ΔΙΚΑΙΟΙ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ Ο προφήτης Μωυσής Θ΄

ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ

(Σκίτσο: Χριστόδουλος Βασιλειάδης)

Ὁ Μωυσῆς ἔζησε κατὰ πᾶσαν πιθανότητα κατὰ τὸν 13^ο π.Χ. αἰώνα, ἐπὶ Φαραὼ Ραμεσσῆ (1298-1232). Συνδύαζε εὑρεία μόρφωση, ἐμπειρία στὴ ζωή, βαθιὰ πίστη στὸν Θεὸ καὶ στὴν ἀποστολὴ τοῦ λαοῦ του, πραότητα καὶ ταπείνωση καθὼς καὶ χαρακτῆρα ἀδαμάντινο καὶ ἀκέραιο[1]. Στὴν Παλαιὰ Διαθήκη ὁ Μωυσῆς ἀναφέρεται σὰν δοῦλος τοῦ Θεοῦ, μέγιστος προφήτης, μοναδικὸς μεσίτης πρὸς τὸν Θεὸ καὶ νομοθέτης. Στὴ Σοφία Σειρὰχ ὁ Μωυσῆς ἀναφέρεται ὡς ἠγαπημένος ὑπὸ Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων[2].

(συνεχίζεται)

---

[1] Βλ. Παναγιώτη Ἰ. Μπρατσιώτη, Μωυσῆς, ΘΗΕ, τ. 9, στ. 284.

[2] Βλ. Σοφία Σειράχ, με΄ 1.