δ) Ἅγιος Παΐσιος Ἁγιορείτης
Κάποιος ρώτησε τὸν ἅγιο Παΐσιο, τὸ ἑξῆς: Ἀφοῦ ἡ ἐξομολόγηση τὰ σβήνει ὅλα, τότε γιατὶ αὐτός, ποὺ κάνει μεγάλη σαρκικὴ ἁμαρτία δὲν μπορεῖ νὰ γίνῃ ἱερέας; Ἐκείνη τὴ στιγμὴ ὁ ἅγιος Παΐσιος ἔτυχε νὰ κρατᾷ δύο ἀνοξείδωτα κύπελλα, ποὺ κερνοῦσε νερὸ στοὺς προσκυνητές. «Δὲ μοῦ λές», ρωτᾷ ὁ ἅγιος Παΐσιος, «ἂν τὸ κύπελλο σπάσει καὶ τὸ ἡλεκτροκολλήσω, τότε δὲ θὰ γίνῃ γερό»; «Ναί», ἀπαντᾷ ὁ προσκυνητής, «καὶ μάλιστα πιὸ γερὸ ἀπὸ ὅτι ἦταν πρίν». «Τότε», συνεχίζει ὁ ἅγιος «νὰ ποὺ τὸ ἕνα μὲ τὴν κόλληση ἔγινε πολὺ γερό, ἐνῷ τὸ ἄλλο, ποὺ δὲν ἔχει κόλληση, δὲν εἶναι μὲν τόσο γερό, ἀλλὰ εἶναι ἀπείραχτο. Ὅταν ἔλθῃ ὁ Βασιλιᾶς, μὲ ποιὸ ποτήρι θὰ τοῦ δώσουμε νὰ πιῇ νερό»; «Με το δεύτερο», ἀπαντᾷ ὁ προσκυνητής, «τὸ ἀπείραχτο, ποὺ δὲν ἔχει κολληθεῖ». «Ἐ, γι’ αὐτὸ κάνουμε ἱερεῖς ἐκείνους, ποὺ δὲν ἔκαναν ἁμαρτία ἀσχέτως ἐὰν δὲν εἶναι τόσο θερμοί, ὅσο ἐκεῖνοι, ποὺ ἔκαναν ἁμαρτία», τελειώνει ὁ ἅγιος Παΐσιος[1].
«- Γέροντα, ἡ θεία
Χάρις χάνεται ἀπὸ ἕναν κληρικό, ὅταν πέσῃ σὲ κάποιο θανάσιμο ἁμάρτημα;
- Ὄχι, πῶς νὰ
χαθῇ; Ἡ θεία Χάρις μπορεῖ νὰ ἀπομακρυνθῇ, ὄχι ὅμως νὰ χαθῇ. Ἕναν ἱερέα, ἅμα τὸν
κάνουν ἀργό, ἔχει τὴν ἱερωσύνη, ἀλλὰ τὰ Μυστήρια δὲν ἐνεργοῦν. Δὲν ἔχει δύναμη
πιὰ ὁ ἱερεύς. Τὸ κυριώτερο εἶναι ἡ Χάρις. Ἂν ἀποκατασταθῇ, τότε εἶναι τὰ
Μυστήρια ἔγκυρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου