Ἔγερσις καὶ ἀνέγερσις αὐτοῦ, ποὺ ἤδη ἐνυπάρχει “ἐν ὑπνώσει” καὶ εἶναι ἤδη κατακεκρυμένο μέσα εἰς τὴν κάθε ἀνθρωπίνην ὕπαρξι, ὡς σύμφυτο καὶ ἐγγενὲς στοιχεῖον αὐτῆς, ἀπὸ τὴν στιγμὴν τῆς Δημιουργίας της ὑπὸ τοῦ Θεοῦ. Σημειωτέον ὅτι συναφὴς ἐπὶ τούτου εἶναι καὶ ἡ περίφημος σοφὴ καὶ σαφὴς διδασκαλία περὶ “σπερματικοῦ λόγου”, τοῦ ἁγίου φιλοσόφου, ἀπολογητοῦ καὶ Μάρτυρος τῆς Ἐκκλησίας Ἰουστίνου, γεννηθέντος περὶ τοῦ 100 μ.Χ. καὶ μαρτυρήσαντος περὶ τὸ 165 μ.Χ. (Ἡ ἁγία αὐτοῦ μνήμη ἑορτάζεται ὑπὸ τῆς Ἐκκλησίας μας τὴν 1ην Ἰουνίου).

συνεχίζεται

— * —

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».

Ο ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΟ ΤΟΥ ΕΡΓΟ Γ΄.

Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Εικόνα: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

Ὁ κάθε πιστός, ἀλλὰ περισσότερο ἀπὸ κάθε ἄλλο, ὁ ἐπίσκοπος, πρέπει νὰ διατηρῇ τὸν πρῶτο του ζῆλο γιὰ τὴν πνευματικὴ ζωὴ καὶ τὴν πρώτη του ἀγάπη πρὸς τὸν Κύριο. Ἡ πεπτοκυία καὶ τρεπτὴ φύση τῶν ἀνθρώπων ἔχει τὴ ροπή, μὲ τὴν πάροδο τοῦ χρόνου, νὰ ἀμβλύνει καὶ μειώνει τὴν πρώτη ἀγάπη πρὸς τὸν Σωτῆρα Χριστὸν καὶ κατ’ ἐπέκταση τὸν πρῶτο ἐνθουσιασμὸ πρὸς τὴν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τελείωση. Εἶναι χαρακτηριστικὴ ἡ ἱστορία τοῦ μοναχοῦ, ὁ ὁποῖος ἀρχικὰ μὲν ἔβλεπε τὸν γέροντά του σὰν Θεό, ἀργότερα σὰν ἄνθρωπο καὶ τελικὰ σὰν τὸν διάβολο. Ὁ ἐπίσκοπος ἑπομένως πρέπει νὰ καταβάλλει ἀγῶνα, ἔτσι ὥστε νὰ διατηρῇ τὴν πρώτη του ἀγάπη τὸν ζῆλο του γιὰ τήρηση τῶν ἐντολῶν Του.

(συνεχίζεται)

Δευτέρα 28 Απριλίου 2025

Περὶ Ἱεραποστολῆς Α΄.

ὑπὸ τοῦ Πατρὸς καὶ Καθηγουμένου
τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σταυροβουνίου
Ἀρχιμανδρίτου Ἀθανασίου

H῾ Ἱεραποστολὴ δὲν ἐξαντλεῖται ἁπλῶς καὶ μόνον στὴν πρόσδοσι στοὺς κατηχουμένους ἑνὸς “ἐξωτερικοῦ θεσμοῦ”, ἀλλὰ κυρίως στὴν ἀνάδυσι μέσα ἀπὸ τὸ βαθύτερο “εἶναι” τοῦ κάθε κατηχουμένου καὶ βαπτιζομένου ἀνθρώπου, τοῦ ἀρχέγονού του μεγαλείου, τῆς προπτωτικῆς αὐθεντικῆς του ὑποστάσεως. Ὅ,τι δηλαδή, θὰ τὸν ὁδηγήσῃ ἀπὸ τὸ “κατ᾽ εἰκόνα” εἰς τὸ “καθ᾽ ὁμοίωσιν”.

— * —

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».

Ο ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΟ ΤΟΥ ΕΡΓΟ Β΄.

Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Εικόνα: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

Αὐτὸς εἶναι καὶ ὁ λόγος ποὺ ὁ ἴδιος ὁ Κύριος ὁμιλεῖ στὸ βιβλίο τῆς Ἀποκαλύψεως (βλ. β΄ καὶ γ΄ κεφάλαιο) πρὸς τοὺς ἑπτὰ ἐπισκόπους στὴν Μικρὰ Ἀσία προσωπικά: ἄλλοτε τοὺς ἐλέγχει, ἄλλοτε τοὺς ἐπαινεῖ καὶ ἄλλοτε τοὺς νουθετεῖ. Ἐξ ἄλλου, οἱ ἐντολὲς τοῦ Κυρίου, οἱ ὁποῖες ἰσχύουν γιὰ τοὺς πιστούς, ἰσχύουν πολλῷ μᾶλλον γιὰ τοὺς ἐπισκόπους! Ἑπομένως κάθε ἐντολὴ τοῦ Κυρίου, ποὺ ὑπάρχει μέσα στὸ Ἐυαγγέλιο, ἀπευθύνεται μὲν σὲ ὅλους τοὺς πιστοὺς Χριστιανοὺς κατεξοχὴν ὅμως στοὺς ἐπισκόπους.

(συνεχίζεται)

Κυριακή 27 Απριλίου 2025

«Καὶ εἶδον ἄλλο θηρίον ἀναβαῖνον ἐκ τῆς γῆς καὶ εἶχε κέρατα δύο ὅμοια ἀρνίῳ, καὶ ἐλάλει ὡς δράκων…» (Ἀποκ. ιγ´, 11). Β΄.

Τὸ “ἕνα κέρατο” ἐκφράζει τὴν πολεμικὴν τοῦ “Θηρίου-Ψευδοπροφήτου” τοῦ Ἀντιχρίστου, ἐναντίον τῆς εἰς Χριστὸν Πίστεως (δηλαδὴ πολεμικὴ κατὰ τῆς Ὀρθοδοξίας, π.χ. Οικουμενισμος)

Τὸ “ἕτερον κέρατο” ἐκφράζει τὴν πολεμικὴν τοῦ “Θηρίου-Ψευδοπροφήτου” τοῦ Ἀντιχρίστου, ἐναντίον τῆς ἐν Χριστῷ Ζωῆς (δηλαδὴ πολεμικὴ κατὰ τῆς Ὀρθοπραξίας, π.χ. Νικολαϊτισμος)

Ἐν προκειμένῳ παρουσιάζονται ὁ Οἰκουμενισμὸς καὶ ὁ Νικολαϊτισμὸς ἐν ἑνιαίῳ συμπλέγματι!

Τὰ δύο ταῦτα, Οἰκουμενισμὸς καὶ Νικολαϊτισμὸς οὐδόλως εἶναι «ἀνεξάρτητα». Ἀναφύονται καὶ ἀναδύονται ἀμφότερα ἐκ τῆς μίας καὶ ἐνιαίας κεφαλῆς τοῦ Ψευδοπροφήτου. Ἐμφανίζονται καὶ δροῦν ἀλληλένδετα, ἀλληλοεξαρτώμενα, ἀλληλοτροφοδοτούμενα, ἀλληλοεπηρεαζόμενα καὶ ἐνεργοῦντα ἀμφιδρόμως, ὠσὰν συμπεπλεγμέναι Παναιρέσεις!

— * —

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».

Ο ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΟ ΤΟΥ ΕΡΓΟ Α΄.

Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Πίνακας: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

Ὁ ἐπίσκοπος εἶναι τὸ κατ’ ἐξοχὴν πρόσωπο, τὸ ὁποῖο βρίσκεται μεταξὺ τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ καὶ τῶν ἀνθρώπων. Διοχετεύει τὴ χάρη καὶ εὐλογία τοῦ Θεοῦ στοὺς πιστούς, διὰ μέσου τῶν μυστηρίων καὶ μεταφέρει τὶς προσευχὲς καὶ ἱκεσίες τῶν πιστῶν πρὸς τὸν Θεό. Γι’ αὐτὸ τὸ λόγο τὸ λειτούργημα καὶ ἡ ἀποστολὴ τοῦ ἐπισκόπου εἶναι ὑψίστη. Αὐτὸς εἶναι ὁ λόγος ποὺ λέγεται ὅτι εἶναι καλύτερα νὰ χαλάσῃς τὶς σχέσεις σου μὲ τὸν Θεὸ παρὰ μὲ τὸν πνευματικὸ (ἐπίσκοπο ἢ ἱερέα). Διότι ἂν χαλάσῃς τὶς σχέσεις σου μὲ τὸν Θεό, ὑπάρχει ὁ πνευματικός, ὁ ὁποῖος ἔχει τὴν δύναμη καὶ ἐξουσία ἀπὸ τὸν Θεὸ νὰ ξαναφτιάξῃ τὶς σχέσεις σου μὲ τὸ Θεό. Ἂν ὅμως χαλάσῃς τὶς σχέσεις σου μὲ τὸν πνευματικό, δὲν μπορεῖς πλέον νὰ ἔχῃς ἐπικοινωνία μὲ τὸν Θεὸ καὶ νὰ λαμβάνῃς σωστὴ καθοδήγηση στὴν πορεία σου πρὸς τὴν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τελείωση. Γι’ αὐτὸ καὶ ἡ ἀποστολὴ τοῦ ἐπισκόπου εἶναι ἀναντικατάστατη. Βρίσκεται εἰς τύπον καὶ τόπον Χριστοῦ.

(συνεχίζεται)

ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ Συνοπτικό λεξικό συνθετών - Βασικές φόρμες μουσικής Γ΄.

          Αναφορικά με τους συνθέτες, που υπάρχουν στο πρώτο μέρος του βιβλίου, αρχικά παραθέτουμε τα βιογραφικά τους στοιχεία - ημερομηνία γεννήσεως και θανάτου καθώς και τα κυριότερα γεγονότα, που σημάδεψαν τη ζωή τους – και ακολούθως παραθέτουμε τα έργα τους. Όσον αφορά τις Βασικές φόρμες μουσικής, στο δεύτερο μέρος, παραθέτουμε συνοπτικά και περιεκτικά τον ορισμό και τη δομή κάθε φόρμας, έτσι ώστε ο μελετητής να αποκτήσει μια σαφή ιδέα για τη φόρμα μουσικής, που ζητά.

Το βιβλίο προλογίζεται από τον αρχιμ. Δρ. Νεκτάριο Πάρη, λέκτορα στο πανεπιστήμιο Μακεδονίας.

Σάββατο 26 Απριλίου 2025

«Καὶ εἶδον ἄλλο θηρίον ἀναβαῖνον ἐκ τῆς γῆς καὶ εἶχε κέρατα δύο ὅμοια ἀρνίῳ, καὶ ἐλάλει ὡς δράκων…» (Ἀποκ. ιγ´, 11). Α΄.

[Καὶ εἶδον ἄλλο θηρίον νὰ βγαίνῃ ἀπὸ τὴν γῆν καὶ εἶχε δύο κέρατα, ὅμοια μὲ κέρατα ἀρνίου, ὅμως ὡμιλοῦσε ὡσὰν δράκων. Πρόκειται γιὰ τὸν ψευδοπροφήτην τοῦ Ἀντιχρίστου, ποὺ κάτω ἀπὸ τὸ ἐξωτερικὸν καὶ παραπλανητικὸν φαινόμενο τοῦ “προβάτου” ὑποκρύπτει λύκον καὶ τὸν σατανᾶν…]

Τὰ περιγραφόμενα στὸ χωρίον αὐτὸ ἀπὸ τὸν Εὐαγγελιστὴν Ἰωάννην τὸν Θεολόγον, ὅπως ἀπεικονίζονται σὲ μικρογραφία τοῦ “κώδικα 724” τῆς βιβλιοθήκης Châteam (ἔτη 1451-1475), στὸ Chantilly τῆς Γαλλίας.

(συνεχίζεται)

— * —

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».

Ο Απελευθερωτικός αγώνας του 1821 Θεόδωρος Κολοκοτρώνης IΘ΄.

του Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Πίνακας: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

Συνεχίζοντας αναφέρει τα εξής αξιοπρόσεκτα: «Πρέπει να φυλάξετε την πίστη σας, και να την στερεώσετε, διότι, όταν επιάσαμε τα άρματα, είπαμε πρώτα υπέρ Πίστεως και έπειτα υπέρ Πατρίδος…  Να μην έχετε πολυτέλεια, να μην πηγαίνετε εις τους καφενέδες και εις τα μπιλιάρδα.  Να δοθείτε εις τας σπουδάς σας, και καλύτερα να κοπιάσετε ολίγον δύο και τρείς χρόνους, και να ζήσετε ελεύθεροι, εις το επίλοιπο της ζωής σας, παρά να περάσετε τεσσάρους πέντε χρόνους τη νεότητά σας, και να μείνετε αγράμματοι.  Να σκλαβωθείτε εις τα γράμματά σας.  Να ακούετε τας συμβουλάς των διδασκάλων και γεροντότερων, και, κατά την παροιμία, μύρια ήξευρε και χίλια μάθαινε.  Η προκοπή σας και η μάθησή σας να μη γίνει σκεπάρνι μόνο δια το άτομό σας, αλλά να κοιτάξει το καλό της κοινότητος, και μέσα εις το καλό αυτό ευρίσκεται και το δικό σας».

(συνεχίζεται)

ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ Συνοπτικό λεξικό συνθετών - Βασικές φόρμες μουσικής Β΄.

          Η μελέτη αυτή, καρπός πολυετούς εργασίας, απευθύνεται, κατά πρώτο λόγο, στους μαθητές ωδείων ή μουσικών σχολών, οι οποίοι παρακολουθούν το μάθημα της Ιστορίας και Μορφολογίας της μουσικής αλλά και στους καθηγητές, οι οποίοι διδάσκουν τα μαθήματα αυτά. Τόσο οι μαθητές όσο και οι καθηγητές μπορούν να βρουν εύκολα και ανά πάσα στιγμή οποιοδήποτε συνθέτη ή φόρμα μουσικής ζητούν, αφού η ταξινόμηση και των δύο μερών του βιβλίου (Συνοπτικό λεξικό συνθετών και Βασικές φόρμες μουσικής) έγινε κατά αλφαβητική σειρά. Η παρούσα όμως εργασία μπορεί να φανεί χρήσιμη και για κάθε φιλόμουσο, ο οποίος ενδιατρίβει στο απέραντο μεγαλείο και πλούτο της κλασσικής μουσικής.

Παρασκευή 25 Απριλίου 2025

Ἡ Ἀποστολικὴ Σύνοδος Ἱεροσόλυμα, περὶ τὸ 49 μ.Χ. Β΄.

Ὅλαι ἀνεξαιρέτως αἱ ἐπακολουθήσασαι Οἰκουμενικαὶ Σύνοδοι, μέσα εἰς τὴν πορείαν τῆς Ἱστορίας, διαπνέονται, εἴτε ἀμέσως, εἴτε ἐμμέσως, πλὴν ὅμως σαφῶς, ἀπὸ τὸ πνεῦμα τοῦ Ἀντιοικουμενισμοῦ καὶ Ἀντινικολαϊτισμοῦ.

Ἐάν ποτε ἤθελε ἐμφανισθῇ Σύνοδος, διεκδικοῦσα τὸν ῥόλον καὶ τὸν τίτλον “Οἰκουμενικῆς” καὶ δὲν ἐμφορεῖται ἀπὸ πνεῦμα Ἀντι-οικουμενιστικὸ καὶ Ἀντι-νικολαϊτικό, ἡ τοιαύτη “Σύνοδος” θὰ ἦτο ποτε δυνατὸν νὰ ἀπαιτήσῃ νὰ καταγραφῇ ὡς “Οἰκουμενική”;;;

Ἀσφαλέστατα ΟΧΙ!!!

Διαχρονικῶς τὸ σύμπλεγμα “Οἰκουμενισμοῦ-Νικολαϊτισμοῦ” καταδικάζεται σαφῶς καὶ ἀπεριφράστως ἀπὸ τὸ θεμελιωδεστάτης σημασίας Πρῶτον καὶ Κορυφαῖον Δόγμα τῆς Πρώτης Ἀποστολικῆς Συνόδου τῶν Ἱεροσολύμων καὶ ἀποτελεῖ διαυγεστάτην καὶ μόνιμον τοποθέτησιν τῆς Μίας Ἁγίας, Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας!

(συνεχίζεται)

— * —

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».

Ο Απελευθερωτικός αγώνας του 1821 Θεόδωρος Κολοκοτρώνης IΗ΄.

του Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Πίνακας: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

 Ίσως όλοι ηθέλαμε το καλό, πλην καθένας κατά τη γνώμη του. Ο ένας λέγει ότι η πόρτα πρέπει να βλέπει εις το ανατολικό μέρος, ο άλλος εις το αντικρινό, και ο άλλος εις τον βορέα, σαν να ήτον το σπίτι εις τον αραμπά, και να γυρίζει, καθώς λέγει ο καθένας. Με τούτον τον τρόπο δεν χτίζεται ποτέ το σπίτι, αλλά πρέπει να είναι ένας αρχιτέκτων, όπου να προστάζει πως θα γένη.  Παρομοίως και ημείς εχρειαζόμεθα έναν αρχηγό και ένα αρχιτέκτονα, όστις να προστάζει, και οι άλλοι να υπακούουν και να ακολουθούν.  Αλλ’  επειδή ήμεθα εις τέτοια κατάσταση, εξ αιτίας της διχόνοιας, μας έπεσε η Τουρκία επάνω μας, και κοντέψαμε να χαθούμε και εις τους στερνούς επτά χρόνους δεν κατορθώσαμε μεγάλα πράγματα».

(συνεχίζεται)

ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ Συνοπτικό λεξικό συνθετών - Βασικές φόρμες μουσικής A΄.

Οι εκδόσεις Αγία Ταϊσία έχουν κυκλοφορήσει βιβλίο, με τίτλο «Συνοπτικό λεξικό συνθετών-Βασικές φόρμες μουσικής». Το βιβλίο, το οποίο έχει συστηματικό χαρακτήρα, χωρίζεται κυρίως σε δύο μέρη. Το πρώτο μέρος ονομάζεται «Συνοπτικό λεξικό συνθετών» και περιλαμβάνει τους πλείστους των συνθετών, από την εποχή μπαρόκ ως τις μέρες μας. Το δεύτερο μέρος ονομάζεται «Βασικές φόρμες μουσικής» και περιλαμβάνει τις πιο πολλές και πιο κύριες βασικές φόρμες μουσικής, στη βάση των οποίων έχουν συνθέσει οι διάφοροι μουσουργοί. Στο τέλος, σαν Παράρτημα, παραθέτουμε τις μικρότερες μορφές στη μουσική, μικρό γλωσσάριο καθώς και τις διάφορες πεντάφθογγες κλίμακες. Τέλος παραθέτουμε την ελληνική και ξένη βιβλιογραφία, την οποία χρησιμοποιήσαμε στην παρούσα εργασία.

Πέμπτη 24 Απριλίου 2025

Ἡ Ἀποστολικὴ Σύνοδος Ἱεροσόλυμα, περὶ τὸ 49 μ.Χ. Α΄.

Ἡ Ἀποστολικὴ Σύνοδος, ἐγένετο εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα περὶ τὸ ἔτος 49 μ.Χ. (Πρξ. ιε ´, 1-35 & Γαλ. β´) ὑπὸ τὴν Προεδρίαν τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου, πρώτου ἐπισκόπου Ἱεροσολύμων.

Ἀποτελεῖ ἡ Ἀποστολικὴ αὐτὴ Σύνοδος τὸν Θεμέλιον Λίθον ὅλων τῶν ἐπακολουθεισῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων τῆς Ἐκκλησίας.

Τὸ Δόγμα, ποὺ διετύπωσε σαφέστατα ἡ Πρώτη αὐτὴ Σύνοδος τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καταδικάζει ἀπεριφράστως:

(α) τόσον τὸ πνεῦμα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ-Συγκρητισμοῦ, ἐντέλλουσα: “Ἀπέχεσθαι εἰδωλοθύτων καὶ αἵματος καὶ πνικτοῦ”. Ὑπὸ τὴν ἐνδεικτικὴν αὐτὴν ἀπόφανσιν καταδικάζεται ὁ οἱοσδήποτε συγκερασμὸς τῶν Χριστιανῶν μὲ τὰς ποικίλας ἐκδηλώσεις τύπου “Συγκριτισμοῦ-Οἰκουμενισμοῦ”,

(β) ὅσον καὶ τὸ πνεῦμα τοῦ Νικολαϊτισμοῦ, ἐντέλλουσα: “(Ἀπέχεσθαι) πορνείας”, δεδομένου ὅτι ὑπὸ τὸν συνοπτικὸν ὅρον “πορνεία” ἐννοοῦνται, κατὰ τὴν Ἁγίαν Γραφὴν καὶ κατὰ τους Ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας μας, ἅπασαι αἱ σαρκικαὶ ἁμαρτίαι.

(συνεχίζεται)

— * —

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».

Ο Απελευθερωτικός αγώνας του 1821 Θεόδωρος Κολοκοτρώνης IΖ΄.

του Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Πίνακας: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

          Αλλά δεν εβάσταξεν.  Ήλθαν μερικοί και ηθέλησαν να γένουν μπαρμπέρηδες εις του κασίδη το κεφάλι.  Μας πονούσε το μπαρμπέρισμά τους.  Μα τι να κάμωμε;  Είχαμε και αυτουνών την ανάγκη.  Από τότε ήρχισεν η διχόνοια, και εχάθη η πρώτη προθυμία και ομόνοια.  Και όταν έλεγες τον Κώστα να δώσει χρήματα δια τας ανάγκας του έθνους, ή να υπάγει εις τον πόλεμο, τούτος επρόβαλλε τον Γιάννη.  Και μ’  αυτόν τον τρόπο κανείς δεν ήθελε, ούτε να συνδράμει, ούτε να πολεμήσει.  Και τούτο εγίνετο, επειδή δεν είχαμε έναν αρχηγό και μίαν κεφαλή.  Αλλά ένας έμπαινε πρόεδρος έξι μήνες, εσηκώνετο ο άλλος και τον έριχνε και εκάθετο αυτός άλλους τόσους, και έτσι ο ένας ήθελε τούτο, και ο άλλος το άλλο.

(συνεχίζεται)

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥ ΣΤΑΥΡΟΒΟΥΝΙΩΤΗ ΠΡΟΣ ΚΥΡΙΟΝ – ΜΕΛΩΔΙΕΣ ΕΥΛΑΒΕΙΑΣ

Οι εκδόσεις Αγία Ταϊσία έχουν κυκλοφορήσει βιβλίο, το οποίο περιέχει μελοποιημένα τα ποιήματα του πρώην ηγουμένου, μακαριστού Γέροντα Γερμανού Σταυροβουνιώτη. Τα ποιήματα είναι καταγραμμένα τόσο σε ευρωπαϊκή όσο και βυζαντινή σημειογραφία και έχουν μελοποιηθεί από τον Χριστόδουλο Βασιλειάδη και Γεράσιμο Παπαδόπουλο.

Προλογίζονται από τον αείμνηστο Παπασταύρο Παπαγαθαγγέλου. Αντί εισαγωγής παρατίθεται απόσπασμα από τον Πρόλογο της βιογραφίας του γέροντα Γερμανού Σταυροβουνιώτη, τον οποίο συνέγραψε ο καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Σταυροβουνίου, αρχιμ. Αθανάσιος. Στο τέλος παρατίθενται πατρικές νουθεσίες του μακαριστού γέροντα Γερμανού Σταυροβουνιώτη. Τέλος, στο οπισθόφυλλο παρατίθεται σύντομη βιογραφία του γέροντα.

Τετάρτη 23 Απριλίου 2025

Περὶ Ἱεραποστολῆς Α΄.

ὑπὸ τοῦ Πατρὸς καὶ Καθηγουμένου
τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σταυροβουνίου
Ἀρχιμανδρίτου Ἀθανασίου

H῾ Ἱεραποστολὴ δὲν ἐξαντλεῖται ἁπλῶς καὶ μόνον στὴν πρόσδοσι στοὺς κατηχουμένους ἑνὸς “ἐξωτερικοῦ θεσμοῦ”, ἀλλὰ κυρίως στὴν ἀνάδυσι μέσα ἀπὸ τὸ βαθύτερο “εἶναι” τοῦ κάθε κατηχουμένου καὶ βαπτιζομένου ἀνθρώπου, τοῦ ἀρχέγονού του μεγαλείου, τῆς προπτωτικῆς αὐθεντικῆς του ὑποστάσεως. Ὅ,τι δηλαδή, θὰ τὸν ὁδηγήσῃ ἀπὸ τὸ “κατ᾽ εἰκόνα” εἰς τὸ “καθ᾽ ὁμοίωσιν”.

Ἡ Πίστις εἰς τὸ Πρόσωπο τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ καὶ εἰς τὴν Διδασκαλία Του οὐδόλως ἀποτελεῖ κάποιαν ἀνούσιαν “τυπικὴν θεώρησιν” καὶ ἀποδοχὴν “ἀψύχου κηρύγματος”, ἀλλ᾽ ἀποτελεῖ κατ᾽ οὐσίαν πορείαν ἀνιοῦσαν: Ἔγερσις καὶ ἀνέγερσις αὐτοῦ, ποὺ ἤδη ἐνυπάρχει “ἐν ὑπνώσει” καὶ εἶναι ἤδη κατακεκρυμένο μέσα εἰς τὴν κάθε ἀνθρωπίνην ὕπαρξι, ὡς σύμφυτο καὶ ἐγγενὲς στοιχεῖον αὐτῆς, ἀπὸ τὴν στιγμὴν τῆς Δημιουργίας της ὑπὸ τοῦ Θεοῦ. Σημειωτέον ὅτι συναφὴς ἐπὶ τούτου εἶναι καὶ ἡ περίφημος σοφὴ καὶ σαφὴς διδασκαλία περὶ “σπερματικοῦ λόγου”, τοῦ ἁγίου φιλοσόφου, ἀπολογητοῦ καὶ Μάρτυρος τῆς Ἐκκλησίας Ἰουστίνου, γεννηθέντος περὶ τοῦ 100 μ.Χ. καὶ μαρτυρήσαντος περὶ τὸ 165 μ.Χ. (Ἡ ἁγία αὐτοῦ μνήμη ἑορτάζεται ὑπὸ τῆς Ἐκκλησίας μας τὴν 1ην Ἰουνίου).

(συνεχίζεται)

— * —

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».

Ἡ ὀγδόη ἡμέρα Δ΄.

του Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Πίνακας: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

Τί πρέπει ἐμεῖς νὰ κάνωμε, οὕτως ὥστε νὰ πραγματοποιηθῇ αὐτό, ποὺ λέγει ἡ ᾿Εκκλησία μας, «δίδου ἡμῖν ἐκτυπώτερον Σοῦ μετασχεῖν ἐν τῇ ἀνεσπέρῳ ἡμέρᾳ τῆς βασιλείας Σου;» Εἶναι ἁπλῆ ἡ ἀπάντηση: Νὰ πολεμοῦμε τὸν μεγαλύτερο ἐχθρό μας ποὺ δὲν εἶναι ἄλλος, παρὰ ὁ ἑαυτός μας.

          Μόνο τότε ἀρχίζουμε νὰ προγευόμαστε τὴ ζωὴ τῆς ὀγδόης ἡμέρας καὶ νὰ συμμετέχουμε στὸ Δεῖπνο, στὸ ὁποῖο ὅλους μᾶς καλεῖ ὁ Δεσπότης Χριστός, καὶ στὴ Βασιλεία τοῦ Κυρίου τὴν ἀτελεύτητη καὶ ἀνέσπερη, τῆς ὁποίας μακάρι ὅλοι μας νὰ γίνουμε μέτοχοι.

ΚΑΛΗΜΕΡΑ, ΧΡΙΣΤΕ ΜΟΥ

Οι εκδόσεις Αγία Ταϊσία έχουν κυκλοφορήσει CD, με τίτλο

«ΚΑΛΗΜΕΡΑ, ΧΡΙΣΤΕ ΜΟΥ»

«ΕΝ ΥΨΙΣΤΟΙΣ ΔΟΞΑ ΕΙΡΗΝΗ ΕΠΙ ΓΗΣ»

με οκτώ τραγούδια και οκτώ ορχηστρικά.

Στίχοι: Αρχιμ. Νικόδημος Σκρέττας

Μουσική: Χριστόδουλος Βασιλειάδης

Τραγουδούν: Μαριάννα και Άριστος Θουκυδίδης

Φωνητικά:

Άννα Παύλου, Αννίτα Κωνσταντίνου, Βασιλεία Φιλίππου, Γιώργος Θουκυδίδης, Κάτια Τάκκου, Μαριαλένα Αναστασιάδου, Μαριάννα Θουκυδίδου, Μάριος Θουκυδίδης

Τρίτη 22 Απριλίου 2025

Ὁ καθένας μπορεῖ νὰ σωθῆ,μέσῳ τῶν Μυστηρίων τῆς Ἐκκλησίας!

Ὑπὸ Ἱερᾶς Μονῆς Σταυροβουνίου

Κύπρος

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος δὲν ἀρκεῖται μόνο στὸ νὰ κατακρίνη μὲ δριμύτητα τὰ ποικίλα σαρκικὰ ἁμαρτήματα, ἀποκαλύπτοντας μάλιστα τὸ ἰδιάζον θεολογικὸ καὶ ἐκκλησιολογικὸ βάθος τοῦ ζητήματος αὐτοῦ, ἀλλὰ ταυτόχρονα προσφέρει καὶ τὴν βέβαιη ἐλπίδα τῆς σωτηρίας μὲ τὴν ἔνταξί μας στὴν Ἐκκλησία μὲ τὸ ἅγιο Βάπτισμα, μὲ τὸ Μυστήριο τῆς Μετανοίας καὶ Ἐξομολογήσεως, μὲ τὸν προσωπικὸ ἀγώνα γιὰ τὸν ἁγιασμό μας! «Μὴν ἔχετε αὐταπάτες! Στὴ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ δὲν θὰ ἔχουν θέση, οὔτε πόρνοι, οὔτε εἰδωλολάτρες, οὔτε μοιχοί, οὔτε θηλυπρεπεῖς, οὔτε ἀρσενοκοῖτες, οὔτε πλεονέκτες, οὔτε κλέφτες, οὔτε μέθυσοι, οὔτε ὑβριστές, οὔτε ἅρπαγες. Καὶ τέτοιοι ἤσασταν κάποτε μερικοί! Ἀλλὰ μὲ τὴ δύναμι τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ καὶ μὲ τὴν ἐνέργεια τοῦ Πνεύματος τοῦ Θεοῦ καθαριστήκατε (ἀπὸ τὴν ἁμαρτία), ἁγιασθήκατε καὶ δικαιωθήκατε» (Α΄ Κορ. στ΄, 9-11)!

— * —

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».

Ἡ ὀγδόη ἡμέρα Γ΄.

του Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Πίνακας: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

          Τί μπορεῖ νὰ σημαίνῃ ὅμως ἡ ἀνάσταση τοῦ Κυρίου γιὰ τὸν κάθε ἕνα μας ξεχωριστά; Ἡ ζωὴ τοῦ ἀνθρώπου πάνω σ᾿ αὐτὴ τὴ ζωὴ εἶναι καθημερινὸ μαρτύριο καὶ Γολγοθᾶς. Ὁ ἄνθρωπος πρέπει νὰ θανατώνῃ τὰ πάθη καὶ τὶς ἁμαρτωλὲς ἐπιθυμίες του καθημερινά. Τότε θὰ βιώνῃ τὴ μεγαλύτερη πραγματικότητα, ποὺ ὀνομάζεται ᾿Ιησοῦς Χριστός.

          Ὁ ἄνθρωπος ἀναζητᾶ πάντοτε τὴν ἀλλαγή. Τὴ μεγαλύτερη ὅμως καὶ πιὸ κοσμογονικὴ ἀλλοίωση καὶ μεταμόρφωση ἐπραγματοποίησε ὁ Κύριος μὲ τὴν ᾿Ανάστασή Του.

(συνεχίζεται)

Αναμνήσεις Έρ. 2 – Memeries Op. 2 (Δώδεκα κομμάτια για σόλο πιάνο)

Πρόσφατα έχει κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Αγία Ταϊσία βιβλίο, το οποίο περιέχει δώδεκα κομμάτια για σόλο πιάνο. Συνθέτης των έργων αυτών είναι ο Χριστόδουλος Βασιλειάδης. Τα κομμάτια αυτά έχουν γραφτεί το 1990, μέσα σε περίοδο εννέα μηνών και είναι εμπνευσμένα από την Ελληνική και Κυπριακή μουσική παράδοση. Το δέκατο κομμάτι είναι μια σπουδή για πιάνο, το ενδέκατο φέρει τον τίτλο «το λαούτο», ενώ το δωδέκατο είναι διασκευή του δευτέρου για δύο πιάνα. Τα περισσότερα από τα έργα αυτά είναι απλά και δεν απαιτούν ιδιαίτερες δεξιοτεχνικές ικανότητες από τον εκτελεστή τους.

Δευτέρα 21 Απριλίου 2025

Ὁ Θεὸς δοξολογεῖται μὲ ὅλη μας τὴν ψυχοσωματικὴ ὕπαρξι, ἐὰν ἀποφεύγουμε τὰ σαρκικὰ ἁμαρτήματα Γ΄.

Ὑπὸ Ἱερᾶς Μονῆς Σταυροβουνίου

Κύπρος

Γι’ αὐτὸν ἀκριβῶς τὸ λόγο συμβουλεύει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος τὴν ἀποφυγὴ κάθε σαρκικῆς ἁμαρτίας, τόσο σωματικῶς, ὅσο καὶ πνευματικῶς. Μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ ἀποδίδεται ἀληθινὴ δοξολογία στὸν ἀληθινὸ Θεό, ὄχι μόνο μὲ τὰ χείλη, ἀλλὰ καὶ μὲ τὸ νοῦ, τὴν καρδία, τὰ αἰσθήματα, τὴ βούλησι. Δηλαδὴ δοξολογεῖται ὁ Κύριος, μὲ τὴν ἀπὸ τὸ βάθος τῆς ὕπαρξης ἁγνότητα, τόσο τῶν σωμάτων, ὅσο καὶ τῶν ψυχῶν!

Ὀφείλουμε μάλιστα νὰ δοξάζουμε τὸν Θεό, τόσο μὲ τὸ σῶμα μας, ὅσο καὶ μὲ τὸ πνεῦμα μας, δηλαδὴ μὲ τὴν ὅλη ψυχοσωματική μας ὕπαρξι, διότι δὲν ἀνήκουμε στὸν ἑαυτό μας, ἀλλὰ ἀνήκουμε στὸν Θεό! «Τὸν Θεὸ λοιπὸν νὰ δοξάζετε μὲ τὸ σῶμα σας καὶ μὲ τὸ πνεῦμα σας, τὰ ὁποῖα ἀνήκουν στὸν Θεό»! (Α΄ Κορ. στ΄, 20) Καὶ ἀκόμη· «τὸ σῶμα δὲν ἔγινε γιὰ νὰ πορνεύουμε, ἀλλὰ γιὰ νὰ δοξάζουμε τὸν Κύριο! Καὶ ὁ Κύριος θὰ δοξάση τὰ σώματά μας» (Α΄ Κορ. στ΄, 13). Ἄρα δοξάζεται ὁ Θεὸς μὲ τὴν ἁγνότητα, μὲ τὴν ἐγκράτεια, μὲ τὴν πιστότητα στὸ Γάμο καὶ μὲ τὴν ἐν Χριστῷ καὶ κατὰ Χριστὸν παρθενία!

— * —

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».

Ἡ ὀγδόη ἡμέρα Β΄.

του Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Πίνακας: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

          Κάτι, τὸ ὁποῖο πρέπει νὰ διευκρινίσωμε ἐδῶ, εἶναι ὅτι, ὅπως ἀναφέρει καὶ ὁ ἀείμνηστος πατὴρ ᾿Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος, ἡ μεγάλη αὐτὴ μορφὴ τοῦ αἰώνα μας, ἡ πέτρα ποὺ σκεπάζει τὸν τάφο τοῦ Κυρίου δὲν ἀπεκυλίσθη, γιὰ νὰ βγῇ ἔξω ὁ Κύριος, ἀλλὰ γιὰ νὰ μποῦν οἱ μυροφόρες καὶ οἱ μαθητὲς στὸν τάφο καὶ νὰ διαπιστώσουν τὴν ἀνάσταση, ἡ ὁποία εἶχε ἀθόρυβα, χωρὶς κανεὶς νὰ τὸ πάρῃ εἴδηση, γίνει πιὸ πρίν.

          ῎Ετσι ἡ δυτικοῦ τύπου, εἰκόνα ποὺ ἐμφανίζει τὸν ῎Αγγελο νὰ ἀποκυλίῃ τὴν πέτρα καὶ τὸν Χριστὸ νὰ ξεπηδᾷ ἀπὸ τὸν τάφο, ἐνῷ οἱ φρουροὶ λιποθυμοῦν ἀπὸ τὸν φόβο τους, δὲν ἀναπαριστᾷ τὴν πραγματικότητα. ᾿Εξάλλου ἡ βυζαντινὴ ἁγιογραφία δὲν παρουσίασε ποτὲ τέτοια εἰκόνα, ἀλλὰ μόνο τὴν κάθοδο τοῦ Κυρίου στὸν ᾍδη.

(συνεχίζεται)

ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ, Εν υψίστοις δόξα, ειρήνη επί γης

Οι εκδόσεις Αγία Ταϊσία έχουν κυκλοφορήσει ψηφιακό δίσκο, με τίτλο «Εν υψίστοις δόξα, ειρήνη επί γης». Περιέχει οκτώ ορχηστρικά έργα, σύνθεση του Χριστόδουλου Βασιλειάδη και ενορχήστρωση του Άκη Παύλου. Τα ορχηστρικά αυτά έργα έχουν θρησκευτικό περιεχόμενο και τίτλους, που αναφέρονται κυρίως στην αναζήτηση της θείας χάρης από τον άνθρωπο. Οι τίτλοι έχουν ως εξής: 1. Συναπάντημα θείας αγάπης, 2. Ευχαριστία, 3. Προς Εμμαούς, 4. Νοσταλγία ουρανού, 5. Εκ βαθέων, 6. Δόξα εν υψίστοις, 7. Επί γης ειρήνη, και 8. Άγιος Θεός υπάρχεις.

          Παραθέτουμε απόσπασμα από κείμενο, που βρίσκεται μέσα στον ψηφιακό δίσκο: «Άντλημα εκ βαθέων, απαύγασμα πόνου καρδίας και πόθου ψυχής, υπήρξαν κατά καιρούς μουσικές δημιουργίες σε ώρες είτε γαλήνης, είτε αναζητήσεως, είτε προβληματισμού. Οκτώ χαρακτηριστικά τεμάχια της τελευταίας εικοσαετίας, που τα ενώνει όμως η προσωπική εμπειρία μας στον ευρύτερο χώρο της εκκλησιαστικής μουσικής εκφράσεως απαρτίζουν τον μικρό αυτό ψηφιακό δίσκο. Προσπάθειά μας ήταν να περιλάβει αντιπροσωπευτικές στιγμές της εικοσαετούς ενασχολήσεώς μας στον καλλιτεχνικό χώρο. Το παραδίδουμε με αγάπη γι’ αυτούς που αγαπούμε σαν αντίδωρο της δικής τους συμπαραστάσεως, κατανοήσεως, συμπορεύσεως στους αγώνες μας.

Κυριακή 20 Απριλίου 2025

Χριστός ανέστη εκ νεκρών,

θανάτω θάνατον πατήσας

και τοις εν τοις μνήμασι ζωήν χαρισάμενος!

Ὁ Θεὸς δοξολογεῖται μὲ ὅλη μας τὴν ψυχοσωματικὴ ὕπαρξι, ἐὰν ἀποφεύγουμε τὰ σαρκικὰ ἁμαρτήματα Β΄.

Ὑπὸ Ἱερᾶς Μονῆς Σταυροβουνίου

Κύπρος

Ἀφοῦ λοιπὸν καὶ τὸ σῶμα προορίζεται γιὰ τὴν αἰωνιότητα, ὅπως ἀκριβῶς καὶ τὸ πνεῦμα, γι’ αὐτὸν ἀκριβῶς τὸ λόγο περιγράφει μὲ συμπυκνωμένο μὲν τρόπο, ἀλλ’ ὅμως σαφέστατα ὁ Ἀπόστολος Παῦλος τοὺς βαθύτερους θεολογικοὺς καὶ ἐκκλησιολογικοὺς λόγους, γιὰ τοὺς ὁποίους κάθε πορνεία εἶναι, ὄχι ἁπλῶς μία ὁποιαδήποτε ἁμαρτία, ἀλλὰ στὴν πραγματικότητα μία πτῶσι, ποὺ ἔχει ἰδιαζόντως ὀντολογικὸ βάθος. Καὶ αὐτὸ τὸ βάθος, ἀφενὸς μὲν ἅπτεται ὑπερφυῶς τοῦ ὅλου ἀνθρώπου ὡς ψυχοσωματικῆς ἑνότητας, ἀφετέρου δὲ ἐπηρεάζει βαθύτατα τὴν ὕπαρξι τοῦ κάθε ἀνθρώπου, ὄχι μόνο στὴ διάρκεια τῆς παρούσας σύντομης βιολογικῆς του ὑπάρξεως, ἀλλὰ καὶ προπαντὸς πέραν τοῦ τάφου, στοὺς αἰῶνες τῶν αἰώνων!

— * —

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».

Ἡ ὀγδόη ἡμέρα Α΄.

του Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Πίνακας: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

«Νῦν πάντα πεπλήρωται φωτός, οὐρανός τε καὶ γῆ καὶ τὰ καταχθόνια»

          «Τώρα ὅλα ἔχουν γεμίσει μὲ ἄπλετο φῶς, ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ καὶ ὅσα βρίσκονται κάτω ἀπὸ τὴ γῆ», μᾶς διακηρύσσει ὁ ῞Αγιος ᾿Ιωάννης ὁ Δαμασκηνός.

          Εἶναι πράγματι «ἑορτὴ ἑορτῶν καὶ πανήγυρις πανηγύρεων» ἡ μεγάλη καὶ λαμπρὰ ἡμέρα τοῦ Πάσχα, ποὺ στὰ ἐβραϊκὰ σημαίνει τὴ διάβαση καὶ γιὰ μᾶς σημαίνει τὸ πέρασμα ἀπὸ τὴν ἐνοχὴ τῆς ἁμαρτίας στὴ δικαίωση καὶ ἁγιότητα.

          ᾿Ονομάζεται ὀγδόη ἡμέρα, γιατὶ βρίσκεται πέρα ἀπὸ τοὺς περιορισμοὺς τοῦ ἑπτά. Ἡ ἑβδόμη ἡμέρα, τὸ Σάββατο, ἐπεκτείνεται μέχρι τὴ Δευτέρα Παρουσία, εἶναι δηλαδὴ ὁ χρόνος τοῦ κόσμου, ποὺ ὑπάρχει τώρα.

