Χριστόδουλου Βασιλειάδη
(Εικόνα: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)
Μέσα στὴν Ἂποκάλυψη ὁ Κύριος ἐπαινεῖ τὸν ἐπίσκοπο τῆς ἐν Ἐφέσῳ Ἐκκλησίας, διότι μισεῖ τὰ ἔργα τῶν Νικολαϊτῶν, τὰ ὁποῖα μισεῖ καὶ ὁ ἴδιος ὁ Κύριος (Ἀποκ. β’ 6). Οἱ Νικολαΐτες ἦταν γνωστικὴ αἵρεση, σύμφωνα μὲ τὴν ὁποία ἡ λύτρωση - γνώση γιὰ τὸν ἄνθρωπο ἐπέρχεται κατὰ τὴν ἀπαλλαγὴ τῆς σάρκας, μέσα ἀπὸ ἀκολασία, βρώση εἰδωλοθύτων καὶ γενικὰ καταχρήσεων καταφθορᾶς τῆς σάρκας. Οἱ Νικολαΐτες ὀνομάζονταν καὶ Βαλααμῖτες (βλ. Ἀποκ. 14-15). Χρέος τοῦ ποιμένα λοιπὸν εἶναι νὰ στιγματίσῃ καὶ νὰ ἐλέγξῃ τὴν αἵρεση τῶν νεονικολαϊτῶν. Οἱ τελευταῖοι ἰσχυρίζονται στὶς μέρες μας ὅτι οἱ προγαμιαῖες σχέσεις, ὅταν ὑπάρχῃ ἀγάπη μεταξὺ τῶν δύο προσώπων, δὲν εἶναι ἁμαρτία.
(συνεχίζεται)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου