2.7.2. Η Κόλαση Γ΄.

του Άριστου Θουκυδίδη

Χημικού, M.Th.

(Σχέδιο: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

Ετσι λοιπόν η Κόλαση είναι κατασκεύασμα  προσωπικό του κάθε ανθρώπου και όχι του Θεού, διότι ο άνθρωπος αυτοτιμωρείται, αφού δεν έχει κοινωνία και μέθεξη  του Θεού. Ο άνθρωπος γίνεται εχθρός του Θεού με την αμαρτωλή ζωή του και όχι ο Θεός, ο οποίος ουδέποτε  υπήρξε εχθρός του ανθρώπου. Κατά τον Άγιο Ιωάννη το Δαμασκηνό, η Κόλαση και το κακό, είναι κάτι που δεν υπάρχει ως δημιούργημα, αλλά κάτι που συμβαίνει και μπορεί  να πάθει προσωπικά ο άνθρωπος, δηλαδή να ζήσει τον τρόπο ζωής και κατάστασης πραγμάτων, χωρίς Θεό, που είναι επώδυνος και αποτρόπαιος. Λέγει χαρακτηριστικά ο Δαμασκηνός: «τήν δέ κακίαν, οὐκ οὐσίαν, ἀλλά συμβεβηκός φησιν, ἔννοιάν τινά, καί λόγον, καί πρᾶξιν παρά τόν νόμον τοῦ Θεοῦ...»[1]. Συνεχίζοντας ο Άγιος τονίζει ότι η Κόλαση είναι στέρηση των θείων αγαθών [2], και ακόμη σημαίνει, κατά τον ίδιο Πατέρα, ότι οι κολασμένοι δεν μπορούν να έχουν ούτε την απόλαυση της αμαρτίας, που βίωναν στην επίγεια ζωή τους, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Οἱ ἁμαρτωλοί ποθοῦντες τήν ἁμαρτίαν καί μή ἔχοντες τάς ὕλας τῆς ἁμαρτίας, ὡς ὑπό πυρός καί σκώληκος κατεσθιόμενοι, κολάζονται, μηδεμίαν παρηγορίαν ἔχοντες»[3].

(συνεχίζεται)

---

[1] ΙΩ. ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ,  Λόγος Δεύτερος, Πρός τούς Διαβάλλοντας Ἁγίας Εἰκόνας, P. G. 94, 1285C.

[2] ΙΩ.ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ, Διάλογος κατά Μανιχαίων, P. G. 94, 1517A.

[3] ό.π., 36, 75 ΕΠΕ 5, 188, 238.