(συνεχίζεται)

Εικόνες

Κωδικός: T17
Διαστάσεις (cm²): 24x34

Κωδικός: T18
Διαστάσεις (cm²): 24x34

Κωδικός: T19
Διαστάσεις (cm²): 24x34

Κωδικός: T20
Διαστάσεις (cm²): 24x34

Σάββατο 19 Απριλίου 2025

Ὁ Θεὸς δοξολογεῖται μὲ ὅλη μας τὴν ψυχοσωματικὴ ὕπαρξι, ἐὰν ἀποφεύγουμε τὰ σαρκικὰ ἁμαρτήματα Α΄.

Ὑπὸ Ἱερᾶς Μονῆς Σταυροβουνίου

Κύπρος

«Δοξάσατε δὴ τὸν Θεὸν ἐν τῷ σώματι ὑμῶν καὶ ἐν τῷ πνεύματι ὑμῶν, ἅτινά ἐστι τοῦ Θεοῦ» (Α΄ Κορ. στ΄, 20). Δηλαδή· «Δοξάζετε τὸν Θεὸ μὲ τὸ σῶμα σας καὶ τὸ πνεῦμα σας, ποὺ ἀνήκουν σ’ Ἐκεῖνον». Κάθε δυαλισμός, ποὺ ὑποτιμᾶ τὸ σῶμα σὲ σχέσι μὲ τὸ πνεῦμα, καταπολεμᾶται ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία. Καὶ τὸ χωρίο αὐτὸ τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἐνδεικτικό. Τόσο τὸ σῶμα, ὅσο καὶ τὸ πνεῦμα τοῦ ἀνθρώπου ἀποτελοῦν ἀμφότερα δημιουργήματα τοῦ Θεοῦ. Μὲ τὴν προσδοκόμενη ἀνάστασι τῶν νεκρῶν, ποὺ κατέστη πλέον ὀντολογικὰ δυνατὴ μὲ τὴν Ἀνάστασι τοῦ Χριστοῦ, δοξάζεται ὁ ὅλος ἄνθρωπος, ψυχῇ τε καὶ σώματι!

— * —

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».

Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα

Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Πίνακας: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

 Μεγάλη  Παρασκευὴ, 

          Κατὰ τὴν ἡμέρα αὐτὴ ἡ Ἁγία ᾿Εκκλησία φέρνει στὴ μνήμη μας τὰ πάθη τοῦ Κυρίου, καὶ κυρίως τὴν σταύρωση καὶ τὸν φρικτὸ θάνατο τοῦ Κυρίου, καθὼς καὶ τὴν ὁμολογία τοῦ λῃστοῦ πάνω στὸν Σταυρὸ καὶ τὴν παράκλησή του νὰ τὸν θυμηθῇ στὴ βασιλεία Του.

          Ἀναφέρεται στὸ Δοξαστικὸ τῆς ἐνάτης ὥρας πολὺ παραστατικά: «Σήμερα κρεμᾶται πάνω στὸν Σταυρὸ αὐτός, ποὺ περιέβαλε τὴ γῆ μὲ θάλασσα κατὰ τὴ δημιουργία. Τοῦ τοποθετοῦν στὴν κεφαλὴ στεφάνι ἀγκάθινο, Αὐτοῦ, ποὺ εἶναι ὁ βασιλιᾶς τῶν ᾿Αγγέλων. Τοῦ φοροῦν ψεύτικο βασιλικὸ χιτῶνα Αὐτοῦ, ποὺ ντύνει τοὺς οὐρανοὺς μὲ νεφέλες!».

          Ἀκόμη καὶ ὁλόκληρη ἡ φύση συνέπασχε μὲ ἐκεῖνον ποὺ ἐδημιούργησε τὰ πάντα καὶ ἄλλαξε ὄψι ἀπὸ φόβο, καθὼς ἔβλεπε νὰ εἶναι κρεμασμένος πάνω στὸν σταυρὸ ὁ Κύριος. «Ὁ ἥλιος ἔχανε τὸ φῶς του καὶ γινόταν σκοτεινὸς καὶ τὰ θεμέλια τῆς γῆς συνεκλονίζονταν».

          Ἀλλὰ καὶ ἡ Παναγία Μητέρα του Κυρίου μας, βλέποντας τὸν Δημιουργὸ καὶ Θεὸ τῶν ὅλων πάνω στὸ σταυρό, ἐφώναζε πικραμένη! «Υἱέ μου, ποὺ ἐχάθηκε ἡ ὡραιότητα τοῦ προσώπου Σου;»

          Ὁ καλὸς λῃστὴς μέχρι τῆς στιγμῆς τῆς σταυρώσεώς του ἐθεωρεῖτο ἀξιοκατάκριτος γιὰ ἐκεῖνα ποὺ ἔπραξε. Καὶ ὅμως μὲ δύο λόγια πραγματικῆς μετανοίας, ποὺ εἶπε, ἔγινε ὁ πρῶτος κάτοικος τοῦ Παραδείσου.

          Λοιπὸν ποτὲ δὲν πρέπει νὰ κατακρίνωμε τὸν συνάνθρωπό μας, ὅσο ἁμαρτωλὸς καὶ νὰ εἶναι, γιατὶ δὲν ξέρουμε τὴ μετάνοιά του. Νὰ κατακρίνωμε καὶ νὰ ἀποφεύγωμε τὴν ἁμαρτία, ὄχι ὅμως τὸν συνάνθρωπό μας, ὅσο ἁμαρτωλὸς κι ἂν φαίνεται.

Μεγάλο Σάββατο

          Κατὰ τὴν ἡμέρα αὐτὴ γιορτάζουμε τὴν ταφὴ τοῦ Κυρίου ἀπὸ τὸν ᾿Ιωσὴφ καὶ τὸν Νικόδημο, καθὼς καὶ τὴν κάθοδο τοῦ Κυρίου στὸν ᾍδη. ῞Οταν ὁ ᾿Ιησοῦς Χριστὸς ἀπέθανε, τότε τὸ σῶμα τοῦ Κυρίου ἐτάφηκε καὶ ἡ ψυχή Του, ἑνωμένη καὶ αὐτὴ μὲ τὴ Θεότητά Του, κατέβηκε στὸν ᾍδη καί, ἀφοῦ τὸν ἐνίκησε, ἐλευθέρωσε τὶς ψυχές, τὶς ὁποῖες εἶχε φυλακισμένες ἐκεῖ, καὶ τὴν τρίτη ἡμέρα ἑνώθηκε ἡ ψυχὴ μὲ τὸ σῶμα καὶ τὸ σῶμα ἀνεστήθηκε ἀπὸ τοὺς νεκρούς. Καὶ ἔτσι τὸν θάνατο ἐνίκησε τὸ σῶμα τοῦ Κυρίου, γιατὶ δὲν ὑπέκυψε στοὺς νόμους τῆς φθορᾶς ἐνῷ τὸν ᾍδη ἐνίκησε ἡ ψυχὴ τοῦ Κυρίου, διότι δὲν ἐμπόρεσε νὰ τὴν κρατήσῃ φυλακισμένη.

Παρασκευή 18 Απριλίου 2025

Ὁ ἄνθρωπος δὲν ἀνήκει στὸν ἑαυτό του, ἀλλὰ στὸ Δημιουργό του! Β΄.

Ὑπὸ Ἱερᾶς Μονῆς Σταυροβουνίου

Κύπρος

Ἀφοῦ λοιπὸν ὁ Χριστὸς ἐξαγόρασε τὸν καθένα μας μὲ τίμημα ἀτίμητο, μὲ τὸ τίμιο καὶ πανάχραντο αἷμα Του, ποὺ ἔχυσε ἐπάνω στὸ Σταυρό, ἀπελευθερώνοντάς μας ἀπὸ τὰ δεσμὰ τοῦ διαβόλου, τοῦ πονηροῦ κόσμου, τῶν παθῶν καὶ τῶν ἁμαρτιῶν μας, εἶναι ἀδιανόητο γιὰ μᾶς νὰ ἀπαρνηθοῦμε καὶ νὰ προδώσουμε (χάριν τῆς ψεύτικης, ψυχοφθόρας, σωματοφθόρας καὶ ἀνθρωποφθόρας ἡδονῆς τῶν σαρκικῶν ἁμαρτιῶν) τὴν δυνατότητα τῆς ἀληθινῆς μας ἐλευθερίας, ποὺ μᾶς δώρησε ὁ Χριστός! Γιὰ τοῦτο καὶ ὁ μέγας Ἀπόστολος Παῦλος μᾶς ἐμφυτεύει ἐμφαντικὰ μέσα στὸ «εἶναι» μας τὴν ὑπόμνησι: «Φεύγετε τὴν πορνείαν... ἠγοράσθητε γὰρ τιμῆς». Δηλαδή· Μακριὰ ἀπὸ τὴν πορνεία!... Διότι σᾶς ἐξα­γό­ρα­σε ὁ Χριστὸς ἀπὸ τὴν αἰώνια σκλαβιὰ (τῆς ὅλης ὑπάρξεώς σας, ψυχῆς καὶ σώματος) πληρώνοντας (κατὰ τρόπον ὑπερφυὴν καὶ ἄρρητον), Ἐκεῖνος (ἀντὶ ἐμεῖς), τὸ βαρύτατο τίμημα, θυσιάζοντας τὸν ἑαυτό Του ἐπάνω στὸ Σταυρό!

— * —

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».

Τὸ χρονικὸ τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Ἑβδομάδας A΄. Μεγάλη Τετάρτη

Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Σκίτσο: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

          Κατὰ τὴν ἡμέρα αὐτὴ ἡ ἁγία ᾿Εκκλησία φέρνει στὴ μνήμη μας τὸ γεγονὸς τῆς ἀλείψεως τοῦ Κυρίου μὲ μύρο ἀπὸ τὴν πόρνη. Δύο γυναῖκες ἄλειψαν τὸν Κύριο μὲ μύρο: ἡ μία πολὺ πρὶν ἀπὸ τὸ πάθος τοῦ Χριστοῦ καὶ ἡ ἄλλη λίγες ἡμέρες προηγουμένως. Ἡ μία ἦταν πόρνη καὶ ἁμαρτωλή, ἐνῷ ἡ ἄλλη ἐνάρετη. Τὰ λόγια μας περισσεύουν μπροστὰ στὴν ἄφθαστη ὡραιότητα τῆς ὑμνογραφίας τῆς ᾿Εκκλησίας μας. Ἡ πόρνη λέγει χαρακτηριστικά, κλαίγοντας, γιατὶ ἀντιλαμβάνεται ὅτι τὰ ἔργα της εἶναι ἄξια δακρύων: «Διάλυσον τὸ χρέος ὡς κἀγὼ τοὺς πλοκάμους. ᾿Αγάπησον φιλοῦσαν, τὴν δικαίως μισουμένην, καὶ πλησίον τελωνῶν σε κηρύξω εὐεργέτα φιλάνθρωπε». Κατὰ τὴν ὥρα ποὺ ἡ ἁμαρτωλὸς προσέφερε τὸ μύρο, τότε ὁ μαθητής, δηλαδὴ ὁ ᾿Ιούδας, ἔκλειε συμφωνία μὲ τοὺς παράνομους καὶ σκληρόκαρδους ᾿Ιουδαίους.

          Ἀναφέρει παραστατικὰ στὸ Δοξαστικὸ τῶν αἴνων τὸ περιστατικό, κατὰ τὸ ὁποῖο ἡ πόρνη τρέχει νὰ ἀγοράσῃ μύρο, καὶ ὄχι φτηνὸ μύρο, ἀλλὰ πανάκριβο, γιὰ νὰ ἀλείψῃ μὲ αὐτὸ τὸν Δεσπότη Χριστό, καὶ στὸν μυροπώλη ἔλεγε δυνατά: «Δός μου τὸ μύρο, γιὰ νὰ ἀλείψω καὶ ἐγὼ αὐτόν, ὁ ὁποῖος ἐξαφάνισε ὅλα μου τὰ πταίσματα καὶ τὶς ἁμαρτίες».

          Τὸ πολύτιμο μύρο ἐκόστιζε τριακόσια δηνάρια ἢ περίπου δεκαπέντε φλωριὰ βενετικά. Ὁ ᾿Ιούδας σκανδαλίζεται καὶ ἐρωτᾷ γιατί νὰ πάῃ χαμένο τόσο μύρο, ἀλλὰ ὁ ᾿Ιησοῦς τὸν ἐπιπλήττει. ᾿Αλήθεια, σκεφτήκαμε ποτὲ καὶ συναισθανθήκαμε τὴν ἁμαρτωλότητά μας, ὅπως ἡ πόρνη τοῦ Εὐαγγελίου; Καὶ σὲ ποιὸ βαθμό;

          Σύμφωνα μὲ ἕνα θρύλο, ὁ ὁποῖος φαίνεται ὅτι δὲν ἔχει καμμιὰ ἱστορικὴ ὑπόσταση, ὁ τότε Βυζαντινὸς αὐτοκράτορας Θεόφιλος διωργάνωσε στὰ ἀνάκτορα μιὰ συγκέντρωση καὶ σ᾿ αὐτὴν ἐκάλεσε τὶς ὡραιότερες καὶ πιὸ εὐγενεῖς κοπέλλες προκειμένου νὰ διαλέξῃ σύζυγο. ᾿Εκεῖ λοιπὸν ξεχώρισαν ἀπὸ ὅλες ἡ Κασσιανὴ καὶ ἡ Θεοδώρα.

          Ὁ Θεόφιλος, γιὰ νὰ δοκιμάσῃ τὴν Κασσιανή, στάθηκε μπροστά της καὶ τῆς λέει: «᾿Απὸ τὴ γυναῖκα, δηλαδὴ τὴν Εὔα, προῆλθαν ὅλα τὰ κακὰ στὸν κόσμο». Τότε ἡ Κασσιανή, εὔστροφα ἀνταπαντῶντας, παρετήρησε τὸ ἑξῆς: «Ἀλλὰ καὶ ἀπὸ μιὰ γυναῖκα, δηλαδὴ τὴν Παναγία, ἐξεπήγασεν ὅ,τι καλύτερο ὑπάρχει σ᾿ αὐτὸ τὸν κόσμο, δηλαδὴ ἡ σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου». Μετὰ ἀπὸ αὐτὸ τὸ περιστατικό, λέγει ὁ θρύλος ὅτι ὁ Θεόφιλος διάλεξε τὴν Θεοδώρα γιὰ σύζυγό του, γιατὶ ἡ ἐξυπνάδα τῆς Κασσιανῆς ἦταν ἀσυμβίβαστη μὲ τὴν αὐταρχικότητά του. Τότε ἡ Κασσιανή, λυπημένη γιὰ τὴν ἀποτυχία της νὰ γίνῃ βασίλισσα, ἔγινε μοναχή. Αὐτὴ ἡ ἰστορία ὅμως δὲν ἀπηχεῖ τὴν πραγματικότητα.