Θεοδώρα
Βλασίεβνα Σεργιέβα,
ἡ ἁγιασμένη μητέρα τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης,
πάμπτωχη ὡς πρὸς τὰ ὑλικὰ ἀγαθά, ἀλλὰ πάμπλουτη εἰς ἀρετάς, καταξιωμένη ἀπὸ τὸν
Κύριον, ἔφερε στὸν κόσμο,
γαλούχησε καὶ ἀνέδειξε διὰ τῶν θερμῶν της προσευχῶν
ἕναν ἅγιον τοῦ Θεοῦ, εὐεργέτην πλήθους λαοῦ,
ὄχι μόνον τὸν ἀναδειχθέντα κατὰ τὴν διάρκειαν τῆς ἐπιγείου του ζωῆς,
ἀλλὰ καὶ μετὰ τὴν ἐν Κυρίῳ κοίμησίν του,
ὁσιώτατον ἅγιον Ἰωάννη τῆς Κροστάνδης, τὸν θαυματουργόν
Ἂν καὶ κατὰ τὰ
παιδικά του χρόνια παρουσίαζε μονίμως μίαν νοητικὴν ἀδυναμίαν, ὡσὰν ὑστέρησιν,
ἐντούτοις ὅμως, κατόπιν τῶν ταπεινῶν καὶ ἐνθέρμων προσευχῶν πρὸς τὸν ζῶντα
Θεόν, τοῦ ἰδίου καὶ τῶν γονέων του, Ἠλία καὶ Θεοδώρας, ἐντελῶς ξαφνικά, μέσα σὲ μίαν καὶ μόνο νύκτα, τὸ μέχρι
τότε “σκοτισμένο” του μυαλὸ «ξεκαθάρισε» καὶ διέλαμψε θαυματουργικά!
Ἐξεδήλωνε πλέον ὅλως ἰδιαίτερην πεφωτισμένην ὀξύνοιαν, γιὰ νὰ λάμπῃ, ἀπὸ τότε
καὶ στὸ ἑξῆς, ἀλλὰ καὶ γιὰ πάντα, μέσα στὸ ἀνέσπερο φῶς τῆς ἁγιοπνευματικῆς
ζωῆς!
(συνεχίζεται)
— * —
Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».