Β.) ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΝΕΟΝΙΚΟΛΑΙΤΕΣ;

ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ

(Εικόνα: Χριστόδουλος Βασιλειάδης)

Νεονικολαΐτες εἶναι ὅσοι σύγχρονοι ἄνθρωποι, θεολόγοι καὶ μή, ἀκολουθοῦν τὴ διδασκαλία τῶν Νικολαϊτῶν. Ὁ μακαριστὸς μοναχὸς Θεόκλητος Διονυσιάτης ἐπισημαίνει ἕνα φιλελεύθερο, ἀντιπατερικὸ καὶ ἀντιπαραδοσιακὸ καὶ ἄρα αἱρετικὸ ρεῦμα στὴν Ἐκκλησία, ποὺ ὀφείλεται συν τοῖς ἄλλοις στοὺς ἀνήσυχους καὶ φιλοπαίγμονες καιρούς μας[1]. Ἕνα χαρακτηριστικὸ τοῦ σύγχρονου Νικολαϊτισμοῦ εἶναι ὁ ἀπολλιναρισμὸς τοῦ ἤθους[2], ὅτι δηλαδὴ ἡ Ἐκκλησία δὲν πρέπει νὰ φροντίζῃ καὶ ἐνασχολεῖται μὲ τὶς σχέσεις τοῦ ἀνδρογύνου[3]. Ἐφ’ ὅσον ὅμως ὁ Κύριος, ὡς Θεός, εἶναι πανταχοῦ παρών, ἄρα καὶ τὸ σῶμα Του, δηλαδὴ ἡ Ἐκκλησία εἶναι παροῦσα σὲ ὅλες τὶς ἐκφάνσεις τῆς ζωῆς τοῦ κάθε πιστοῦ.

(συνεχίζεται)

— * —

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».

---

[1] Μοναχοῦ Θεοκλήτου Διονυσιάτου, Ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ ἁγιορείτης καὶ ἡ νεονικολαΐτικη σχολή, ἔκδ. Ἱεροῦ Κοινοβίου ὁσίου Νικοδήμου, Γουμένισσα 2002, σ. 25.

[2] Ὁ Ἀπολιναρισμὸς ἦταν αἵρεση τοῦ 4^ου αἰώνα, ποὺ ἱσχυριζόταν ὅτι ἡ ἀνθρώπινη φύση τοῦ Κυρίου δὲν περιεῖχε σὰν συστατικὸ μέρος τῆς ψυχῆς τὴ «λογική», ἀλλὰ τὴ θέση τῆς λογικῆς εἶχε δῆθεν λάβει ὁ Θεὸς Λόγος. Ὁ Ἀπολινάριος, εἰσηγητὴς τῆς αἱρέσεως, ὑπῆρξε ἐπίσκοπος Λαοδίκειας καὶ πολέμησε μὲν τὸν ἀρειανισμὸ ἀλλὰ ἔπεσε σὲ ἄλλη αἵρεση. Ὁ ἀπολιναρισμὸς καταδικάστηκε ἀπὸ τὴν 2^η οἰκουμενικὴ σύνοδο.

[3] Βλ. Μοναχοῦ Θεοκλήτου Διονυσιάτου, Ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ ἁγιορείτης καὶ ἡ νεονικολαΐτικη σχολή, ἔκδ. Ἱεροῦ Κοινοβίου ὁσίου Νικοδήμου, Γουμένισσα 2002, σ. 218.