ὑπὸ τοῦ Πατρὸς καὶ Καθηγουμένου
τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σταυροβουνίου
Ἀρχιμανδρίτου Ἀθανασίου.
Ἂς μὴ μᾶς διαφεύγῃ ἐπίσης καὶ ὁ λίαν ἐπικίνδυνος ἁλυσιδωτὸς κατήφορος τῆς ἁμαρτίας, ποὺ εὐκολότατα θὰ ἐπακολουθήσῃ: Ἐὰν δηλαδὴ κάποιος ἔλαβε ῾῾συμμαρτυρίαν᾽᾽ διὰ χειροτονίαν του, ἐνῷ δὲν θὰ ἔπρεπε, ὁ τοιοῦτος, εὐκόλως ἀργότερον θὰ δίδῃ καὶ αὐτὸς μὲ τὴν σειρά του, περαιτέρω, εἰς ἑτέρους, ῾῾συμμαρτυρίας᾽᾽ εἰς ἔχοντας ῾῾κωλύματα ἱερωσύνης᾽᾽. Ἔτσι, αὐτὴ ἡ ἁμαρτία εὐκόλως καὶ ἐπικινδύνως θὰ διαιωνίζεται ἐπὶ τὰ χείρω. Ἐπαυξανομένη δηλαδή, κατρακυλῶσα ἀπὸ τὸ ἕνα κακόν, εἰς τὸ χειρότερον κακόν κ.ο.κ.
(συνεχίζεται)
* * *
Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου