ΕΚΚΛΗΣΙΑ ἡ Κιβωτὸς τῆς Σωτηρίας, Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης[1] ΜΘ΄.

Σύσσωμος καὶ ἐν μιᾷ καρδίᾳ ὁ λαὸς τοῦ Θεοῦ,
κηδεύει τὸν ἁγιώτατον Ποιμένα του

Μὴ ἐπιτρέψῃς στὸν ἑαυτόν σου νὰ κάνῃ κακοὺς λογισμούς, ὅτι ἐκεῖνος, ὁ ταπεινὸς ἀδελφός σου, ἴσως δὲν γνωρίζει τὶς ἀλήθειες τῆς πίστεως, ὅτι εἶναι στερημένος ἀπὸ τὰ χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος (Κολ. γ´, 11). Μὴν καταφρονῇς κανέναν, διότι ὁ Κύριος ἀποκαλύπτεται μυστικῶς καὶ ἀπροβλέπτως καὶ ἀῤῥήτως καὶ φωτίζει ὅλους τοὺς καλοπροαιρέτους, ἀνάλογα μὲ τὸ μέτρο τῆς δεκτικότητας τοῦ καθενός. 

(συνεχίζεται)

— * —

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».

ΓΑΜΟΣ: ΜΥΣΤΗΡΙΟ ή ΤΕΛΕΤΗ; Δ΄.

ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ

(Πίνακας: Χριστόδουλος Βασιλειάδης)

Ὅπως ἀτυχέστατα ἀναφέρει ἐπώνυμο καὶ βαρύγδουπο ὄνομα στοὺς κύκλους τῶν ἱερέων ὅτι «οἱ ἀπαγορεύσεις τῶν προγαμιαίων ἐρωτικών σχέσεων εἶναι γιὰ …νευρωτικούς»[1]. Ἐὰν οἱ σαρκικὲς σχέσεις πρὸ τοῦ γάμου, ὅπου ὑπάρχει «ἀγάπη» δὲν εἶναι ἁμαρτία, τότε μποροῦν ἐλεύθερα τα ζευγάρια νὰ «ἀγαποῦν», ἀργότερα νὰ χωρίζουν, μετὰ νὰ ξαναδημιουργοῦν καινούργιους δεσμούς, ἀργότερα νὰ ξαναχωρίζουν καὶ ἡ κατάσταση αὐτὴ νὰ διαιωνίζεται. Αὐτὸ ὅμως δὲν διαφέρει καθόλου ἀπὸ τὸν ἐλεύθερο ἔρωτα, σαρκολατρεία καὶ «δωρεὰν πορνεία»[2]. Ἀντιλαμβάνεται κανεὶς ὅτι τέτοιες καὶ παρόμοιες τοποθετήσεις δὲν εἶναι τίποτα ἄλλο παρὰ ὁ διάβολος ἐπερχόμενος ὡς ἄγγελος φωτός[3].

(συνεχίζεται)

— * —

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».

---

[1] «Ἡ σύγχρονη ἀντίληψη περὶ πορνείας, ποὺ περιλαμβάνει κάθε ἐρωτικὴ ἐπαφὴ ἐκτὸς γάμου, εἶναι ἀνακριβής. Τὴν ἐποχὴ τοῦ Εὐαγγελίου ἀφοροῦσε τὴν ἐπίσκεψη ἑνὸς ἄντρα σὲ κάποιο οἶκο ἀνοχῆς. Μόνο οἱ παπάδες χρησιμοποιοῦν στὶς ἡμέρες μας τὸν ὅρο ΄΄προγαμιαῖες σχέσεις΄΄. Δὲν σημαίνει τίποτα, παρὰ μόνο γιὰ κάποια νευρωτικὰ ἄτομα, τὰ ὁποῖα ἔχουν δυσκολία μὲ τὸν ἔρωτα καὶ λένε ΄΄δὲν μπορῶ νὰ ἔχω ἐρωτικὲς ἐπαφές, γιατὶ τὸ ἀπαγορεύει ὁ παπᾶς΄΄».

(http://www.tovima.gr/world/article/?aid=370115#ixzz16ZsS5PU1)

[2] Βλ. Ἐπιφανίου Ἰ. Θεοδωροπούλου, Προγαμιαῖαι σχέσεις, πολιτικὸς γάμος, ἀμβλώσεις, ἐκδ. Ὀρθόδοξος Τύπος, Ἀθήνα 1986, σσ. 13-14.

