ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ
Ὁ
γάμος δὲν εἶναι μιὰ ἁπλὴ τελετή, ὅπως διατείνονται οἱ νεονικολαΐτες, τάχα καὶ
θεολόγοι. Ἂν θὰ ἦταν μιὰ ἁπλὴ τελετή, τότε δὲν θὰ χρειαζόταν ἰδιαίτερη Ἀκολουθία
(μιᾶς περίπου ὥρας), μὲ εἰδικὲς εὐχὲς καὶ μὲ μετάδοση εἰδικῆς χάρης τοῦ Ἁγίου
Πνεύματος. Μιὰ ἁπλὴ γραφειοκρατικὴ διαδικασία θὰ ἦταν ἀρκετὴ γιὰ «νὰ γίνουν
δεκτοὶ δύο ἄνθρωποι σὰν συζευγμένοι μέσα στὴν κοινότητα τῆς Ἐκκλησίας»[1],
ὅπως ἐντελῶς ἀντιεκκλησιαστικῶς διατείνονται οἱ νεονικολαΐτες.
(συνεχίζεται)
— * —
Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».
[1] Αὐτὰ τὰ λόγια εἶπε σύγχρονος θεολόγος σὲ ὁμιλία του στὴν Κύπρο. Βλ. Ἐπιφανίου Ἰ. Θεοδωροπούλου, Προγαμιαῖαι σχέσεις, πολιτικὸς γάμος, ἀμβλώσεις, ἐκδ. Ὀρθόδοξος Τύπος, Ἀθήνα 1986, σσ. 11-12. Ἐπιφανίου Ἰ. Θεοδωροπούλου, Ἄρθρα, Μελέται, Ἐπιστολαί, τόμος Α΄, Ἀθήνα 1986, σσ. 273-274.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου