Μποροῦμε νὰ ἀμνηστεύουμε τὶς αἱρέσεις ἐν ὀνόματι τῆς «Ἀγάπης»; ΣΤ΄.

Μακαριστοῦ ἁγίου Γέροντος
Ἀρχιμ. Ἐπιφανίου Θεοδωροπούλου

Ἰδού τινα παραδείγματα:

α) Οἱ δικασταὶ θὰ ἀπήλλασσον τοὺς πάντας, ἀθώους καὶ ἐνόχους. Ἡ φυλακὴ δύναται νὰ ἑρμηνευθῇ ὡς ἐκδήλωσις ἀγάπης, ἀλλὰ μόνον ἂν ἡ ἀγάπη ἔχῃ «ὅρους καὶ ὅρια». Ὅταν ἀγαπῶ «ἄνευ ὅρων καὶ ὁρίων», πὼς θὰ φυλακίσω τὸν ἀποστέργοντα τὴν φυλακὴν καὶ δυσφοροῦντα ἐν αὐτῇ;

β) Οἱ διδάσκαλοι θὰ προεβίβαζον καὶ τοὺς ἀμελεστάτους τῶν μαθητῶν. Ποίου εἴδους ἀγάπην «ἄνευ ὅρων καὶ ὁρίων» ἔχω, ὅταν καταδικάζω εἰς ἀπώλειαν ὁλοκλήρου ἔτους τόσους καὶ τόσους νέους; 

*

(συνεχίζεται)

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».

Ὁ νεομάρτυρας κληρικὸς Γεώργιος Σκρέκας Β΄.

Χριστόδουλος Βασιλειάδης

(Εικόνα: Χριστόδουλος Βασιλειάδης)

          Τὸ 1938μ.Χ. σὲ ἡλικία εἴκοσι ὀκτὼ χρόνων, ἀφοῦ φοίτησε σὲ ἱερατικὸ σεμινάριο, χειροτονήθηκε διάκονος στὴν Ἱερὰ Μονὴ Ἁγίου Στεφάνου Μετεώρων. Μετὰ παρέλευση δύο μηνῶν, χειροτονήθηκε ἱερέας. Γιὰ λίγο διάστημα διακόνησε ὡς ἐφημέριος στὰ χωριὰ Νικλίτσι καὶ Κρανιά, καὶ ἀπὸ τὸ 1944 διετέλεσε ἐφημέριος στὸ χωριό του Μεγάρχη. Ἐκεῖ παρέμεινε μέχρι τὸ μαρτύριό του.

 (συνεχίζεται)

ΜΝΗΜΕΣ ΑΝΑΔΥΟΜΕΝΕΣ

Κωδικός: T11 Ημερομηνία Έκδοσης: 1993 Διαστάσεις (cm²): 17x24 Σελίδες: 16 Τιμή Πώλησης: € 2

Πέντε τραγούδια σε μουσική Χριστόδουλου Βασιλειάδη και ποίηση Ρούλας Ιωαννίδου-Σταύρου, κατάλληλα για τραγούδι καθώς και για αρμόνιο.

Μποροῦμε νὰ ἀμνηστεύουμε τὶς αἱρέσεις ἐν ὀνόματι τῆς «Ἀγάπης»; Ε΄.

Μακαριστοῦ ἁγίου Γέροντος
Ἀρχιμ. Ἐπιφανίου Θεοδωροπούλου

Ποῖον ἑτερόδοξον ὡδηγήσατε Ὑμεῖς καὶ οἱ δορυφοροῦντες Ὑμᾶς μελιστάλακτοι καὶ ἀσπόνδυλοι Ἐπίσκοποι εἰς τὴν Ὀρθοδοξίαν; Οὔτε ἕνα, Παναγιώτατε! Οὔτε ἕνα, παρὰ πάντα τὰ ταξίδια, τὰ συνέδρια, τὰ γεύματα, τὰ δῶρα, τὰ μειδιάματα. Μόνον «φανατικοί» τινες Ὀρθόδοξοι ἐγένοντο ἀφορμὴ προσελκύσεως αἱρετικῶν εἰς τὴν ἀλήθειαν τῆς Ὀρθοδοξίας.

Ἀντιλαμβάνεσθε ἆράγε, Παναγιώτατε, ποῦ δύναται νὰ ὁδηγήσῃ τὸ σύνθημα Ὑμῶν «Ἀγάπη ἄνευ ὅρων καὶ ὁρίων», ἐὰν κατορθώσῃ νὰ ἐφαρμοσθῇ καθολικῶς; 

*

(συνεχίζεται)

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».

