Περὶ συμπροσευχῶν καὶ περὶ τοῦ βαπτίσματος τῶν ἑτεροδόξων Β΄.

ὑπὸ τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου (Τσαλίκη) τοῦ ἐν Εὔβοίᾳ

Οἱ Πατέρες ἀπαγορεύουν τὴ συμπροσευχὴ ποὺ προηγεῖται τῆς κοινῆς τραπέζης.

Σὲ ἄλλη περίπτωση ἐπισκέφθηκαν τὸ Μοναστήρι μας δύο Ἁγιορεῖτες ἱερομόναχοι καὶ μία ἡλικιωμένη κυρία Καθολική, ρωσικῆς καταγωγῆς, ποὺ εἶχε ἀποφασίσει νὰ γίνει Ὀρθόδοξη».

Ὅταν στὸ Γέροντα ἀναφέρθηκε ὅτι, κατόπιν ἀποφάσεως τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, στὰ ἄτομα αὐτὰ εἶναι ἀρκετὸ (μόνο) τὸ μυστήριο τοῦ Χρίσματος, χωρὶς τὸ Βάπτισμα, ὁ Γέροντας εἶπε:

«Δὲν γνωρίζω τί ἀποφάσισε ἡ Ἱερὰ Σύνοδος. Ἐκεῖνο ποὺ γνωρίζω εἶναι ὅτι τὸ Εὐαγγέλιο λέει: “Ὁ πιστεύσας καὶ βαπτισθεὶς σωθήσεται”.

Γι᾽ αὐτὸ πρέπει νὰ γίνεται κανονικὰ τὸ μυστήριο τοῦ Βαπτίσματος καὶ τὸ μυστήριο τοῦ Χρίσματος».

***

(συνεχίζεται)

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».