Ἡ ἀνθρώπινη ζωή, ψυχῇ τε καὶ σώματι, ξεκινᾶ ἀπὸ τὴν πρώτην στιγμὴν τῆς Ἑνώσεως ᾠαρίου καὶ σπερματοζῳαρίου Β΄.

ὑπὸ τοῦ Πατρὸς καὶ Καθηγουμένου
τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σταυροβουνίου
Ἀρχιμανδρίτου Ἀθανασίου.

Καὶ τὸ ἐπαναλαμβάνομεν:

Ἐὰν παρ᾽ ἐλπίδα ἐμφανισθῇ κάποιος “ἄλλος”, οἱοσδήποτε κι ἂν εἶναι ὁ τοιοῦτος “ἄλλος”, διδάσκων ἄλλα, τότε ἰσχύει ὁ ἀδιάψευστος καὶ ἀναπαλλοτρίωτος λόγος τοῦ Ἀποστόλου Παύλου:

«Ἀλλὰ καὶ ἐὰν ἡμεῖς ἢ καὶ ἄγγελος Κυρίου ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζητε ὑμῖν παρ᾽ ὃ εὐαγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω, ὡς προειρήκαμεν, καὶ ἄρτι λέγω· εἴ τις ὑμᾶς εὐαγγελίζεται παρ᾽ ὃ παρελάβετε, ἀνάθεμα ἔστω. Ἄρτι γὰρ ἀνθρώπους πείθω ἢ τὸν Θεόν; Ἢ ζητῶ ἀνθρώποις ἀρέσκειν; Εἰ γὰρ ἔτι ἀνθρώποις ἤρεσκον Χριστοῦ δοῦλος οὐκ ἂν ἤμην» (Γαλ. α´, 8-10).

«Μή τις ὑμᾶς ἐξαπατήσῃ κατὰ μηδένα τρόπον» (Β´ Θεσ. β´, 3).

«Διδαχαῖς ποικίλαις καὶ ξέναις μὴ παραφέρεσθε» (Ἑβρ. ιγ´, 9).

(συνεχίζεται)

* * *

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».