ΑΠΟ ΤΟ ΝΙΚΟΛΑΙΤΙΣΜΟ ΤΩΝ ΠΡΩΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ ΣΤΟ ΝΕΟΝΙΚΟΛΑΙΤΙΣΜΟ ΤΩΝ ΕΣΧΑΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ Ε΄.

ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ

(Εικόνα: Χριστόδουλος Βασιλειάδης)

Ὦ! τῆς τοιαύτης και τοσαύτης ἐντελῶς ἀντιχρίστου βλασφημίας!
Καὶ τοῦτο τὸ θηρίο τῆς Ἀποκάλυψης «ἦν καὶ οὐκ ἔστιν» καθόσον μετὰ τὴν πρώτη ἀκμή τοῦ Χριστιανισμοῦ, ἀκολούθως «οὐκ ἔστι», διότι τὸ ἐξαφάνισε ἡ ἀκαταμάχητη καὶ μέχρι θανάτου (Ἀποκ. β΄ 10) Πίστη τῶν Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ!

Ὅμως, καθὼς συνεχίζει τὸ κείμενο τῆς Ἀποκάλυψης, αὐτὸ τὸ θηρίο (ὁ Νικολαϊτισμὸς) «μέλλει ἀναβαίνειν ἐκ τῆς ἀβύσσου», ἐννοῶντας τὰ ἔσχατα τῶν Ἐσχάτων ὅπου «δεῖ αὐτὸν (τὸν Διάβολον) λυθῆναι...». (Ἀποκ. κ´, 3).

(συνεχίζεται)

— * —

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».