[3] «αὐτὸς γὰρ ὁ σατανᾶς μετασχηματίζεται εἰς ἄγγελον φωτός». Β΄ Κορ. 11, 14.

ΔΙΑΛΟΓΟΙ ΕΡ. 3

Δύο κομάτια για πιάνο.

Κωδικός: T13 Ημερομηνία Έκδοσης: Δεκέμβριος 2011 Διαστάσεις (cm²): 21x30 Σελίδες: 12 Τιμή Πώλησης: € 8

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ἡ Κιβωτὸς τῆς Σωτηρίας, Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης[1] ΜΗ΄.

Μέσα στὸ ἁγιασμένο φυσικὸ περιβάλλον τῆς ἐξοχῆς ἁγιάζει τοὺς πιστούς, μεταγγίζοντάς τους τὴν ἐξέχουσαν ζωή, ἑρμηνεύοντας ἁγιοπνευστικῶς
τὰ ὑπερφυῆ λόγια τῆς Ἁγίας Γραφῆς

Ἀγαπημένε μου ἐν Χριστῷ ἀδελφέ,

Νὰ τιμᾷς κάθε χριστιανό, γιατί εἶναι μέλος τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καὶ ναὸς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Μὴ σὲ πλανέσῃ ἡ ὑπερηφάνειά σου καὶ λογαριάσῃς ὑποτιμητκὰ κάποιον ἀδελφὸ σου ὅποιος κι ἂν εἶναι αὐτός.

(συνεχίζεται)

— * —

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».

ΓΑΜΟΣ: ΜΥΣΤΗΡΙΟ ή ΤΕΛΕΤΗ; Γ΄.

ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ

(Πίνακας: Χριστόδουλος Βασιλειάδης)

Ἑπομένως πέντε λεπτὰ παραδείγματος χάριν πρὶν ἀπὸ τὴν τέλεση τοῦ μυστηρίου τοῦ γάμου ἡ σαρκικὴ σχέση τοῦ ζευγαριοῦ εἶναι ἁμαρτία, ἐνῶ π.χ. ἔστω καὶ πέντε λεπτὰ μετὰ τὴν τέλεση τοῦ μυστηρίου, ἡ σαρκικὴ σχέση δὲν εἶναι ἁμαρτία, διότι ἔχει πραγματοποιηθῆ τὸ μυστήριο[1].

(συνεχίζεται)

— * —

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».

---

[1] Ὅπως ἀναφέρει ὁ μακαριστὸς π. Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος, πέντε λεπτὰ πρὶν ἀπὸ τὸν καθαγιασμὸ τῶν τιμίων δώρων, ἔχουμε ψωμὶ καὶ κρασί, ἐνῶ ἕνα δευτερόλεπτο μετά, ἔχουμε αὐτὸ τὸ θεωμένο Σῶμα καὶ Αἷμα τοῦ Κυρίου! Βλ. Ἐπιφανίου Ἰ. Θεοδωροπούλου, Προγαμιαῖαι σχέσεις, πολιτικὸς γάμος, ἀμβλώσεις, ἐκδ. Ὀρθόδοξος Τύπος, Ἀθήνα 1986, σ. 13.

ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΕΡ. 2

Κωδικός: T05 Ημερομηνία Έκδοσης: Ιανουάριος 1998 Διαστάσεις (cm²): 23x31 Σελίδες: 32 Τιμή Πώλησης: € 8

Τα έργα αυτά γράφτηκαν το 1989-90 για σόλο πιάνο, σε ένα ελαφρορομαντικό ύφος. Το πρώτο έργο έχει σαν βάση τα διάφορα γράμματα του αλφαβήτου, ενώ το τελευταίο (Αρ. 12) είναι διασκευή του δευτέρου, για δύο πιάνα.

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ἡ Κιβωτὸς τῆς Σωτηρίας, Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης[1] ΜΖ΄.

Κοσμοσυρροή, ἀπ᾽ ὅπου διέβαινε γιὰ νὰ ἱερουργήσῃ
ὁ ἁγιασμένος ἱερέας, ὁ φιλόστοργος πατήρ,
ὁ μέγας παρηγορητὴς τοῦ πονεμένου ῥωσικοῦ λαοῦ (φωτο 1894)

Ὅλα τὰ λαμβάνομεν ἀπὸ τὴν Κεφαλὴ τοῦ Σώματος τῆς Ἐκκλησίας, ποὺ εἶναι ὁ Χριστός μας καὶ ζωοποιούμεθα ἀπὸ τὸ Πανάγιόν Του Πνεῦμα. Νὰ μὴ τὸ λησμονοῦμε ποτέ, πὼς στὴν Ἐκκλησία ὑπάρχουν ἀναρίθμητα ἱκανὰ μέλη, ποὺ ἔχουν λάβει μεγάλα καὶ ποικίλα πνευματικὰ χαρίσματα ἀπὸ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα, ὁ καθένας ἀνάλογα μὲ τὴ δεκτικότητά του.

(συνεχίζεται)

— * —

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».

ΓΑΜΟΣ: ΜΥΣΤΗΡΙΟ ή ΤΕΛΕΤΗ; Β΄.

ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ

(Πίνακας: Χριστόδουλος Βασιλειάδης)

Ὁ γάμος ὅμως στὴν οὐσία του, εἶναι Ἱερὸ Μυστήριο, τὸ ὁποῖο νομιμοποιεῖ τὶς σχέσεις δύο ἀνθρώπων. Οἱ πνευματικὲς διαστάσεις τοῦ Μυστηρίου τοῦ γάμου ἅπτονται ἄμεσα καὶ τοῦ θέματος τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνδρογύνου καὶ τῆς οἰκογενείας του. Τὰ Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μεταβάλλουν πράγματα, ἀλλοιώνουν καταστάσεις, μεταμορφώνουν γεγονότα, καθιστοῦν τὸ ἁμαρτωλὸ ἅγιο, τὸ ἀπαγορευμένο εὐλογημένο.

(συνεχίζεται)

— * —

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».

ΔΕΚΑ ΠΑΡΑΛΛΑΓΕΣ ΓΙΑ ΠΙΑΝΟ, ΕΡ. 1

Κωδικός: T06 Ημερομηνία Έκδοσης: Αύγουστος 1996 Διαστάσεις (cm²): 23x31 Σελίδες: 16 Τιμή Πώλησης: € 4

Οι παραλλαγές αυτές αρχικά γράφτηκαν ως ανεξάρτητα, αυτοτελή, μικρά έργα ή καλύτερα ως σχεδιάσματα και είναι βασισμένες πάνω σε παραδοσιακά μοτίβα και έχουμε γράψει στο αριστερό χέρι αρπιστικές συγχορδίες για να μπορεί ο εκτελεστής να δώσει περισσότερη κίνηση στο έργο.

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ἡ Κιβωτὸς τῆς Σωτηρίας, Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης[1] ΜΣΤ΄.

Κι ἂν δὲν ἀπέκτησε τέκνα βιολογικὰ ἐκ τοῦ γάμου του,
λόγῳ τῆς “κοινῇ συνενέσει” ἐν ἀπολύτῳ παρθενίᾳ συμβιώσεως μετὰ
τῆς πολυαγαπημένης συζύγου του
(καὶ μὲ τὴν πρὸς τοῦτο εὐλογίαν τοῦ πνευματικοῦ των πατρός),
ὅμως θεωροῦσε ὡσὰν ἰδικά του προσωπικὰ παιδιὰ ὅλα τὰ πονεμένα καὶ ὀρφανά, ποὺ συναντοῦσε στὴν πολυκύμαντον πνευματική του ὁδοιπορία

Σπουδαῖο καὶ τιμημένο εἶναι τὸ μυστικὸ σῶμα τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας, τῆς ὁποίας Κεφαλὴ εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Κύριός μας, ὁ Θεάνθρωπος Ἰησοῦς Χριστός μας. Νὰ θυμᾶσαι ἀγαπημένε μου, ἐν Χριστῷ ἀδελφέ μου, ἐσύ, ποὺ διαβάζεις τώρα αὐτὲς τὶς ταπεινὲς γραμμές, πὼς στὸ ἅγιο καὶ τιμημένο αὐτὸ Σῶμα, τὴν Ἐκκλησία, εἶσαι καὶ ἐσύ, ὅπως εἶμαι καὶ ἐγώ, ἕνα ἀδύναμο κι ἀνάξιο μέλος.

(συνεχίζεται)

— * —

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».

ΓΑΜΟΣ: ΜΥΣΤΗΡΙΟ ή ΤΕΛΕΤΗ; Α΄.

ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ

(Πίνακας: Χριστόδουλος Βασιλειάδης)

Ὁ γάμος δὲν εἶναι μιὰ ἁπλὴ τελετή, ὅπως διατείνονται οἱ νεονικολαΐτες, τάχα καὶ θεολόγοι. Ἂν θὰ ἦταν μιὰ ἁπλὴ τελετή, τότε δὲν θὰ χρειαζόταν ἰδιαίτερη Ἀκολουθία (μιᾶς περίπου ὥρας), μὲ εἰδικὲς εὐχὲς καὶ μὲ μετάδοση εἰδικῆς χάρης τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Μιὰ ἁπλὴ γραφειοκρατικὴ διαδικασία θὰ ἦταν ἀρκετὴ γιὰ «νὰ γίνουν δεκτοὶ δύο ἄνθρωποι σὰν συζευγμένοι μέσα στὴν κοινότητα τῆς Ἐκκλησίας»[1], ὅπως ἐντελῶς ἀντιεκκλησιαστικῶς διατείνονται οἱ νεονικολαΐτες.

(συνεχίζεται)

— * —

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».

---

[1] Αὐτὰ τὰ λόγια εἶπε σύγχρονος θεολόγος σὲ ὁμιλία του στὴν Κύπρο. Βλ. Ἐπιφανίου Ἰ. Θεοδωροπούλου, Προγαμιαῖαι σχέσεις, πολιτικὸς γάμος, ἀμβλώσεις, ἐκδ. Ὀρθόδοξος Τύπος, Ἀθήνα 1986, σσ. 11-12. Ἐπιφανίου Ἰ. Θεοδωροπούλου, Ἄρθρα, Μελέται, Ἐπιστολαί, τόμος Α΄, Ἀθήνα 1986, σσ. 273-274.

Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΟΠΕΡΑΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ 17ο ΚΑΙ 18ο ΑΙΩΝΑ

Ημερομηνία Έκδοσης: Σεπτέμβριος 2014 Διαστάσεις (cm²): 17x24 Σελίδες: 16 Τιμή Πώλησης: € 4

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ἡ Κιβωτὸς τῆς Σωτηρίας, Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης[1] ΜΕ΄.

Ὁμοῦ μετὰ τῆς συνασκουμένης ἐν Χριστῷ συζύγου του Ἐλισάβετ,
ἀκαμάτου, ἀφανοῦς καὶ ταπεινῆς συμμάχου στὶς χαρὲς καὶ τὶς θλίψεις
τῆς πολυκυμάντου ἱερατικῆς του διακονίας (φωτο 1890)

Τὴν εὐχαριστῶ διότι μᾶς παρουσιάζει καθημερινὰ μέσα στὴν διάρκεια τῆς θείας Λειτουργίας ὅλην τὴν ἐπίγειαν ζωὴν τοῦ Κυρίου μας.

Τὴν εὐχαριστῶ διότι στὶς καθημερινὲς Ἱερὲς Ἀκολουθίες ὑμνολογεῖ τοὺς ἁγίους τοῦ Θεοῦ καὶ μᾶς τοὺς παρουσιάζει ὡς ζωντανὰ παραδείγματα Πίστεως, Ἐλπίδος καὶ Ἀγάπης πρὸς τὸν Θεὸν καὶ ὡς ἅγια παραδείγματα πρὸς μίμησι, τὰ ὁποῖα ὁδηγοῦν στὴν αἰωνιότητα!

(συνεχίζεται)

— * —

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».

Γ.) ΝΕΟΝΙΚΟΛΑΙΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ Δ΄.

ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ

(Πίνακας: Χριστόδουλος Βασιλειάδης)

Σύγχρονος θεολόγος, ἐκφράζοντας καὶ αὐτὸς νεονικολαϊτικὲς σκέψεις καὶ ἀπόψεις, σὲ ὁμιλία του στὴν Κύπρο ἀνέφερε ὅτι ὁ γάμος δὲν εἶναι μυστήριο ἀλλὰ ἁπλῶς μιὰ τελετή, κατὰ τὴν ὁποία τάχα δύο ἄνθρωποι γίνονται δεκτοὶ σὰν συζευγμένοι μέσα στὴν κοινότητα τῆς Ἐκκλησίας. Ἂν ὅμως ἦταν ἔτσι τὰ πράγματα καὶ ἦταν σωστὴ ἡ ἄποψη τοῦ ἐν λόγῳ θεολόγου, τότε δὲν θὰ ὑπῆρχε λόγος νὰ συνδυάζεται χρονικὰ μὲ τὴν συνοίκηση τοῦ ἀνδρογύνου, ἀλλὰ ἡ «τελετὴ» θὰ μποροῦσε νὰ τελεστῇ μετὰ ἀπὸ κάποια χρόνια[1]! Αὐτὸ ὅμως, ἔστω καὶ ἂν λύνῃ μικροπρόθεσμα προβλήματα, σὲ βάθος χρόνου ἀποτελεῖ ὡρολογιακὴ βόμβα στὰ πνευματικὰ θεμέλια τοῦ θεσμοῦ τῆς οἰκογένειας καὶ τοῦ θεοσύστατου μυστηρίου τοῦ γάμου.

(συνεχίζεται)

— * —

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».

---

[1] Βλ. Ἐπιφανίου Ἰ. Θεοδωροπούλου, Προγαμιαῖαι σχέσεις, πολιτικὸς γάμος, ἀμβλώσεις, ἐκδ. Ὀρθόδοξος Τύπος, Ἀθήνα 1986, σσ. 12-13.

ΕΞΙ ΜΕΛΕΤΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΙΑΝΟ

Κωδικός: T27 Ημερομηνία Έκδοσης: 2013 Διαστάσεις (cm²): 17x24 Σελίδες: 54 Τιμή Πώλησης: € 6

Έξι μελέτες που παρουσιάστηκαν ως εισηγήσεις σε συνέδρια. 1) Η σημασία του χρόνου στην απόδοση των έργων για πιάνο 2) Εισαγωγή στις συνθέσεις του Χριστόδουλου Βασιλειάδη 3) Η εκ πρώτης όψεως ανάγνωση στο πιάνο 4) Η σχέση της ερμηνείας με την τεχνική στο πιάνο 5) Πιανιστικές εμπειρίες στο Λονδίνο 6) Περί δακτυλισμών

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ἡ Κιβωτὸς τῆς Σωτηρίας, Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης[1] ΜΔ΄.

Ὁ ἀκατοπόνητος καὶ θυσιαστικὸς ἐργάτης
τοῦ Εὐαγγελίου, ἐγκαθίδρυε ἐργαστήρια καὶ ποικίλες παραγωγικὲς μονάδες ἐργασίας καὶ ἐνασχολήσεως γιὰ τὰ παραπεταμένα τέκνα τῆς δυσκολεμένης Ἐνορίας, ποὺ τοῦ ἀνετέθη νὰ ποιμάνῃ, νὰ θρέψῃ, νὰ παρηγορήσῃ.
Νὰ τοὺς χαρίσῃ ζωή, ἀλλὰ καὶ τὴν
Αἰώνιαν Ζωήν!

Τὴν εὐχαριστῶ διότι γιορτάζει (ἡ Ἐκκλησία μας) καὶ πανηγυρίζει μέσα στὴν διάρκεια τοῦ χρόνου καὶ κάθε χρόνο ὅλα τὰ κορυφαῖα γεγονότα τῆς ἐπίγειας ζωῆς τοῦ Χριστοῦ μας καὶ τῆς Παναγίας Μητέρας Του.

Τὴν εὐχαριστῶ γιὰ τὴν ὑπόμνησι, ποὺ μᾶς κάνει τῶν ἀνεκλαλήτων Δωρεῶν τοῦ Θεοῦ σὲ μᾶς τοὺς ἀνθρώπους, ὅπως ἡ λύτρωσι, ποὺ μᾶς χάρισε ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τὴν ἁμαρτία, καὶ μᾶς ἐλευθέρωσε ἀπὸ τὴν κατάρα καὶ τὸν θάνατο.

