Ἡ ἀνθρώπινη ζωή, ψυχῇ τε καὶ σώματι, ξεκινᾶ ἀπὸ τὴν πρώτην στιγμὴν τῆς Ἑνώσεως ᾠαρίου καὶ σπερματοζῳαρίου Γ΄.

ὑπὸ τοῦ Πατρὸς καὶ Καθηγουμένου
τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σταυροβουνίου
Ἀρχιμανδρίτου Ἀθανασίου.

«Καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἀναστήσονται ἄνδρες λαλοῦντες διεστραμμένα τοῦ ἀποσπᾶν τοὺς μαθητὰς ὀπίσω αὐτῶν» (Πράξ. κ´, 30).

Οὐαὶ δὲ καὶ τρισαλλοίμονον, ἐὰν κάποιοι, προφανῶς ἀνθρωπαρέσκως καὶ οὐδόλως θεαρέστως κινούμενοι, προωθοῦν στανικὴν καὶ νοθευμένην “ἁγιοκατάταξιν” αὐτοῦ τοῦ “ἄλλου”, παραβλέποντες δυστυχέστατα αὐτοὶ οἱ “κάποιοι”, ὅτι μία τοιαύτη “πρᾶξις” θὰ ἀποστεροῦσε, κατ᾽ ἀνάγκην, ἀπὸ αὐτὸν τὸν πλάνον “ἄλλον”, τὰς προσευχὰς τῶν πιστῶν ὑπὲρ συγχωρήσεως τῶν ἁμαρτιῶν του καὶ ὑπὲρ ἀναπαύσεως τῆς ψυχῆς του, ἀφοῦ θέλουν νὰ ἐπιβάλουν νὰ θεωρῆται πλέον αὐτὸς ὁ “ἄλλος” σὰν… “ἅγιος”!!!

(συνεχίζεται)

* * *

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».