Παπαδιαμάντης καὶ Ὀρθοδοξία ΚΑ΄.

ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ

(Εικόνα: Σαρκώματα: π. Γαβριήλ Σιόκουρος. Φορέματα: Χριστόδουλος Βασιλειάδης)

          Θὰ τὸ εὐχόμουν, ἔστω νὰ ὑπῆρχε αὐτὸς ὁ προβληματισμός, καὶ δὲν θὰ μ’ ἐνωχλοῦσε καθόλου, ἐὰν διάλεγε ὁ νέος ἢ ἡ νέα τὸν δρόμο τῆς παγανιστικῆς ἀρχαιότητας ἢ τῆς Ῥωμαιοκαθολικῆς Δύσεως, καὶ λέγω ὅτι δὲν θὰ μὲ πείραζε, διότι, ἐὰν ὑπῆρχε εἰλικρίνεια στὸν ἄνθρωπο, θὰ καταλάβαινε τὴ ματαιότητα τοῦ παγανιστικοῦ ἀνθρωπισμοῦ τῶν ἀρχαίων, οἱ ὁποῖοι θεοποιοῦν τὴν ὕλη καὶ τὰ πάθη τους, καθὼς καὶ τὴν ματαιότητα τῆς ῾Ρωμαιοκαθολικῆς Δύσεως, ποὺ εἶναι γεμάτη ἐξωτερικὴ ὑποκρισία καὶ εὐγένεια, χωρὶς ὅμως πραγματικὸ περιεχόμενο.

(συνεχίζεται)