Ἡ Ἀληθινὴ Ἐκκλησία Δ΄.

Εἰκὼν τοῦ Ἁγίου πατρὸς ἡμῶν, Ὁσίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, νωπογραφία («φρέσκο»), ἀπὸ τὴν «Τράπεζα» τῆς καθ᾽ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μονῆς Σταυροβουνίου, ἔργον τοῦ Ἐργαστηρίου Ἁγιογραφίας τῆς Μονῆς μας

«Ὦ ἅγιε Νικόδημε,

Ἁγίου Ὄρους μέγα κλέος

Χριστῷ σῷ ἐραστῇ ἐκολλήθης,

καὶ ὤφθης μετ᾽ Αὐτοῦ

Πνεῦμα ἕν,

Χριστῷ μόνῳ ζῶν,

Χριστοῦ ἐρῶν,

Χριστὸν ἡγούμενος:

Πνοὴν καὶ Φῶς καὶ Ἔρωτα·

καὶ ψάλλων Τούτῳ·

Ἀλληλούϊα”

(Τμῆμα Ὕμνου πρὸς τὸν

«Ἀπόστολον τῶν Ἐθνῶν»

τρισμέγιστον Παῦλον,

ποίημα τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν

Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου,

ὁ ὁποῖος ὅμως (Ὕμνος) δύναται κάλλιστα

νὰ ἐπαναληφθῇ καὶ νὰ ἀποδοθῇ,

ἐξ ἴσου (ὑφ᾽ ἡμῶν),

καὶ εἰς αὐτὸν τοῦτον

τὸν παμμέγιστον Πατέρα τῆς Ἐκκλησίας

Ἅγιον Νικόδημον!)

Ὅμως, δὲν βλέπω κανέναν λόγον, γιὰ τὸν ὁποῖο πρέπει ἐγὼ ν᾽ ἀμφιβάλλω γι᾽ αὐτὰ ἢ νὰ μὴν πιστεύω ἐγὼ ὁ ἴδιος σ᾽ αὐτά. Τὸ μόνον ὅμως, ποὺ λογικὰ μοῦ ἐπιβάλλεται νὰ κάνω εἶναι νὰ διακηρύξω καὶ νὰ ζῶ τὴν Πίστι μου καὶ νὰ προσπαθῶ νὰ τὴν ἐκφράζω μὲ τέτοιον τρόπον, ὥστε οἱ φτωχές μου λέξεις καὶ ἡ φτωχή μου ζωὴ νὰ μὴν ἀμαυρώσουν τὴν Ἀλήθειαν.

Διότι εἶμαι σίγουρος ὅτι ἡ Ἀλήθεια τοῦ Θεοῦ, αὐτὴ καθ᾽ ἑαυτή, ἀπὸ μόνη της, φέρνει βεβαιότητα!»

Καθηγητής, Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Φλωρόφσκυ(†)

***

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».