Ὁ Ἅγιος Παΐσιος ὁ ἁγιορείτης καὶ ὁ Οἰκουμενισμὸς Γ΄.

(Σκίτσο: Χριστόδουλος Βασιλειάδης)

Παραθέτουμε στὴ συνέχεια ἀπόσπασμα ἀπὸ ἐπιστολὴ ποὺ ἔστειλε ὁ ὅσιος Γέροντας τὸ 1969, τότε ποὺ ἄρχιζαν τὰ πρῶτα τολμηρὰ οἰκουμενιστικὰ ἀνοίγματα καὶ ἡ ἐπικίνδυνη προσέγγιση Ὀρθοδόξων καὶ Παπικῶν, καὶ τὴν ὁποία ἀπηύθυνε στὸν ἀείμνηστο ἀρχιμανδρίτη Χαράλαμπο Βασιλόπουλο, ἰδρυτὴ τῆς Πανελληνίου Ὀρθοδόξου Ἐνώσεως (Π.Ο.Ε.):

«Σεβαστὲ πάτερ Χαράλαμπε,

Ἐπειδὴ βλέπω τὸν μεγάλον σάλον ποὺ γίνεται εἰς τὴν Ἐκκλησίαν μας ἐξ αἰτίας τῶν διαφόρων φιλενωτικῶν κινήσεων καὶ τῶν ἐπαφῶν τοῦ Πατριάρχου μετὰ τοῦ Πάπα, ἐπόνεσα κι ἐγὼ ὡς τέκνον Της καὶ ἐθεώρησα καλόν, ἐκτὸς ἀπὸ τὶς προσευχές μου, νὰ στείλω κι ἕνα μικρὸ κομματάκι κλωστὴ (ποὺ ἔχω ὡς φτωχὸς μοναχὸς) διὰ νὰ χρησιμοποιηθῆ καὶ αὐτό, ἔστω καὶ γιὰ μιὰ βελονιά, διὰ τὸ πολυκομματιασμένο φόρεμα τῆς Μητέρας μας…

(Ἀπὸ τὸ ὀρθόδοξο Χριστιανικὸ περιοδικὸ
«Ο ΣΩΤΗΡ»
ὄργανο ὁμωνύμου Ἀδελφότητος Θεολόγων
τεῦχος ἀρ. 2106, 1 Μαρτίου 2015)

***

(συνεχίζεται)

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».

Οὐνία, ὁ Δούρειος ἵππος τοῦ παπισμοῦ ΙΑ΄.

τοῦ Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Σκίτσο: Χριστόδουλος Βασιλειάδης)

          Ἐντὸς τῶν πλαισίων τοῦ θεολογικοῦ διαλόγου μεταξὺ Ὀρθοδόξων καὶ Ρωμαιοκαθολικῶν, ποὺ ἔλαβε χώρα στὴ Βιέννη (Ἰανουάριος 1990) καὶ Μόναχο (’Ιούνιος 1990), σὲ δύο ἐπίσημα κείμενα, ὅλα τὰ μέλη τῶν δύο ἐπιτροπῶν μετὰ ἀπὸ ἔντονη ἀντιπαράθεση θέσεων καὶ ἐπιχειρημάτων, κατέληξαν στὸ νὰ καταδικάσουν τὴν Οὐνία, ὡς μιὰ μεσαιωνικὴ μέθοδο ἑνώσεως τῶν διαφόρων χριστιανικῶν ὁμολογιῶν. Ἡ Οὐνία ἀντὶ νὰ βοηθήσῃ στὴν προσέγγιση, μεγάλωσε τὶς διαιρέσεις καὶ ἄνοιξε μεγαλύτερες πληγές.

(συνεχίζεται)

ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΕΡ. 2

Κωδικός: T05 Ημερομηνία Έκδοσης: Ιανουάριος 1998 Διαστάσεις (cm²): 23x31 Σελίδες: 32 Τιμή Πώλησης: € 8

Τα έργα αυτά γράφτηκαν το 1989-90 για σόλο πιάνο, σε ένα ελαφρορομαντικό ύφος. Το πρώτο έργο έχει σαν βάση τα διάφορα γράμματα του αλφαβήτου, ενώ το τελευταίο (Αρ. 12) είναι διασκευή του δευτέρου, για δύο πιάνα.

Ὁ Ἅγιος Παΐσιος ὁ ἁγιορείτης καὶ ὁ Οἰκουμενισμὸς Β΄.

(Σκίτσο: Χριστόδουλος Βασιλειάδης)

Ὁ ὅσιος Παΐσιος (1924-1994) λίγα γράμματα ἤξερε, δὲν ἦταν σπουδαγμένος θεολόγος, δὲν φοίτησε σὲ ἀκαδημαϊκὲς σχολές. Σπούδασε στὸ Πανεπιστήμιο τῆς ἐρήμου, ἔζησε τὴν αὐστηρὴ ἀσκητικὴ ζωή, καλλιέργησε τὴν ἀδιάλειπτη προσευχὴ καὶ ἔγινε ὁ θεολόγος τοῦ βιώματος καὶ τῆς ἁγιοπνευματικῆς ἐμπειρίας. Γι᾽ αὐτὸ καὶ ὁ ἁπλὸς λόγος του, ὅταν ἀναφέρεται στοὺς σύγχρονους ἀγῶνες τῆς Ὀρθοδοξίας, ἀποπνέει τὸ ἄρωμα τῆς πατερικῆς Παραδόσεως καὶ εὐφραίνει τὶς ψυχὲς τῶν Ὀρθοδόξων πιστῶν.

(Ἀπὸ τὸ ὀρθόδοξο Χριστιανικὸ περιοδικὸ
«Ο ΣΩΤΗΡ»
ὄργανο ὁμωνύμου Ἀδελφότητος Θεολόγων
τεῦχος ἀρ. 2106, 1 Μαρτίου 2015)

***

(συνεχίζεται)

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».

Οὐνία, ὁ Δούρειος ἵππος τοῦ παπισμοῦ Ι΄.

τοῦ Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Σκίτσο: Χριστόδουλος Βασιλειάδης)

          Κατὰ τὸ 1930 τὸ Ἐφετεῖο Ἀθηνῶν ἐπέβαλε στοὺς Οὐνῖτες νὰ μὴ φοροῦν τὸ ρἀσο, τὸ ὁποῖο φροῦσαν οἱ ὀρθόδοξοι κληρικοὶ καὶ μοναχοί. Ὁ λόγος αὐτῆς τῆς ἀπαγορεύσεως ἦταν διότι συγχέονταν οἱ Οὐνῖτες μὲ τοὺς ὀρθοδόξους κληρικοὺς καὶ μοναχούς. Οἱ Οὐνῖτες ὅμως δὲν ἐφάρμοσαν ποτὲ τὴν ἀπόφαση αὐτή.

          Ὁ ρουμάνος ὁμολογητὴς π. Ἰωάννης τὸ 1776 ἀναφέρει χαρακτηριστικά: «Καλύτερα νὰ πεθάνω στὴ φυλακή, παρὰ νὰ ἀφήσω τὴ δοξασμένη πίστη μου»[1].

(συνεχίζεται)

---

[1] Στὴ Ρουμανία οἱ οὐνῖτες καταδίωκαν τοὺς ὀρθοδόξους χριστιανούς.

ΔΕΚΑ ΠΑΡΑΛΛΑΓΕΣ ΓΙΑ ΠΙΑΝΟ ΕΡ. 1

Κωδικός: T06 Ημερομηνία Έκδοσης: Αύγουστος 1996 Διαστάσεις (cm²): 23x31 Σελίδες: 16 Τιμή Πώλησης: € 4

Οι παραλλαγές αυτές αρχικά γράφτηκαν ως ανεξάρτητα, αυτοτελή, μικρά έργα ή καλύτερα ως σχεδιάσματα και είναι βασισμένες πάνω σε παραδοσιακά μοτίβα και έχουμε γράψει στο αριστερό χέρι αρπιστικές συγχορδίες για να μπορεί ο εκτελεστής να δώσει περισσότερη κίνηση στο έργο.

Ὁ Ἅγιος Παΐσιος ὁ ἁγιορείτης καὶ ὁ Οἰκουμενισμὸς A΄.

(Σκίτσο: Χριστόδουλος Βασιλειάδης)

Ἀδελφότης Θεολόγων «Ὁ Σωτὴρ» 

Μὲ πολλὴ χαρὰ καὶ βαθιὰ συγκίνηση ἀκούσαμε οἱ Ὀρθόδοξοι πιστοὶ τὴν ἀπόφαση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου τῆς 13ης Ἰανουαρίου 2015 γιὰ τὴν ἁγιοκατάταξη τοῦ Γέροντος Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου. Ἡ ἀκτινοβολία τῆς ὁσιακῆς μορφῆς τοῦ συγχρόνου ἁγιορείτου ἀσκητοῦ εἶχε ἤδη ἁπλωθεῖ σ᾽ ὄλο τὸν Ὀρθόδοξο κόσμο, καὶ ἡ ἁγιότης του ἦταν βαθιὰ πεποίθηση τῆς συνειδήσεως τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ πληρώματος. Κτύπησαν χαρμόσυνα οἱ καμπάνες τῶν ἐκκλησιῶν! Δόξασαν μὲ χαρὰ τὸν Θεὸ οἱ ψυχὲς τῶν πιστῶν. Προσκυνοῦμε πλέον τὴν ἁγία εἰκόνα του, ζητοῦμεν τὶς πρεσβεῖες του, διηγούμαστε τὰ θαυμαστὰ ἀποτελέσματα τῶν προσευχῶν του.

(Ἀπὸ τὸ ὀρθόδοξο Χριστιανικὸ περιοδικὸ
«Ο ΣΩΤΗΡ»
ὄργανο ὁμωνύμου Ἀδελφότητος Θεολόγων
τεῦχος ἀρ. 2106, 1 Μαρτίου 2015)

***

(συνεχίζεται)

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».