(συνεχίζεται)

— * —

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».

Γ.) ΝΕΟΝΙΚΟΛΑΙΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ Γ΄.

ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ

(Πίνακας: Χριστόδουλος Βασιλειάδης)

Ὑπάρχουν βαρύγδουπα ὀνόματα καλουμένων θεολόγων, ποὺ ἀσπάζονται ἀνάλογες αἱρετικὲς δοξασίες σύγχρονου Νικολαϊτισμοῦ, καὶ δυστυχῶς πολλοὶ ἄλλοι τοὺς ἀκολουθοῦν[1].

(συνεχίζεται)

— * —

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».

---

[1] Ὅπως ἀναφέρει ὁ μακαριστὸς π. Θεόκλητος Διονυσιάτης «ὁ κ. Χρῆστος Γιανναρᾶς ἀνήκει εἰς τὴν ”Νέαν σχολὴν” καὶ εἶναι διαποτισμένος μὲ ἄφθονον ρασιοναλισμὸν καὶ μὲ τάσεις ἀντιπαραδοσιακὰς καὶ ἑπομένως ἀντιπατερικάς-ἀντιασκητικάς. Μὲ ἕνα λόγον ἐλευθεριάζων». Μοναχοῦ Θεοκλήτου Διονυσιάτου, Ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ ἁγιορείτης καὶ ἡ νεονικολαΐτικη σχολή, ἔκδ. Ἱεροῦ Κοινοβίου ὁσίου Νικοδήμου, Γουμένισσα 2002, σ. 20.

ΣΥΝΟΠΤΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ ΣΥΝΘΕΤΩΝ - ΒΑΣΙΚΕΣ ΦΟΡΜΕΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ

Κωδικός: T12 Ημερομηνία Έκδοσης: Ιούνιος 2005 Διαστάσεις (cm²): 17x24 Σελίδες: 56 Τιμή Πώλησης: € 8

Συνοπτικό λεξικό των κυριοτέρων συνθετών της ευρωπαϊκής μουσικής καθώς και ερμηνεία των κυριοτέρων φορμών της μουσικής.

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ἡ Κιβωτὸς τῆς Σωτηρίας, Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης[1] ΜΓ΄.

Ὁ ἀκατοπόνητος καὶ θυσιαστικὸς ἐργάτης
τοῦ Εὐαγγελίου, ἐγκαθίδρυε ἐργαστήρια καὶ ποικίλες παραγωγικὲς μονάδες ἐργασίας καὶ ἐνασχολήσεως γιὰ τὰ παραπεταμένα τέκνα τῆς δυσκολεμένης Ἐνορίας, ποὺ τοῦ ἀνετέθη νὰ ποιμάνῃ, νὰ θρέψῃ, νὰ παρηγορήσῃ.
Νὰ τοὺς χαρίσῃ ζωή, ἀλλὰ καὶ τὴν
Αἰώνιαν Ζωήν!

Τὴν εὐχαριστῶ διότι μᾶς διαφυλάττει ὅλα τὰ Μυστήρια, ποὺ μᾶς παρέδωσε ὁ Κύριος κι ἔτσι μᾶς ὁδηγεῖ στὴ σωτηρία μας ἀπὸ Δρόμο ἀσφαλῆ.

Τὴν εὐχαριστῶ διότι θέσπισε καὶ γιὰ τοὺς πιστοὺς τὴν Θεία Λειτουργία, τὴν ἀγγελικὴ αὐτὴ ὑπηρεσία ἐπὶ τῆς γῆς.

(συνεχίζεται)

— * —

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».

Γ.) ΝΕΟΝΙΚΟΛΑΙΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ Β΄.

ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ

(Πίνακας: Χριστόδουλος Βασιλειάδης)

Δυστυχῶς οἱ προεξάρχοντες τῶν σύγχρονων νεονικολαϊτῶν διαθέτουν ἴσως κάποιοι ἀπὸ αὐτοὺς εὐφυΐα, ἀλλὰ ἀπουσιάζει ἡ γνήσια ἁγιοπνευματικὴ ἐμπειρία. Ὁ Ἅγιος Παΐσιος ἔλεγε ὅτι δὲν πρέπει νὰ μιλᾶμε μὲ τὸ μυαλό. Σύμφωνα μὲ τὸν ἅγιο γέροντα πρέπει νὰ μιλᾶμε μὲ τὴν ἐμπειρία καὶ τὸ μυαλὸ νὰ ὑποτάσσεται σ’ αὐτήν.

(συνεχίζεται)

— * —

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».

ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ

Κωδικός: T09 Ημερομηνία Έκδοσης: 1993 Διαστάσεις (cm²): 17x24 Σελίδες: 40 Τιμή Πώλησης: € 4

Συνοπτικός και συστηματικός τρόπος παρουσιάσεως της Θεωρίας της Μουσικής, κατανεμημένη σε τρία χρόνια. Μετάφραση και ερμηνεία διαφόρων γενικών μουσικών όρων από τα Λατινικά, Γαλλικά, Ιταλικά και Γερμανικά στα Ελληνικά. Αλφαβητικό ευρετήριο θεμάτων.

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ἡ Κιβωτὸς τῆς Σωτηρίας, Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης[1] ΜΒ΄.

Ἀδιαλείπτως προσευχόμενος
καὶ ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι μελετητὴς
τῶν θεοπνεύστων νοημάτων τῶν Γραφῶν

Μὲ τὶς Θεόπνευστες, καθολικὰ ἀποδεκτὲς ἀπὸ ὅλες ἀνεξαιρέτως Οἰκουμενικὲς Συνόδους, κατέδειξε καὶ κατεδίκασε ἡ Ἐκκλησία ὅλες τὶς αἱρέσεις καὶ τὰ σχίσματα, ποὺ θὰ μποροῦσαν νὰ λειτουργήσουν σὰν μεγάλα ἐμπόδια καὶ προσκόμματα γιὰ τὴν σωτηρία μας. Κατετρόπωσε ἔνδοξα ὅλους τοὺς ἐχθροὺς καὶ διῶκτες τῆς Πίστεώς μας καὶ μᾶς ὑπερασπίζεται στὸν βασιλικὸ Δρόμο τῆς θείας Ἀληθείας, ποὺ ὁδηγεῖ στὴν αἰώνια ζωή. 

(συνεχίζεται)

— * —

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».

Γ.) ΝΕΟΝΙΚΟΛΑΙΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ Α΄.

ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ

(Εικόνα: Χριστόδουλος Βασιλειάδης) 

Γιὰ νὰ γίνῃ κάποιος καλὸς ἐπιστήμονας, χρειάζεται νὰ διαθέτῃ γερὸ μυαλό. Ὅμως γιὰ νὰ γίνῃ θεολόγος δὲν εἶναι κατ’ ἀνάγκην ἀπαραίτητο τὸ μυαλὸ καὶ ἡ μάθησῃ, ποὺ βεβαίως δὲν ἀποκλείεται νὰ ὑφίστανται καὶ αὐτά, ἀλλὰ χρειάζεται ὁπωσδήποτε τὸ ἐν Χριστῷ βίωμα, δηλαδὴ ἡ ἁγιοπνευματικὴ ἄσκηση καὶ ἐμπειρία τῆς πνευματικῆς ζωῆς[1].

(συνεχίζεται)

— * —

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».

---

[1] Μοναχοῦ Θεοκλήτου Διονυσιάτου, Ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ ἁγιορείτης καὶ ἡ νεονικολαΐτικη σχολή, ἔκδ. Ἱεροῦ Κοινοβίου ὁσίου Νικοδήμου, Γουμένισσα 2002, σ. 27.

ΕΚ ΔΕΞΙΩΝ ΚΑΙ ΕΞ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ - ΤΟ ΠΙΑΝΟ

Κωδικός: T08 Ημερομηνία Έκδοσης: Ιανουάριος 1998 Διαστάσεις (cm²): 17x24 Σελίδες: 56 Τιμή Πώλησης: € 6

Δοκίμιο πάνω σε κεφαλαιώδη θέματα του πιάνου, όπως χρόνο, ρυθμό, δακτυλισμοί, έκφραση, τεχνική κλπ., χωρισμένο σε διάφορα κεφάλαια. Οδηγός κυρίως για προχωρημένους μαθητές και καθηγητές.

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ἡ Κιβωτὸς τῆς Σωτηρίας, Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης[1] ΜΑ΄.

Συμπαριστάμενος, ἐλεόντας, παρηγορώντας, μεταδίδοντας τὰς Δωρεὰς τοῦ Θεοῦ σὲ πάσχοντας, ἐν Κυρίῳ πνευματικά του τέκνα καὶ ἀδελφοὺς

*

Εὐχαριστῶ τὸν Κύριο καὶ τὴν Ἁγία Μητέρα μας, τὴν Ἐκκλησία, τὴν Ὀρθοδοξία μας, τὴν ἄσπιλη κι ἀδιάφθορη Νύμφη τοῦ Χριστοῦ, διότι μᾶς ἔδειξε καὶ μᾶς ἑτοίμασε τὸν ἀληθινὸ Δρόμο, ποὺ ὁδηγεῖ στὴ Σωτηρία μας. 

(συνεχίζεται)

— * —

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».

Β.) ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΝΕΟΝΙΚΟΛΑΙΤΕΣ;

ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ

(Εικόνα: Χριστόδουλος Βασιλειάδης)

Νεονικολαΐτες εἶναι ὅσοι σύγχρονοι ἄνθρωποι, θεολόγοι καὶ μή, ἀκολουθοῦν τὴ διδασκαλία τῶν Νικολαϊτῶν. Ὁ μακαριστὸς μοναχὸς Θεόκλητος Διονυσιάτης ἐπισημαίνει ἕνα φιλελεύθερο, ἀντιπατερικὸ καὶ ἀντιπαραδοσιακὸ καὶ ἄρα αἱρετικὸ ρεῦμα στὴν Ἐκκλησία, ποὺ ὀφείλεται συν τοῖς ἄλλοις στοὺς ἀνήσυχους καὶ φιλοπαίγμονες καιρούς μας[1]. Ἕνα χαρακτηριστικὸ τοῦ σύγχρονου Νικολαϊτισμοῦ εἶναι ὁ ἀπολλιναρισμὸς τοῦ ἤθους[2], ὅτι δηλαδὴ ἡ Ἐκκλησία δὲν πρέπει νὰ φροντίζῃ καὶ ἐνασχολεῖται μὲ τὶς σχέσεις τοῦ ἀνδρογύνου[3]. Ἐφ’ ὅσον ὅμως ὁ Κύριος, ὡς Θεός, εἶναι πανταχοῦ παρών, ἄρα καὶ τὸ σῶμα Του, δηλαδὴ ἡ Ἐκκλησία εἶναι παροῦσα σὲ ὅλες τὶς ἐκφάνσεις τῆς ζωῆς τοῦ κάθε πιστοῦ.

(συνεχίζεται)

— * —

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».

---

[1] Μοναχοῦ Θεοκλήτου Διονυσιάτου, Ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ ἁγιορείτης καὶ ἡ νεονικολαΐτικη σχολή, ἔκδ. Ἱεροῦ Κοινοβίου ὁσίου Νικοδήμου, Γουμένισσα 2002, σ. 25.

[2] Ὁ Ἀπολιναρισμὸς ἦταν αἵρεση τοῦ 4^ου αἰώνα, ποὺ ἱσχυριζόταν ὅτι ἡ ἀνθρώπινη φύση τοῦ Κυρίου δὲν περιεῖχε σὰν συστατικὸ μέρος τῆς ψυχῆς τὴ «λογική», ἀλλὰ τὴ θέση τῆς λογικῆς εἶχε δῆθεν λάβει ὁ Θεὸς Λόγος. Ὁ Ἀπολινάριος, εἰσηγητὴς τῆς αἱρέσεως, ὑπῆρξε ἐπίσκοπος Λαοδίκειας καὶ πολέμησε μὲν τὸν ἀρειανισμὸ ἀλλὰ ἔπεσε σὲ ἄλλη αἵρεση. Ὁ ἀπολιναρισμὸς καταδικάστηκε ἀπὸ τὴν 2^η οἰκουμενικὴ σύνοδο.

[3] Βλ. Μοναχοῦ Θεοκλήτου Διονυσιάτου, Ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ ἁγιορείτης καὶ ἡ νεονικολαΐτικη σχολή, ἔκδ. Ἱεροῦ Κοινοβίου ὁσίου Νικοδήμου, Γουμένισσα 2002, σ. 218.