Ὁ νεομάρτυρας κληρικὸς Γεώργιος Σκρέκας Α΄.

Χριστόδουλος Βασιλειάδης

(Εικόνα: Χριστόδουλος Βασιλειάδης)

          Φέτος συμπληρώνονται ἑβδομήντα χρόνια ἀπὸ τὸ μαρτύριο τῦ ἱερομάρτυρα Γεωργίου Σκρέκα (1947μ.Χ.-2017μ.Χ.). Ὁ μάρτυρας αὐτὸς τῶν νεοτέρων χρόνων γεννήθηκε στὴ Μεγάρχη Τρικάλων τὸ 1910 ἀπὸ εὐσεβεῖς γονεῖς, οἱ ὁποῖοι τὸν γαλούχησαν στὰ ἑλληνοχριστιανικὰ ἰδεώδη. Φοίτησε τόσο στὸ δημοτικό, καθὼς καὶ στὸ ἑλληνικὸ σχολεῖο Τρικάλων γιὰ ἐννέα χρόνια. Ἀπὸ μικρὸς ἐξεδήλωσε τὴν ἐπιθυμία νὰ ἀφοσιωθῇ στὸ Χριστὸ καὶ τὴν ἁγία του Ἐκκλησία. Ἀργότερα κατατάχθηκε στὸ στρατό, καὶ ἀφοῦ τελείωσε τὴ στρατιωτική του θητεία ἀσχολήθηκε μὲ ἀγροτικὲς ἐργασίες. Σὲ ἡλικία εἴκοσι τριῶν ἐτῶν παντρεύτηκε τὴν Εὐθυμία Ντούμα, μὲ τὴν ὁποία ἀπέκτησαν ἕξι ἀγορία, τοὺς Ἰωάννη, Στέφανο, Βασίλη, Ἀντρέα, Ἀχιλλέα καὶ Γιῶργο.

 (συνεχίζεται)

ΔΕΚΑΟΚΤΩ ΠΑΡΑΛΛΑΓΕΣ ΓΙΑ ΒΙΟΛΙ ΕΡ. 4

Κωδικός: T07 Ημερομηνία Έκδοσης: Αύγουστος 1996 Διαστάσεις (cm²): 23x31 Σελίδες: 8 Τιμή Πώλησης: € 4

Τα μικρά αυτά έργα είναι βασισμένα πάνω σε παραδοσιακά κυπριακά μοτίβα και εκτελούνται χωρίς συνοδεία άλλου μουσικού οργάνου (πιάνου), αρχικά δε γράφτηκαν το 1988-89 ως ανεξάρτητα κομμάτια, που αργότερα απετέλεσαν το έργο αυτό. (Διάρκεια: 14 λεπτά)

Μποροῦμε νὰ ἀμνηστεύουμε τὶς αἱρέσεις ἐν ὀνόματι τῆς «Ἀγάπης»; Δ΄.

Μακαριστοῦ ἁγίου Γέροντος
Ἀρχιμ. Ἐπιφανίου Θεοδωροπούλου

Ἡμεῖς, ἐπισημαίνοντες τὰς πλάνας τῶν αἱρετικῶν καὶ διακηρύσσοντες ὅτι ἀκολουθοῦσιν ὁδῷ ἐπισφαλεστάτῃ, ὑπάρχει ἐλπὶς νὰ δημιουργήσωμεν ἐν αὐτοῖς κρίσιν συνειδήσεως καὶ ἔφεσιν ἀναζητήσεως τῆς ἀλήθειας. Ὑμεῖς (ὅμως) καὶ οἱ μεθ᾽ Ὑμῶν, διακηρύσσοντες ὅτι «οὐδὲν μᾶς χωρίζει» ἀπὸ τῶν αἱρετικῶν κ.τ.τ., ναρκοῦτε καὶ ἀποκοιμίζετε αὐτοὺς καὶ ἀποκλείετε ἔμπροσθεν αὐτῶν τὴν ὁδὸν τῆς ἀλήθειας. Οὕτως ἐφαρμόζεται ἐν προκειμένῳ τὸ προφητικόν: «Λαός μου, οἱ μακαρίζοντες ὑμᾶς πλανῶσιν ὑμᾶς» (Ἡσ. γ´, 12). Καὶ «ὅτι οὐ κενὰ τὰ ρήματα μαρτυρεῖ τὰ πράγματα». 

*

(συνεχίζεται)

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».

ΘΕΟΤΟΚΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΙΣΜΟΣ ΙΒ΄.

