Μποροῦμε νὰ ἀμνηστεύουμε τὶς αἱρέσεις ἐν ὀνόματι τῆς «Ἀγάπης»; Ζ΄.

Μακαριστοῦ ἁγίου Γέροντος
Ἀρχιμ. Ἐπιφανίου Θεοδωροπούλου

γ) Οἱ γονεῖς δὲν θὰ ἠρνοῦντο εἰς τὰ τέκνα αὐτῶν οὐδὲ τὰ βλαπτικώτερα τῶν πραγμάτων.

δ) Αἱ προγαμιαῖαι γενετήσιοι σχέσεις θὰ ἀπέβαινον θεσμὸς τῆς Ἐκκλησίας. Ποίου εἴδους ἀγάπην «ἄνευ ὅρων καὶ ὀρίων» ἔχω, ὅταν ἀπαγορεύω εἰς ἓν νεαρὸν ζεῦγος νὰ προχωρήσῃ εἰς «ὁλοκλήρωσιν» τῆς ἀγάπης αὐτοῦ πρὶν ἣ εὐλογηθῇ ἐκκλησιαστικῶς ἡ ἔνωσις αὐτῶν; Διατὶ νὰ καταδικάζω αὐτοὺς εἰς δυσβάστακτον ἀναμονήν, μακροχρόνιον πολλάκις, ὅταν αἱ συνθῆκαι δὲν ἐπιτρέπωσι ταχεῖαν τὴν τέλεσιν τοῦ γάμου; 

*

(συνεχίζεται)

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».