Περὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος Ζ΄.

ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ

(Εικόνα: Χριστόδουλος Βασιλειάδης)

῞Ομως δὲν εἶπε (ἡ Γραφὴ) «γλῶσσες φωτιᾶς», ἀλλὰ «σὰν φωτιᾶς», γιὰ νὰ μὴ νομίσῃ κάποιος ὅτι ἐκείνη ἡ φωτιὰ (δηλαδὴ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα) εἶναι ὑλικὴ καὶ μπορεῖ νὰ τὴν αἰσθανθῇ κάποιος, ἀλλὰ γιὰ νὰ πάρουμε μιὰ ἰδέα ἀπ’ αὐτὸ τὸ παράδειγμα γιὰ τὴν ἐπιφοίτηση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ὅμως γιὰ ποιὸ λόγο φάνηκαν σ’ αὐτοὺς οἱ γλῶσσες νὰ διαμοιράζωνται; ᾿Επειδὴ μόνο στὸν Χριστό, ποὺ καὶ αὐτὸς ἦλθε ἀπὸ τὸν Οὐρανὸ (ὅπως καὶ τὸ Πνεῦμα), δίνει ὁ Πατέρας τὸ Πνεῦμα χωρὶς μέτρο, γιατὶ ᾿Εκεῖνος εἶχε ὁλόκληρο καὶ κατὰ τὴν ἀνθρώπινη φύση Του τὴν Θεία φύση καὶ ἐνέργεια.

(συνεχίζεται)