Οἱ 800.000 Μάρτυρες τῆς Σερβίας Η΄.

Κι ὅμως! Ὄχι μόνο δὲν τιμωρήθηκαν ποτὲ αὐτοὶ οἱ δολοφόνοι, ἀλλά, ἐπιπλέον, οἱ παπικοὶ κατέβαλαν ὅλες τὶς δυνάμεις καὶ τὴν ἐπιρροή τους γιὰ νὰ ἀποσιωπηθεῖ ἡ σφαγὴ αὐτὴ τῶν 800.000 (μάλιστα: ὀκτακόσιων χιλιάδων!) Ὀρθοδόξων Σέρβων. Ἔτσι τὸ 1945, ὕστερα ἀπὸ τὴν ἦττα τοῦ ναζισμοῦ, ὁ Ἄντε Πάβελιτς κι ὁ ἀρχηγὸς τῆς Κρατικῆς Ἀσφάλειάς του δραπέτευσαν καὶ κατέφυγαν στὸ Βατικανὸ καὶ ἔγιναν καλόγηροι! Ἐκεῖ παρέμειναν γιὰ πολύ, κρυμμένοι μὲ τὴ βοήθεια τοῦ Βατικανοῦ, ἀπὸ ὅπου φυγαδεύτηκαν στὴν Ἀργεντινή, ὅπου καὶ ἐθεῶντο μέχρι πρόσφατα, ἀφοῦ στὸ μεταξύ, μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Καρδινάλιου Σπέλμαν, πῆραν ξένη ὑπηκοότητα.

*

(συνεχίζεται)

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».