Χριστόδουλος Βασιλειάδης

(Σαρκώματα: π. Γαβριήλ Σιόκουρος, Φορέματα: Χριστόδουλος Βασιλειάδης)

          Ὁ Μαρτῖνος Λούθηρος τέλος οὐδέποτε ἀμφισβήτησε τὶς ἰδιότητες τῆς Θεοτόκου σὰν Θεοτόκος καὶ Ἀειπάρθενος. Ὅμως ἀπέρριψε τὶς πρεσβεῖες καὶ μεσιτεία τῆς Θεοτόκου πρὸς τὸν Θεό. Παρόμοια καὶ ὁ Ζβίγγλιος καὶ ο Καλβῖνος ἀπέρριπταν τὴν ἐπίληση τοῦ ὀνόματος τῆς Θεοτόκου. Ὁ Καλβῖνος ἀπέρριπτε κάθε τιμὴ πρὸς τὴ Θεοτόκο, χαρακτηρίζοντας αὐτὴ τὴν τιμὴ σὰν εἰδωλολατρεία, σὲ ἀντίθεση πρὸς τοὺς παπικούς, οἱ ὁποῖοι ὑπερτιμοῦσαν τὴν Θεοτόκο, ἐκφράζοντας αὐτὴ τὴν ὑπερβολικὴ τιμὴ μὲ τὸ δόγμα τῆς ἀσπίλου συλλήψεως.

ΔΙΑΛΟΓΟΙ ΕΡ. 3

Δύο κομάτια για πιάνο, το Διάλογοι και Η άλωση της Κωνσταντινουπόλεως

Κωδικός: T13 Ημερομηνία Έκδοσης: Δεκέμβριος 2011 Διαστάσεις (cm²): 21x30 Σελίδες: 12 Τιμή Πώλησης: € 8

Μποροῦμε νὰ ἀμνηστεύουμε τὶς αἱρέσεις ἐν ὀνόματι τῆς «Ἀγάπης»; Γ΄.

Μακαριστοῦ ἁγίου Γέροντος
Ἀρχιμ. Ἐπιφανίου Θεοδωροπούλου

Ποῖος ἀγαπᾷ εἰλικρινῶς τὸν νοσοῦντα; Ὁ λέγων πρὸς αὐτόν: «εἶσαι ὑγιέστατος, τρῶγε ὅ,τι θέλεις», καὶ ἀπεργαζόμενος οὔτω χαλεπωτέραν τὴν νόσον καὶ ταχύτερον τὸν θάνατον, ἢ (τὸν ἀγαπᾷ εἰλικρινῶς) ὁ ἐπισημαίνων αὐτῷ τὴν ἀσθένειαν καὶ ἀπαγορεύων τὰς βλαπτούσας τροφάς; 

*

(συνεχίζεται)

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».

ΘΕΟΤΟΚΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΙΣΜΟΣ ΙΑ΄.

Χριστόδουλος Βασιλειάδης

(Εικόνα: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

          Ἡ Θεοτόκος ἀφοῦ γέννησε τὸν Ἰησοῦ καὶ βίωσε ἕνα τέτοιο θαῦμα, πῶς θὰ μποροῦσε νὰ ἔχει σκέψη ἢ ἐπιθμία γιὰ νὰ ἔλθῃ σὲ γαμικὴ σχέση μὲ τὸν Ἰωσήφ; Πῶς θὰ καταδεχόταν (ἡ Θεοτόκος) τὴ συνένωση μὲ ἄνδρα, ἐνῷ γέννησε τὸ Θεὸ καὶ γνώρισε τὸ θαῦμα μὲ τὴν πείρα τῶν σημείων, ποὺ ἔχουν ἀκολουθήσει. Μὴ βλασφημεῖς∙ ὄχι μόνο δὲν εἶναι γνώρισμα συνετῆς σκέψεως νὰ σκέφτεται τέτοια, πόσο μᾶλλον καὶ νὰ τὰ κάνῃ[1].

 (συνεχίζεται)

---

[1] Βλ. Χρ. Ἀνδρούτσου, Δογματική, Ἰωάννης Δαμασκηνός, σ. 173. Βλ. ἐπίσης Ἀνδρέου Θεοδώρου, Ἀπαντήσεις σὲ ἐρωτήματα συμβολικά, ἔκδ. Ἀποστολικὴ Διακονία τῆς Ἐκκλησίας  τῆς ἑλλάδος, 2016, σσ. 115-117.

ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΕΡ. 2

Κωδικός: T05 Ημερομηνία Έκδοσης: Ιανουάριος 1998 Διαστάσεις (cm²): 23x31 Σελίδες: 32 Τιμή Πώλησης: € 8

Τα έργα αυτά γράφτηκαν το 1989-90 για σόλο πιάνο, σε ένα ελαφρορομαντικό ύφος. Το πρώτο έργο έχει σαν βάση τα διάφορα γράμματα του αλφαβήτου, ενώ το τελευταίο (Αρ. 12) είναι διασκευή του δευτέρου, για δύο πιάνα.

Μποροῦμε νὰ ἀμνηστεύουμε τὶς αἱρέσεις ἐν ὀνόματι τῆς «Ἀγάπης»; Β΄.

Μακαριστοῦ ἁγίου Γέροντος
Ἀρχιμ. Ἐπιφανίου Θεοδωροπούλου

Ἀγάπη λοιπὸν πρὸς τοὺς αἱρετικούς, ἀλλ᾽ ἀδιαφορία καὶ περιφρόνησις πρὸς τοὺς Ὀρθοδόξους!

Ἐπὶ τέλους, Παναγιώτατε, ποῦ ὁδηγεῖτε τὴν Ἐκκλησίαν;

Ἆράγε ὅμως ἀγαπᾶτε πράγματι τοὺς αἱρετικούς;

Ἀκούσατε, Παναγιώτατε, μίαν παράδοξον ἀλήθειαν: ΟΧΙ! Ἡμεῖς ἀγαπῶμεν πραγματικῶς καὶ εἰλικρινῶς τοὺς αἱρετικούς, ἡμεῖς οἱ «στενοκέφαλοι» καὶ «φανατικοί», καὶ οὐχὶ Ὑμεῖς καὶ οἱ μεθ᾽ Ὑμῶν. Ἡ ἀγάπη Ὑμῶν, δὲν εἶναι γνησία, ἀλλὰ ἐπιφανειακὴ καὶ ἐπίπλαστος· δὲν εἶναι ἄνωθεν κατερχομένη, ἀλλ᾽ ἀγάπη ἐπίγειος, ψυχική, δαιμονιώδης…

*

(συνεχίζεται)

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».

ΘΕΟΤΟΚΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΙΣΜΟΣ Ι΄.

Χριστόδουλος Βασιλειάδης

(Εικόνα: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

          Παρόμοια καὶ ἡ λέξη «πρωτότοκος»[1] δὲν σημαίνει κατ’ ἀνάγκη τὸν πρῶτο μεταξὺ πολλῶν ἀδελφῶν, ἀλλὰ αὐτόν, ὁ ὁποῖος γεννήθηκε πρῶτος, ἄσχετα ἂν ἀκολουθοῦν ἢ ὄχι ἄλλοι ἀδελφοί. Ἡ συνεχεια παραμένει πάλιν ἀκαθόριστη. Στὸ βιβλίο τῆς Ἐξόδου. ὅπου ἀναφέρεται ἡ ἀναέωση τῆς Διαθήκης, ἀναφέρεται ὅτι «πᾶν διανοῖγον μήτραν ἐμοί, τὰ ἀρσενικά, πᾶν πρωτότοκον μόσχου καὶ πρωτότοκον προβάτου», δηλαδὴ κάθε πρωτότοκο ἀρσενικὸ παιδὶ ἀνήσει σὲ μένα, ὅπως καὶ κάθε πρωτογέννητο προβάτου καὶ μόσχου. Ἐδῶ πάλιν δὲν καθορίζεται ἂν ἀκολουθοῦν ἢ ὄχι ἄλλα παιδιὰ ἢ πρόβατα καὶ μόσχοι.

 (συνεχίζεται)

---

[1] Ματθ. α΄ 25: «καὶ οὐκ ἐγίνωσκεν αὐτὴν ἕως οὗ ἔτεκε τὸν υἱὸν αὐτῆς τὸν πρωτότοκον». Δηλαδὴ δὲν ἦλθε σὲ σχέση συζυγικὴ μαζί της, οὔτε καὶ ὅταν ἀκόμη γέννησε τὸν πρῶτο καὶ μονάκριβο υἱό της.

ΔΕΚΑ ΠΑΡΑΛΛΑΓΕΣ ΓΙΑ ΠΙΑΝΟ, ΕΡ. 1

Κωδικός: T06 Ημερομηνία Έκδοσης: Αύγουστος 1996 Διαστάσεις (cm²): 23x31 Σελίδες: 16 Τιμή Πώλησης: € 4

Οι παραλλαγές αυτές αρχικά γράφτηκαν ως ανεξάρτητα, αυτοτελή, μικρά έργα ή καλύτερα ως σχεδιάσματα και είναι βασισμένες πάνω σε παραδοσιακά μοτίβα και έχουμε γράψει στο αριστερό χέρι αρπιστικές συγχορδίες για να μπορεί ο εκτελεστής να δώσει περισσότερη κίνηση στο έργο.

Μποροῦμε νὰ ἀμνηστεύουμε τὶς αἱρέσεις ἐν ὀνόματι τῆς «Ἀγάπης»; Α΄.

Μακαριστοῦ ἁγίου Γέροντος
Ἀρχιμ. Ἐπιφανίου Θεοδωροπούλου

(Ἀπόσπασμα ἀνοικτῆς ἐπιστολῆς, τὴν ὁποία ἀπέστειλε ὁ ἅγιος Γέροντας, τὸ ἔτος 1969,
πρὸς τὸν τότε Οἰκουμενικὸν Πατριάρχην Ἀθηναγόραν)

Παναγιώτατε·

ψάλλετε καὶ Ὑμεῖς καὶ οἱ ἀκολουθοῦντες Ὑμῖν, εἰς πάντας τοὺς ἤχους τὸ τροπάριον τῆς «Ἀγάπης». Ἀγάπη, ἀγάπη, ἀγάπη! «Ἀγάπη ἄνευ ὅρων καὶ ὁρίων». Ἐν ὀνόματι τῆς ἀγάπης τοῦτο, ἐν ὀνόματι τῆς ἀγάπης ἐκεῖνο, ἐν ὀνόματι τῆς ἀγάπης τὸ ἄλλο…

Περίεργον ὄμως!

Ἐφ᾽ ὅσον ἡ καρδία Ὑμῶν ἐκχειλίζει ἐξ ἀγάπης καὶ ἐξ αὐτῆς ἐκπηγάζουσι πολύρροα ρεύματα, φθάνοντα μέχρι τῶν ἐσχατιῶν τῆς Δύσεως καὶ δημιουργοῦντα πελάγη, εἰς ἃ ἀνέτως καὶ μετ᾽ εὐφροσύνης κολυμβῶσι πασῶν τῶν ἀποχρώσεων οἱ αἱρετικοί, πῶς δὲν διατίθενται ὀλίγαι σταγόνες ἀγάπης καὶ διὰ τοὺς ταλαιπώρους Ὀρθοδόξους; Δι᾽ ἐκείνους ἐκ τῶν Ὀρθοδόξων, οἴτινες σκανδαλίζονται, βλέποντες τὸν Ὀρθόδοξον Πατριάρχην Κων/πόλεως νὰ ἀθετῇ –ἐν ὀνόματι τῆς ἀγάπης!– ἱεροὺς Κανόνας, νὰ ἀνατρέπῃ αἰωνοβίους Παραδόσεις, νὰ κρημνίζῃ τείχη ἀσφαλείας, νὰ μεταίρῃ ὅρια ἃ ἔθεντο ἁγιώτατοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας; Δι᾽ αὐτοὺς ἐστείρευσαν οἱ πηγαὶ τῆς ἀγάπης Ὑμῶν, Παναγιώτατε; Δι᾽ αὐτοὺς δὲν ὑπάρχει οὔτε μόριον στοργῆς; Οὔτε κἂν ἴχνος εὐσπλαγχνίας ἢ οἴκτου; 

*

(συνεχίζεται)

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».

ΘΕΟΤΟΚΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΙΣΜΟΣ Θ΄.

Χριστόδουλος Βασιλειάδης

(Εικόνα: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

          Παρόμοια καὶ στὸ βιβλίο τῶν Ψαλμῶν ἀναφέρεται «ἰδοὺ ὡς ὀφθαλμοὶ δούλων εἰς χείρας τῶν κυρίων αὐτῶν, ὡς ὀφθαλμοὶ παιδίσκης εἰς χείρας τῆς κυρίας αὐτῆς, οὕτως οἱ ὀφθαλμοὶ ἡμῶν πρὸς Κύριον τὸν Θεὸν ἡμῶν, ἕως οὗ οἰκτειρῆσαι ἡμᾶς»[1]. Δηλαδὴ ὅπως τὰ μάτια τῶν δούλων εἶναι προσηλωμένα στὰ χέρια τῶν κυρίων τους, καὶ τὰ μάτια τῆς δούλης στὰ χέρια τῆς κυρίας της, γιὰ νὰ πάρουν ἀπὸ αὐτοὺς κάθε ἐντολή, ἀλλὰ καὶ κάθε ἀγαθό, ἔτσι καὶ τὰ δικά μας μάτια εἶναι στραμμένα μὲ ἐμπιστοσύνη καὶ εὐλαβικὴ ἐγκαρτέρηση στὸν Κύριο καὶ Θεό μας, μέχρι νὰ μᾶς σπλαχνισθῇ καὶ νὰ μᾶς ἐλεήσῃ. Αὐτὸ δὲν σημαίνει οὔτε ὑπονοεῖται ὅτι ὅταν μᾶς σπλαχνισθῇ καὶ μᾶς ἐλεήσῃ ὁ Κύριος θὰ σταματήσουμε νὰ ἔχουμε στραμμένα τὰ μάτια μας στὸν Κύριο καὶ Θεό μας.

 (συνεχίζεται)

---

[1] Ψαλμ. 122, 2.

Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΟΠΕΡΑΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ 17ο και 18ο ΑΙΩΝΑ

Ημερομηνία Έκδοσης: Σεπτέμβριος 2014 Διαστάσεις (cm²): 17x24 Σελίδες: 16 Τιμή Πώλησης: € 4

Οἱ Ἅγιοι δεκατρεῖς ὁσιομάρτυρες τῆς Μονῆς Καντάρας Δ΄.

Τὸ παρεκκλήσιον τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σταυροβουνίου, μέσα στὸ δάσος τοῦ Σταυροβουνίου, ἀφιερωμένο εἰς τὴν μνήμην τῶν “13 ὁσιομαρτύρων τῆς Μονῆς Καντάρας, τῶν ὑπὸ τῶν παπικῶν βασανισθέντων καὶ καέντων”. (Ὁ ἴδιος Ναὸς εἶναι ἀφιερωμένος ἐν ταυτῷ καὶ εἰς τὴν μνήμην τοῦ Ἁγίου Φανουρίου)

Ὁ μαρτυρικὸς θάνατος τῶν 13 αὐτῶν Ὁσιομαρτύρων καὶ Ὁμολογητῶν σὲ ὅλους μας καὶ σὲ ὅλους τοὺς αἰῶνες διασαλπίζει περιτράνως ὅτι ἡ διαφορὰ Ὀρθοδοξίας καὶ Παπισμοῦ (τοῦ λεγομένου Ρωμαιοκαθολικισμοῦ) δὲν εἶναι καθόλου παρωνυχίδα, ὅπως θέλουν πολλοὶ νὰ τὴν παρουσιάζουν. Ἀπὸ θεολογικῆς καὶ σωτηριολογικῆς ἀπόψεως ἡ διαφορὰ αὐτὴ εἶναι τόσο μεγάλη, ὅση ἀκριβῶς εἶναι ἡ ἀπόστασι, ποὺ χωρίζει τὸν Παράδεισο ἀπὸ τὴν Κόλαση. Γι᾽ αὐτὸ ἀκριβῶς τὸ λόγο προτίμησαν οἱ ἅγιοι Μοναχοὶ τὸν θάνατο, παρὰ νὰ «ἐκλατινίσουν», ἔστω καὶ κατ᾽ ἐλάχιστο, τὴν ἀτόφια Ὀρθόδοξον Πίστι τους. Γι᾽ αὐτὸ ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τὴ μνήμη τους στὶς 19 Μαΐου κάθε χρόνο καὶ δοξολογεῖ τὸν Θεόν, τὸν «θαυμαστὸν ἐν τοῖς ἁγίοις Αὐτοῦ»!

*

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».

ΘΕΟΤΟΚΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΙΣΜΟΣ Η΄.

Χριστόδουλος Βασιλειάδης

(Σκίτσο: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

          Ἀπόδειξη τῆς θέσεως αὐτὴ βλέπουμε σὲ διάφορα παραδείγματα τῆς Ἁγίας Γραφής. Στὸ βιβλίο τῆς Γενέσεως ἀναφέρεται ὅτι ὁ Νώε μετὰ τὶς σαράντα μέρες τοῦ κατακλυσμοῦ ἄνοιξε τὴν θυρίδα τῆς κιβωτοῦ, τὴν ὁποία εἶχε κατασκευάσει καὶ ἀπέστειλε τὸν κόρακα γιὰ νὰ δῇ ἂν σταμάτησε νὰ ὑπάρχῃ νερὸ στὴ ξηρά. Ὁ κόρακας ἀφοῦ βγῆκε ἀπὸ τὴν κιβωτὸ δὲν ἐπέστρεψε πλέον, οὔτε καὶ ὅταν ξεράνθηκε ἐντελῶς τὸ νερὸ ἀπὸ τὴν ἐπιφάνεια τῆς γῆς. «Καὶ ἐγένετο μετὰ τεσσαράκοντα ἡμέρας ἠνέῳξε Νῶε τὴν θυρίδα τῆς κιβωτοῦ, ἣν ἐποίησε, καὶ ἀπέστειλε τὸν κόρακα τοῦ ἰδεῖν, εἰ κεκοπίακε τὸ ὕδωρ∙ καὶ ἐξελθών, οὐκ ἀνέστρεψεν ἕως τοῦ ξηρανθῆναι τὸ ὕδωρ ἀπὸ τῆς γῆς»[1]. Στὸ χωρίο αὐτὸ δὲν σημαίνει ὅτι ὁ κόρακας ἐπέστρεψε πίσω στὴν κιβωτό, ὅταν ξηράνθηκε τὸ νερό.

 (συνεχίζεται)

---

[1] Γέν. η΄ 6-7.

ΕΞΙ ΜΕΛΕΤΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΙΑΝΟ

Κωδικός: T27 Ημερομηνία Έκδοσης: 2013 Διαστάσεις (cm²): 17x24 Σελίδες: 54 Τιμή Πώλησης: € 6

Έξι μελέτες που παρουσιάστηκαν ως εισηγήσεις σε συνέδρια. 1) Η σημασία του χρόνου στην απόδοση των έργων για πιάνο 2) Εισαγωγή στις συνθέσεις του Χριστόδουλου Βασιλειάδη 3) Η εκ πρώτης όψεως ανάγνωση στο πιάνο 4) Η σχέση της ερμηνείας με την τεχνική στο πιάνο 5) Πιανιστικές εμπειρίες στο Λονδίνο 6) Περί δακτυλισμών

Οἱ Ἅγιοι δεκατρεῖς ὁσιομάρτυρες τῆς Μονῆς Καντάρας Γ΄.

Τέλος, τὰ κατακομματιασμένα καὶ καθῃμαγμένα σώματα τῶν Ἁγίων τὰ ἔριξαν στὶς φλόγες μεγάλης φωτιᾶς ποὺ ἄναψαν σὰν τάχα “αἱρετικούς”, καὶ μὲ αὐτὸ τὸν τρόπο τελειώθηκαν. Ἔτσι παρέδωσαν στὰ χέρια τοῦ Θεοῦ τὴν μακάριαν ψυχή τους καὶ δέχτηκαν ἀπ᾽ Αὐτὸν τριπλοῦς τοὺς στεφάνους: Τῶν Ὁσίων, τῶν Ὁμολογητῶν καὶ τῶν Μαρτύρων. Ἡ ἡμέρα τῆς ἐν Κυρίῳ τελειώσεώς τους ἦταν ἡ 19η Μαΐου τοῦ ἔτους 1231.

*

(συνεχίζεται)

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».

ΘΕΟΤΟΚΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΙΣΜΟΣ Ζ΄.

Χριστόδουλος Βασιλειάδης

(Σκίτσο: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

          Οἱ Προτεστάντες ἀκόμη στηρίζουν τὴν πλάνη τους αὐτὴ στὸ εὐαγγελικὸ χωρίο, ποὺ λέγει ὅτι «καὶ οὐκ ἐγίνωσκεν αὐτὴν ἕως οὗ ἔτεκε τὸν υἱὸν αὐτῆς τὸν πρωτότοκον»[1]. Σύμφωνα μὲ τὴν ἑρμηνεία ποὺ δίνουν οἱ Προτεστάντες σὲ αὐτὸ τὸ χωρίο, ἡ Παναγία δὲν ἦλθε σὲ συζυγικὴ σχέση, μέχρις ὅτου γέννησε τὸν Ἰησοῦ. Ἀφοῦ τὸν γέννησε, τότε ἦλθε σὲ σχέση μὲ τὸν Ἰωσήφ. Ὅμως ἐδῶ ἡ ἑρμηνεία ποὺ δίνουν τῆς φράσης «ἕως οὗ» εἶναι λανθασμένη. Ἡ φράση αὐτὴ δὲν σημαίνει «μέχρις ὅτου», ἀλλὰ «οὔτε καὶ ὅταν ἀκόμη». Ὁ χρονικὸς προσδιορισμὸς «ἕως οὗ» ἀναφέρεται σὲ ἕνα ὁρισμένο χρονικὸ σημεῖο, ἀλλὰ ἡ συνέχεια δὲν καθορίζεται.

