ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΦΩΝΗ ΕΞ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ γιὰ τὸν διάλογον Ὀρθοδόξων-Παπικῶν Β΄.

Ἠμεῖς εἴμεθα ὑποχρεωμένοι, χάριν καὶ (αὐτῶν) τῶν Ῥωμαιοκαθολικῶν καὶ τοῦ σύμπαντος κόσμου, διὰ τοὺς ὁποίους ἡ ἀνόθευτος Ὀρθοδοξία εἶναι ἡ ἐσχάτη ἐλπίς, οὐδέποτε νὰ ἀποδεχθῶμεν ἕνωσιν, ἢ χαρακτηρισμὸν τῆς “Ῥωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας” ὡς (τάχα) “ἀδελφῆς Ἐκκλησίας”, ἢ τοῦ Πάπα ὡς κανονικοῦ ἐπισκόπου Ῥώμης, ἢ τῆς “ἐκκλησίας” τῆς Ῥώμης ὡς ἐχούσης κανονικὴν Ἀποστολικὴν Διαδοχήν, Ἱερωσύνην καὶ Μυστήρια, χωρὶς τὴν ῥητὴν ἐκ μέρους των ἀποκήρυξιν τοῦ «FILIOQUE», τοῦ «ἀλαθήτου», τοῦ «πρωτείου», τῆς «κτιστῆς χάριτος», καὶ ὅλων τῶν λοιπῶν (συνεπαγομένων) κακοδοξιῶν των, τὰς ὁποίας οὐδέποτε θὰ θεωρήσωμεν ὡς διαφορὰς χωρὶς σημασίαν ἢ ὡς θεολογούμενα, ἀλλὰ ὀρθοδόξως πιστεύομεν ὅτι ἀλλοιώνουν ἀνεπανορθώτως τὸν θεανθρώπινον χαρακτῆρα τῆς Ἐκκλησίας καὶ συνιστοῦν βλασφημίας…»

Ἱερὰ Μονὴ Δοχειαρίου, Ἅγιον Ὄρος

***

(συνεχίζεται)

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».

Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ Πράξεις τῶν ἀποστόλων καὶ ἐπιστολὲς τοῦ ἀποστόλου Παύλου Α΄.

Χριστόδουλος Βασιλειάδης

(Σκίτσο: Χριστόδουλος Βασιλειάδης)

          Μέσα σὲ ὅλη τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ ἰδιαίτερα στὸ βιβλίο τῶν Πράξεων τῶν Ἀποστόλων, περιγράφεται ἡ ἐπιμελὴς καὶ συνεχὴς ἐξάσκηση τῆς προσευχῆς, τὴν ὁποία ἐφάρμοζαν οἱ πρῶτοι χριστιανοί, ποὺ ἦσαν ἐξαιρετικὰ φωτισμένοι, ἐξ αἰτίας τῆς πολλῆς τους πίστεως στὸν Κύριο. Στὸ βιβλίο τῶν Πράξεων τὼν Ἀποστόλων ἀναφέρεται ὅτι ὅταν αὐτοὶ ἔτσι παρεκάλεσαν τὸν Θεό, ἐσείσθη ὁ τόπος, στὸν ὁποῖο ἦσαν συγκεντρωμένοι, καὶ ἔλαβαν πλουσίως ὅλοι Ἅγιο Πνεῦμα, διαποτίστηκαν ἀπὸ αὐτὸ καὶ ἐκήρυσσαν τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ μὲ θάρρος[1]. Οἱ καρποὶ τῆς συνεχοῦς προσευχῆς ἀναφέρονται ἐδῶ, ποὺ εἶναι ἡ ἔκχυση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος σ’ αὐτοὺς ποὺ προσεύχονται.

(συνεχίζεται)

---

[1] Βλ. Πράξ. 4, 31: «καὶ δεηθέντων αὐτῶν ἐσαλεύθη ὁ τόπος ἐν ᾧ ἦσαν συνηγμένοι, καὶ ἐπλήσθησαν ἅπαντες Πνεύματος Ἁγίου, καὶ ἐλάλουν τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ μετὰ παρρησίας».  Βλ. ἐπίσης «Οἱ περιπέτειες ἑνὸς προσκυνητοῦ», μτφρ. Παντελεήμονος Καρανικόλα (μητρ. Κορίνθου), ἐκδ. Παπαδημητρίου ²⁰2006, σ. 202.

ΙΣΟΚΡΑΤΗΜΑΤΑ - ΜΕΛΟΠΟΙΗΣΗ ΥΜΝΩΝ

Κωδικός: T24 Ημερομηνία Έκδοσης: 2013 Διαστάσεις (cm²): 17x24 Σελίδες: 20 Τιμή Πώλησης: € 4

Το μικρό τεύχος αυτό στο πρώτο μέρος πραγματεύεται τους κανόνες, που έχουν σχέση με τα ισοκρατήματα. Παραθέτουμε τους κανόνες, με βάσει τους οποίους χρησιμοποιούμε το κάθε ισοκράτημα στον κάθε ήχο. Στο δεύτερο μέρος παραθέτουμε κάποιους βασικούς κανόνες, βάσει των οποίων μελοποιούμε ύμνους της βυζαντινής μουσικής.

ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΦΩΝΗ ΕΞ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ γιὰ τὸν διάλογον Ὀρθοδόξων-Παπικῶν Α΄.

«…Δι᾽ αὐτὸ καὶ αἱ γενόμεναι ὑπὸ τῶν Ὀρθοδόξων παραχωρήσεις δὲν εἶναι κατ᾽ οὐσίαν φιλάνθρωποι. Δὲν εἶναι διὰ τὸ καλὸν οὔτε τῶν (αἱρετικῶν) Ῥωμαιοκαθολικῶν οὔτε τῶν Ὀρθοδόξων.

Μετακινοῦν ἀπὸ τὴν «ἐλπίδα τοῦ Εὐαγγελίου» (Κολ. α´, 23) τοῦ μόνου Θεανθρώπου Χριστοῦ εἰς τὸ εἴδωλον τοῦ ἀνθρωποθέου Πάπα τοῦ δυτικοῦ οὐμανισμοῦ.

Ἱερὰ Μονὴ Δοχειαρίου, Ἅγιον Ὄρος

***

(συνεχίζεται)

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».

ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΓΝΩΣΕΙΣ Ι΄.

Χριστόδουλος Βασιλειάδης

(Σκίτσο: Χριστόδουλος Βασιλειάδης)

Γι’ αυτό θεωρώ ότι είναι καλές μεν οι κοσμικές γνώσεις, συμπεριλαμβανομένου και των θεολογικών γνώσεων, αλλά έχουν πέραση μόνο για τον ψεύτικο αυτό κόσμο. Μπροστά στα μάτια του Θεού, «το εν ανθρώποις υψηλόν, βδέλυγμα ενώπιον του Θεού»[1].

---

[1] Βλ. Λουκ. ιστ΄ 15.

Ο ΜΕΓΑΣ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ

Κωδικός: T01 Ημερομηνία Έκδοσης: Δεκέμβριος 1997 Διαστάσεις (cm²): 17x24 Σελίδες: 36 Τιμή Πώλησης: € 4

Το έργο αυτό αποτελεί κυρίως απομαγνητοφώνηση του Μεγάλου Παρακλητικού Κανόνος, που έψαλλε ο άρχων πρωτοψάλτης της μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας Θρασύβουλος Στανίτσας, κατά το Πατριαρχικόν πάντοτε ύφος.

Ὁ Ἅγιος Παΐσιος ὁ ἁγιορείτης καὶ ὁ Οἰκουμενισμὸς ΙΑ΄.

(Σκίτσο: Χριστόδουλος Βασιλειάδης)

. Δὲν εἶναι ναός, ποὺ κτίζεται μὲ πέτρες, ἄμμο καὶ ἀσβέστη ἀπὸ εὐσεβεῖς καὶ καταστρέφεται μὲ φωτιὰ βαρβάρων, ἀλλὰ εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Χριστός· ῾῾καὶ ὁ πεσὼν ἐπὶ τὸν λίθον τοῦτον συνθλασθήσεται· ἐφ᾽ ὃν δ᾽ ἂν πέσῃ, λικμήσει αὐτὸν» (Ματθ. κα´, 44). Ὁ Κύριος, ὅταν θὰ πρέπη, θὰ παρουσιάση τοὺς Μάρκους τοὺς Εὐγενικοὺς καὶ τοὺς Γρηγορίους Παλαμάδες διὰ νὰ συγκεντρώσουν ὅλα τὰ κατασκανδαλισμένα ἀδέλφια μας, διὰ νὰ ὁμολογήσουν τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν, νὰ στερεώσουν τὴν Παράδοσιν καὶ νὰ δώσουν χαρὰν μεγάλην εἰς τὴν Μητέρα μας (βλ. Κείμενα-Ἐπιστολὲς Γέροντος Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου, ἐκδ. «Ἁγιοτόκος Καππαδοκία», Θεσσαλονίκη 2009, σελ. 18-21).

(Ἀπὸ τὸ ὀρθόδοξο Χριστιανικὸ περιοδικὸ
«Ο ΣΩΤΗΡ»
ὄργανο ὁμωνύμου Ἀδελφότητος Θεολόγων
τεῦχος ἀρ. 2106, 1 Μαρτίου 2015)

***

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».