«Οἰκουμενισμὸς» καὶ «Νικολαϊσμὸς»: Τὰ ῾῾δύο κέρατα᾽᾽τοῦ Ψευδοπροφήτου «Καὶ εἶδον ἄλλο θηρίον ἀναβαῖνον ἐκ τῆς γῆς καὶ εἶχε κέρατα δύο ὅμοια ἀρνίῳ, καὶ ἐλάλει ὡς δράκων» (Ἀποκ. ιγ´, 11), Α΄.

ὑπὸ τοῦ Πατρὸς καὶ Καθηγουμένου
τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σταυροβουνίου
Ἀρχιμανδρίτου Ἀθανασίου

Κατὰ μίαν ἑρμηνείαν τῆς τραγικῆς καὶ φοβερᾶς αὐτῆς εἰκόνος:

(α) Τὸ «ἕνα κέρατο» ἐκφράζει τὴν πολεμικὴν τοῦ θηρίου κατὰ τῆς Ὀρθῆς Πίστεως [= ἄρνησι τῆς Ὀρθοδοξίας (π.χ. Οἰκουμενισμός)].

(β) Τὸ «ἕτερον κέρατο» ἐκφράζει τὴν πολεμικὴν τοῦ θηρίου κατὰ τῆς Ὀρθοδόξου Ζωῆς [= ἄρνησις τῆς Ὀρθοπραξίας (π.χ. Νικολαϊτισμός)].

Μέσα εἰς τὸ μέγα πλῆθος τῶν φοβερῶν αἱρέσεων κατὰ τὰς ἡμέρας μας, δεσπόζουσαν καὶ κυρίαρχον θέσιν κατέχουν σήμερον:

(α) Ἡ ἀνθρωποκτόνος παναίρεσις τοῦ «οἰκουμενισμοῦ», ἥτις ἐκ τῶν πραγμάτων, ἀποδεικνύεται καὶ εἶναι ὄντως παναίρεσις.

Ἐμπεριέχει αὕτη ἐγγενῶς καὶ ἀναδύεται δυσωδῶς μέσα ἀπὸ τὰ σπλάγχνα της, σὺν τοῖς ἄλλοις, καί:

(β) Ὁ ἐπαναεπανεμφανιζόμενος εἰς τὰς ἡμέρας μας, ἐν ἀπαισίᾳ μορφῇ καὶ ἐν φοβερᾷ δυνάμει, ὁ πολυπρόσωπος καὶ διαχρονικὸς «Νικολαϊτισμός». Δηλαδὴ τὸ συνονθύλευμα τῶν ἄκρως ψυχοσωματοφθόρων (καὶ πλειστάκις ἕως καὶ “θεοποιημένων” κατὰ τὰς ἡμέρας μας) σαρκικῶν παθῶν καὶ ἡδονῶν.

Τὰ δύο ταῦτα, Οἰκουμενισμὸς καὶ Νικολαϊτισμὸς οὐδόλως εἶναι “γραμμικῶς ἀνεξάρτητα”, ἀλλὰ ἐμφανίζονται καὶ δροῦν ἀλληλενδέτως, ἀλληλοτροφοδοτούμενα καὶ ἀλληλοεπηρεαζόμενα. Τὰ δύο κέρατα ὑφίστανται καὶ δροῦν ἀλληλοεξαρτόμενα, ὡς ἀναφυόμενα καὶ ἀναδυόμενα ἐπάνω ἀπὸ τὴν μίαν καὶ τὴν αὐτὴν ἑνιαίαν κεφαλὴν τοῦ Ψευδοπροφήτου!

*

Ἀπὸ τὸ τεῦχος 132-141, Δεκέμβριος, 2019 τοῦ περιοδικοῦ τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ». σ. 915-925.

(συνεχίζεται)