 (συνεχίζεται)

---

[1] Ματθ. α΄ 25.

ΣΥΝΟΠΤΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ ΣΥΝΘΕΤΩΝ - ΒΑΣΙΚΕΣ ΦΟΡΜΕΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ

Κωδικός: T12 Ημερομηνία Έκδοσης: Ιούνιος 2005 Διαστάσεις (cm²): 17x24 Σελίδες: 56 Τιμή Πώλησης: € 8

Συνοπτικό λεξικό των κυριοτέρων συνθετών της ευρωπαϊκής μουσικής καθώς και ερμηνεία των κυριοτέρων φορμών της μουσικής.

Οἱ Ἅγιοι δεκατρεῖς ὁσιομάρτυρες τῆς Μονῆς Καντάρας Β΄.

Γιὰ τὴν ἐμμονή τους στὴν Ὀρθόδοξον Πίστι καὶ Παράδοσι, φυλακίστηκαν ἀπὸ τὴν Λατινικὴ-Παπικὴ ἐξουσία, στὴν ὁποίαν ἦταν ὑπόδουλη τότε ἡ Νῆσος μας, στὶς φυλακὲς τῆς Λευκωσίας, ὅπου παρέμειναν γιὰ τρία χρόνια, ὑφιστάμενοι ἀπάνθρωπα καὶ ἀπερίγραπτα μαρτύρια. Τελικὰ τοὺς κατεδίκασαν σὲ θάνατο, τοὺς ἀφαίρεσαν τὰ ἅγια «μοναχικὰ σχήματά» τους, τοὺς ἔδεσαν τὰ πόδια σὲ ἄγρια ἄλογα, τοὺς λιθοβόλησαν καὶ κατόπιν τοὺς ἔσυραν πάνω στὶς κοφτερὲς πέτρες τῆς κοίτης τοῦ ξεροποτάμου Πεδιαίου, ὅπου σήμερα εὑρίσκεται τὸ προάστειον τῆς Λευκωσίας “Ἅγιοι Ὁμολογιταί”, κτυπώντας τους ταυτοχρόνως χωρὶς ἔλεος, μὲ ῥαβδιά.

*

(συνεχίζεται)

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».

ΘΕΟΤΟΚΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΙΣΜΟΣ ΣΤ΄.

Χριστόδουλος Βασιλειάδης

(Κάρβουνο: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

Σύμφωνα λοιπὸν μὲ τοὺς Προτεστάντες, μετὰ τὴ γέννηση τοῦ Κυρίου, ἡ Παναγία ἦλθε σὲ σχέση μὲ τὸν Ἰωσήφ, μὲ τὸν ὁποῖο ἀπέκτησε παιδιά, τὰ ὁποῖα ὀνομάζονται στὴν Ἁγία Γραφὴ σὰν ἀδελφοὶ τοῦ Κυρίου. Ὅμως ἀδελφοὶ τοῦ Κυρίου μπορεῖ νὰ εἶναι καὶ στενὰ συγγενικά Του πρόσωπα, προερχόμενα εἴτε ἀπὸ τὸν προηγούμενο γάμο τοῦ Ἰωσήφ, εἴτε ἀπὸ τὴν οἰκογένεια τῆς Θεοτόκου. Στὴν Ἁγία Γραφὴ ἔχουμε πολλὰ χωρία, στὰ ὁποῖα ἀναφέρεται ὁ ὅρος «ἀδελφός», μὲ τὴν ἔννοια τοῦ ἐξαδέλφου[1].

 (συνεχίζεται)

---

[1] Βλ. Γέν. Ιβ΄ 5: «καὶ ἔλαβεν Ἄβραμ Σάραν τὴν γυναῖκα αὐτοῦ καὶ τὸν Λὼτ υἱὸν τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ...».  Γέν. ιγ΄ 8: «εἶπε δὲ Ἄβραμ τῷ Λώτ∙ μὴ ἔστω μάχη ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ σοῦ καὶ ἀνὰ μέσον τῶν ποιμένων μου καὶ ἀνὰ μέσον τῶν ποιμένων σου, ὅτι ἄνθρωποι ἀδελφοὶ ἔσμεν ἡμεῖς». Γεν. κθ΄ 15: «Εἶπε δὲ Λάβαν τῷ Ἰακώβ∙ ὅτι γὰρ ἂδελφός μου εἶ, οὐ δουλεύσεις δωρεάν».